Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
Παναγία Δέσποινα, άγιοι άγγελοι και Αρχάγγελοι, τίμιε Πρόδρομε, Αποστόλων η δωδεκάς, όσιοι μάρτυρες, θεοφόροι πατέρες, ποιμένες και διδάσκαλοι της οικουμένης, πρεσβεύσατε το ελεήμονι Θεό ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχητες ψυχές ημών.
Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας, καταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το Άγιον και δι’ αυτών την οικουμένη σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Καθίστε.
Είχα πάει πριν λίγη ώρα, αγαπητοί μου πατέρες και εν Χριστώ αδελφοί και εν Χριστώ αδελφές και είδα έναν Μητροπολίτη, γέροντα, ο οποίος στην κουβέντα πάνω την οποίαν κάναμε μου έλεγε το πόσο στεναχωρημένος είναι με την όλη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, στην πολιτική, αλλά και στο εκκλησιαστικό επίπεδο και κατά πόσον πλέον ελάχιστοι είναι εκείνοι που πονούν και ενδιαφέρονται για αυτόν τον τόπο και για το αύριο.
Και μου ανέφερε και το ένα γεγονός πίσω απ’ το άλλο ενθυμούμενος όταν αυτός ήταν νέος το πως ήταν ο κόσμος, πώς ήταν οι αρχιερείς, πώς ήταν ο κλήρος, πώς ήταν ο λαός, ποια ευλάβεια υπήρχε και που έχει φτάσει σήμερα.
Μας ανέφερε και παλαιότερα παραδείγματα των μαρτύρων, των αγίων της Εκκλησίας μας και ούτω καθεξής.
Και προβληματίστηκα, διότι αυτή τη θλίψη την οποίαν έχει ο Μητροπολίτης αυτός, την έχω μέσα στα βάθη της καρδιάς μου και εγώ εδώ και πάρα πολύ καιρό και ότι τι μέλλει γενέσθαι, δηλαδή που πάει αυτή η κατάσταση, που θα βγει, είπαμε είμαστε όπως τις ημέρες του Νώε.
Φτάνουμε λοιπόν όντως στο τέλος.
Φτάνουμε δηλαδή στο τέλος του μεγάλου κατακλυσμού που θα γίνει, δηλαδή της καταστροφής του σύμπαντος, της καταστροφής του κόσμου και της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου, του ερχόμο του Κυρίου.
Όλα μαρτυρούν ότι προς τα εκεί πάμε.
Δεν δείχνει να υπάρχει κάτι φως.
Ούτε κάποια αναλαμπή της ορθοδοξίας όπως ισχυρίζονται κάποιοι.
Και όπως έχω πει και σε άλλο βίντεο και παρακαλώ όλους τους ανθρώπους που παρακολουθούν τις ομιλίες μας μέσα από το κανάλι, όσοι δεν έχουν εγγραφεί, εκεί που γράφει εγγραφή, να πατάτε επάνω και να πατάτε και το καμπανάκι, ώστε να ενημερώνεστε κάθε φορά που μια νέα ομιλία ανεβαίνει στο διαδίκτυο στο κανάλι Geron Nektarios και όσοι από εσάς αγαπάτε αυτό το κανάλι και το στηρίζετε να το διαδίδετε και φυσικά σας περιμένουμε και στα μοναστήρια μας να έρθετε στο Τρίκορφο του νομού Φωκίδος έξω από την Ναύπακτο 12 χιλιόμετρα, να επισκεφτείτε και την Ανδρώα και τη Γυναικεία Ιερά Μονή που εκ θεμελείων έχουμε οικοδομήσει με τη δική σας αγάπη, με τη δική σας βοήθεια, με τις δικές σας δωρές και είμαστε ευγνώμονες απέναντι σε αυτό και ευχαριστούμε και οι μοναχές και εμείς οι μοναχοί, όλους εσάς που με τις δωρεές σας μικρές, μεγαλύτερες, μεγάλες στηρίζετε και βοηθάτε και συνεχίζετε να βοηθάτε ώστε να ολοκληρώνετε αυτό το έργο.
Είμαστε λοιπόν προ ενός μεγάλου γεγονότος έτσι δείχνουν τα πράγματα και τα αυτά πάντα λέει η Αποκάλυψη αρχαί των οδύνων.
Δηλαδή όλα αυτά είναι οι αρχές που βλέπουμε.
Πάμε για τη μεγάλη πραγματικά αποστασία.
Τι σημαίνει μεγάλη αποστασία.
Όπου ο κόσμος θα απομακρυνθεί παντελώς από τον Θεό και από τον Χριστό και από την Εκκλησία Του.
Πριν ήλθην η ημέρα η μεγάλη, η Δευτέρα Παρουσία, λέει, η καταστροφή του σύμπαντος, όπως έγινε τότε με τον κατακλυσμό του Νώε, πριν γίνει αυτό, λέει, θα έρθει η μεγάλη αποστασία.
Θα απομακρυνθούν οι άνθρωποι.
Θα απομακρυνθούν.
Και αυτό έχει αρχίσει και το βιώνουμε και το βλέπουμε και το ζούμε σήμερα.
Ιδιαίτερα στο νέο κόσμο που δεν έχει σχεδόν καμία επαφή μετά της Εκκλησίας.
Ελάχιστοι εξομολογούνται νέοι, ελάχιστοι νέοι κοινωνάνε, ελάχιστοι νέοι εκκλησιάζονται, ελάχιστοι νέοι προσεύχονται, Ελάχιστοι νέοι γίνονται πλέον ιερείς ή γίνονται μοναχοί.
Η πλειοψηφία είναι αδιάφορη έως και εχθρική.
Δηλαδή είναι απέναντι στην εκκλησία, στο Χριστό και σε ό,τι κάνει και είναι θρησκευτικό είναι ενάντιοι.
Είναι έτοιμοι να χιμήξουν σαν τίγρεις και θηρία να κατασπαράξουν.
Και το βλέπετε αυτό τώρα τελευταία στις τηλεοράσεις και στα δελτία ειδήσεων και παντού πως γίνεται όταν κάτι γίνει με έναν κληρικό.
Παλαιότερα με τον Γέροντα Εφραίμ παρουσιάζαν σκάνδαλα ανύπαρκτα και τελικά αθωώθηκε, αλλά οι ίδιοι δεν βγήκαν να πουν ότι αθωώθηκε.
Το ίδιο τώρα γίνεται με τον πατέρα Αντώνιο.
Θα δείτε ότι αν αθωωθεί πάλι κανένας δεν θα ασχοληθεί.
Έχουμε ανθρωποθυσίες, ανθρωποφαγίες μέσα στα σύγχρονα κολοσσέα που λέγεται πλέον τηλεόραση.
Με θεατές όλους εμάς.
Με θεατές στο Κολοσσιαίο ξανακάθονται οι ειδωλολάτρες, και αυτοί οι ειδωλολάτρες δεν είναι άλλοι παρά εμείς.
Δύο χιλιάδες χρόνια πέρασαν απ’ το Χριστό και ακόμα ο Χριστός δεν άγγιξε την ψυχή μας.
Εδώ έπεσα επάνω στον Απόστολο που θα λεχθεί αυτή την Κυριακή, αλλά θα διαβάσω αρκετά περισσότερα, ώστε να μπούμε σε ένα νόημα, γιατί έχει σχέση με όλα αυτά τα οποία λέει ο Απόστολος Παύλος στην Κολοσαΐς Επιστολή του κεφάλαιο 3.
Λέει μεταφρασμένο από την Καινή Διαθήκη, την καλύτερη Καινή Διαθήκη που μπορώ να πω σε ερμηνεία που υπάρχει και είναι του Νικολάου Σωτηρόπουλου.
Έτσι άσχετο το τι έχει υποστεί η προσωπικότητά του είναι ένα διαφορετικό θέμα όμως η Καινή Διαθήκη του υπερισχύει και του Τρεμπέλα και του Κολιτσάρα και της Αποστολικής Διακονίας είναι η ανωτέρα και καλλιτέρα Καινή Διαθήκη και στη δημοτική γραμμένη και στο αρχαίο κείμενο έτσι εγκεκριμένη φυσικά από την Εκκλησία και από την Ιεραρχία μας, από τους ιεράρχες μας Και πρέπει να πούμε αδελφοί μου ότι όσοι θέλετε να τη βρείτε θα μπείτε στο monastiriakokelari.
gr εκεί μπορείτε να τη βρείτε ή όσοι μένετε Αθήνα θα επισκεφτείτε τα καταστήματα που ευρίσκονται, τα θρησκευτικά καταστήματα που ευρίσκονται στην Σοφοκλέους 15 Αθήνα και Ιπποκράτους 15.
Λέει λοιπόν αφού δε αναστηθήκατε μιλάει τώρα στους κατοίκους εκεί στους Κολοσσαείς αφού αναστηθήκατε μαζί με τον Χριστό τα ουράνια να ζητάτε όπου είναι ο Χριστός και κάθεται στα δεξιά του Θεού.
Μιλάει ότι στους ανθρώπους και τους λέει αφού αναστηθήκατε Μα η Ανάσταση των νεκρών δεν έχει γίνει ακόμα.
Πως μπορεί και λέει αφού αναστηθήκατε.
Για ποια είναι, μιλάει για την πρώτη Ανάσταση του ανθρώπου.
Ποια είναι η πρώτη Ανάσταση του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος που είναι μακριά από το Θεό και μακριά από το Χριστό θεωρείται νεκρός.
Δεν ζει πνευματικά.
Δεν αισθάνεται κάτι πνευματικά.
Δεν μπορεί να εντοπίσει τη βρώμα που έχει μες στην ψυχή του, ούτε να δει τα πάθη του, ούτε μπορεί να καταλάβει το πόσο χαμηλά έχει ρίξει την προσωπικότητά του.
Επειδή όλος ο κόσμος ζει έτσι έξω, μέσα στο βούρκο της αμαρτίας, Δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι νεκρός, ότι ζει μες στη βρώμα, δεν το αντιλαμβάνεται, ότι είναι μες στο βούρκο.
Και το επαναλαμβάνω πολλές φορές και θα το πω και σε αυτό το κήρυγμα, σε αυτή τη συνάξη μας.
Έχουμε τον Τσοβάνι, τον Γιώργο, ο οποίος έχει 200 πρόβατα στο Μανδρή.
Στο Μανδρή όταν πας βρωμάει γιδίλα, προβατίλα.
Πας στα άλογα, πας στα γαϊδούρια, πάλι βρωμάνε.
Πας στα γουρούνια μας, βρωμάει ο τόπος.
Μα τα καθαρίζουμε.
Κάθε μέρα πάνε οι μοναχοί καθαρίζουν.
Ο Γιώργος είναι εκεί κάθε μέρα.
Μαζί τους.
Νύχτα μέρα και κοιμάται μαζί τους.
Ζει μαζί τους.
Κινείται μαζί τους.
Βρισκάζει εξωγευοσκοί μαζί τους και το καλοκαίρι κοιμάται ανάμεσά τους.
Αν του πεις Γιώργο μυρίζει εδώ πέρα ο τόπος άσχημα, προβατίλα, γιδίλα, σου έρχεται να κάνεις εμετό από τη βρώμα.
Σου πα πάτερ πού μυρίζει, τι μυρίζει, δεν μυρίζει τίποτα, όλα είναι μια χαρά.
Δεν μπορεί ο άνθρωπος γιατί ο ίδιος βιώνει στο πετσί του τη βρώμα.
Είναι ένα με τη βρώμα.
Έτσι είναι και οι άνθρωποι που ζουν μέσα στην κοινωνία.
Αυτοί είναι νεκροί.
Και γι’ αυτό είπε ο Χριστός σε μία παραβολή, είπε σε ένα νεαρό, άσε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους.
Άσε τους νεκρούς που του είπε ξέρεις έχει πεθάνει ο πατέρας μου πρέπει να πάω στην κηδεία του και του λέει άσε τους νεκρούς που είναι οι συγγενείς σου να θάψουν τους νεκρούς.
Ήδη είναι.
Ας περπατάνε είναι νεκροί αυτοί οι άνθρωποι.
Είναι μες στο βούρκο και δεν μπορούν να καταλάβουν, δεν το έχουν αντιληφθεί ότι είναι νεκροί, ενώ είναι νεκροί.
Ούτε μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος της πλάνης στην οποία έχουν πέσει.
Όλα τα βλέπουν φυσιολογικά γιατί ζουν σαν το τσομπάνη ανάμεσα σε αυτή τη βρώμα.
Ζουν σε αυτή την κατάσταση.
Δεν μπορούν να δουν κάτι άλλο.
Δεν μπορούν να δουν κάτι άλλο.
Κάτι άλλο το βλέπει ο άνθρωπος που φεύγει από αυτή την βρώμα.
Φεύγει από νεκρός και ανασταίνεται.
Αλλά για να γίνει αυτή η ανάσταση πρέπει να γνωρίσεις τον αναστημένο Ιησού Χριστό.
Πρέπει να τον γνωρίσεις.
Να γνωρίσεις μια άλλη ζωή.
Έναν άλλον κόσμο.
έναν κόσμο ουράνιο και όταν γνωρίσεις τον αναστημένο Χριστό και αντιληφθείς ότι υπάρχει ένας κόσμος εντελώς διαφορετικός από αυτόν που ζεις έξω μες στο βούρκο της αμαρτίας τότε θα πεις παιδιά ήμουν νεκρός και τώρα αναστήθηκα Θυμηθείτε τον άσωτο υιό, την παραβολή του ασώτου υιού, νεκρός, νεκρό ήταν το παιδί μου και αναστήθηκε έλεγε ο πατέρας.
Ήταν νεκρό, μα δεν είχε πεθάνει ο γιος του.
Απλώς είχε πάει στον υπόκοσμο, είχε πάει μες στη βρώμα της αμαρτίας, ήταν μες στην κοινωνία, είχε φύγει από τον Θεό.
Αυτό είχε συμβεί.
Αυτό δεν καταλάβαινε ότι νέκρωσε ο εγκέφαλός του, ότι νέκρωσε, ότι τέλειωσε.
Ναι μεν είχε ζωή, αλλά ήταν νεκρός.
Ζούσε ένα ζωντανός νεκρός που κινείται.
Και μόλις γνώρισε και γι’ αυτό είπε αναστάς πορεύσομαι προς τον Πατέρα μου.
Πατέρα μου αυτό το Αναστάσ σημαίνει ανασταίνομαι είναι η πρώτη Ανάσταση φεύγω από αυτό το χώρο και βλέπω ότι υπάρχει μια άλλη ζωή ανοίγουν τα μάτια μου σε μια άλλη ζωή που είναι η Εν Χριστώ ζωή η Εν Χριστώ ζωή εδώ κάνω μια παρένθεση Εσείς που έρχεστε για δόκιμοι, εσείς που έρχεστε εδώ για δόκιμες, τα δύο πρώτα χρόνια είστε νεκροί.
Εγώ σας τα λέω ως πνευματικός σας.
Δεν αντιλαμβάνεστε και ούτε βλέπετε.
Μετά από τα δύο χρόνια βλέπετε τον εαυτόν σας Αρχίζεις και κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες Παναγία μου αυτός είμαι ενώ πιο πριν έβλεπες τον εαυτόν σου μια χαρά όπως βλέπει ο Γιώργης το μαντρί μια χαρά που βρωμάει τι άσχημο έχουν τα ζωάκια μας μια χαρά κινούμεθα και κοιμάμαι μαζί τους το ίδιο άνθρωπος του κόσμου δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι νεκρός και στο μοναστήρι όταν έρχεται και γι’ αυτό του φαίνονται παράξενα πολλά πράγματα, όταν αντιληφθεί με τις ομιλίες που κάνουμε, με τις συνάξεις, με τη μελέτη, με την προσευχή, με τον εκκλησιασμό, με την εξομολόγηση, με τη Θεία Κοινωνία, όταν αντιληφθεί τον πραγματικό του χαρακτήρα, Τότε αρχίζει και φοβάται.
Φοβάται για αυτό που είναι.
Και φοβάται μάλιστα ότι κινδυνεύει να χάσει την ψυχή του διότι ήταν τυφλός και δεν έβλεπε.
Όλα τα πάθη του τα θεωρούσε φυσιολογικά.
Ακόμα και τον εγωισμό του.
Το θεωρούσε φυσιολογική άμυνα Μέσα στην κοινωνία για να επιβιώσει.
Δεν μπορούσα να καταλάβει.
Εχθές με ρώτησε εδώ στην τράπεζα ένας μου εκ των δοκίμων.
Από που φαίνεται ο εγωιστής ο άνθρωπος έξω.
Πως τον αντιλαμβανόμεθα.
Και μίλησα στους πατέρες περίπου είκοσι λεπτά με μισή ώρα και τους ανέπτυξα από που φαίνεται.
και φαίνεται από πολλές ενέργειες, κινήσεις, ακόμα και από την ακινησία, αν τα δεν εκφράζεται.
Από παντού φαίνεται ο εγωιστής.
Και το αντιλήφθηκαν.
Αλλά αυτό το κάνεις όταν φύγεις από εκείνον τον κόσμο και αφού έρθεις στο μοναστήρι, Γιατί μετά από δύο χρόνια θα αρχίσεις να διαπιστώνεις και να λες Θεέ μου τι χάλια είχα.
Που αν έμενα μέσα στον κόσμο τελικά θα έχανα την ψυχή μου.
Θα έχανα την ψυχή μου και δεν θα καταλάβαινα ότι δεν ήμουν στο σωστό το δρόμο.
Δεν μπορεί να το αντιληφθεί ο άνθρωπος.
Γιατί όλοι ζουν έτσι.
Όταν ο τσοπάνης όλη την ημέρα ζει μες στη βρώμα, μες στα πρόβατα, κινείται, περπατάει, τρώει εκεί μέσα, κοιμάται εκεί μέσα, κάνει τις ανάγκες του εκεί μέσα.
Είναι η ζωή του έτσι.
Μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος καλύτερος.
Δεν μπορεί να το πιστέψει.
Εάν δεν τον ζήσει και δεν τον δει, εκεί θα σέρνετε κάτω σαν ερπετό μες στη βρώμα σαν το γουρούνι μες στο βούρκο πες στο γουρούνι ότι εκεί που είσαι γουρούνι μου είναι βούρκος βρώμα που κάθεσαι εκεί που κάθεσαι εκεί δεν μπορεί να το αντιληφθεί με τίποτα αυτό τους λέει λοιπόν που δε αναστηθήκατε μαζί με το Χριστό τους λέει τώρα ο Απόστολος Παύλος.
Εσείς φύγατε απ’ αυτόν τον κόσμο, είδατε την καινούρια ζωή και λάβατε μέρος στην πρώτη Ανάσταση που είναι αυτή η μεταστροφή του ανθρώπου από το θάνατο στη ζωή, από την αμαρτία στον κόσμο της χάριτος του Χριστού στην Εκκλησία.
Πλέον τα ουράνια να ζητάτε.
Να ζητάτε πλέον και να επιθυμεί η καρδιά σας όχι γήινα πλέον πράγματα, αλλά τα ουράνια όπου είναι ο Χριστός.
Εκεί να είστε και εσείς.
και ο Χριστός κάθεται στα δεξιά του Θεού.
Για τα ουράνια να ενδιαφέρεστε, όχι για τα επίγεια, διότι πεθάνατε για τον κόσμο.
Μιλάς στους χριστιανούς.
Πεθάνατε για τον κόσμο μαζί με τον Χριστό στο Θεό.
Όταν ο Χριστός η ζωή μας φανερωθεί, τότε και εμείς, τότε και εσείς θα φανερωθείτε με όλη τη δόξα και όταν ξανά έλθει ο Χριστός με όλη τη δόξα και φανερωθεί τότε θα φανείτε και εσείς όλοι μαζί δοξασμένοι.
Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη, τα επίγειά σας, τις σάρκες σας, τις αμαρτίες, Νεκρώσατε τα μέλη επί της γης και τα αμαρτήματά σας όπως είναι η πορνεία, η ακαθαρσία, τα πάθη, η αισχρή επιθυμία, οι ανωμαλίες, οι οποίες είναι ειδωλολατρία.
Και να ξέρετε ότι για όλα αυτά έρχεται η οργή του Θεού στους απειθείς ανθρώπους.
Και να ξέρετε λέει, για όλα αυτά έρχεται η οργή του Θεού.
Μα οργίζεται ο Θεός, έχει οργή ο Θεός.
Όχι.
Ο Θεός δεν οργίζεται γιατί η οργή είναι πάθος.
Και ο Θεός δεν είναι εμπαθής.
Αλλά όπως έχουμε πει και σε άλλες ομιλίες, οι άνθρωποι προ 2.000 ετών είναι νομάδες.
Τσομπαναραίοι οι Ιουδαίοι που τους μιλάει.
Βοσκοί δεξιά και αριστερά.
Μένουν σε σκηνές, μένουν σε χαμόσπιτα, μένουν σε σπηλιές.
Και τους μιλάει ότι έρχεται η τιμωρία του Θεού.
Ο Θεός ούτε οργίζεται, ούτε τιμωρεί.
Αλλά τι κάνει όταν βλέπει ότι δεν τον θέλεις, όπως ένας μουσαφίρης, ένας άνθρωπος, όταν έρθει στο σπίτι σου, αν διαπιστώσει ότι δεν τον θέλεις, φεύγει.
Αλλά ο Θεός όταν έρχεται λοιπόν να κατοικήσει μαζί σου και δεν τον θέλεις με ωραίο τρόπο και με ευγένεια αναχωρεί.
Φεύγει.
Αλλά ο Θεός είναι η ζωή.
Όταν φύγει η ζωή από το σπίτι σου, δεν καταλαβαίνεις ότι θα εισέλθει ο θάνατος.
Ο Θεός είναι η ειρήνη όταν είναι μες στο σπίτι σου.
Δεν καταλαβαίνεις ότι όταν φύγει η ειρήνη, το σπίτι σου θα γίνει μαλλιά κουβάρια πόλεμος ο Θεός είναι η γαλήνη της ψυχής δεν καταλαβαίνεις ότι αν με τον τρόπο σου τον διώξεις και φύγει δεν θα έχει η ψυχή σου ποτέ γαλήνη και ειρήνη ο Θεός είναι η υγεία σωτηρία δεν καταλαβαίνεις ότι αν τον διώξεις θα σε επισκεφτούν οι ασθένειες.
Τι δεν καταλαβαίνω, ότι όταν διώχνω τον ήλιο και φεύγει θα μου έρθει η νύχτα.
Αυτό είναι.
Είναι το φως.
Όταν διώξω το φως από το σπίτι μου θα μου έρθει το σκοτάδι.
Εσείς λοιπόν ή αναστηθήκατε πλέον ή έχετε λάβει μέρος στην πρώτη Ανάσταση.
Επομένως δεν πρέπει να έχετε τέτοιου είδους αμαρτίες.
Εξάλλου λέει εσείς πριν γνωρίσετε το Χριστό εργαζόσασταν μέσα σε αυτή την αμαρτία όταν ζούσατε και εσείς μεταξύ αυτών των ανθρώπων ανθρώπων που είναι νεκροί ακόμα.
Ήσασταν και εσείς ανάμεσά τους.
Άρα ξέρετε πολύ καλά ότι δουλεύατε και εσείς στην αμαρτία.
Τώρα φύγατε από νεκροί, αναστηθήκατε μαζί με τον Αναστημένο Χριστό.
Εδώ έχουμε λάβει λοιπόν μέρος στην πρώτη Ανάσταση.
Αλλά τώρα εσείς αποβάλλετε κοντά με όσα σας ανέφερα και όλα τα άλλα, όχι μόνο την πορνεία, όχι μόνο τις ανομαλίες, όχι μόνο την ταπάθη, όχι την εσκρή επιθυμία, αλλά και άλλα.
Πια! Να διώξετε από πάνω σας την οργή, τα νεύρα, να μην νευριάζετε, να μην οργίζεστε, να μην θυμώνετε, να μη φουντώνετε, διώξτε την κακότητα, μην κρατάς κακία για κανέναν, διώξτε την κακολογία, το να κουτσομπολεύεις τον άλλον, το να λες άσχημα λόγια για τον άλλον, επειδή πήγε να σου κάνει κακό, τον περνάς και εσύ ένα χεράκι.
η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.
Όχι λέει ο Απόστολος Παύλος, δεν φτάνει μόνο το ανωτέρο που φύγατε, αλλά πρέπει και απ’ την οργή, απ’ το θυμό, απ’ την κακότητα, απ’ την κακολογία, απ’ την αισχρολογία.
Δεν μπορείτε να αισχρολογείτε, δεν μπορείτε να λέτε βρώμικες λέξεις.
Ποιο είναι είστε αναστημένοι όλοι εσείς που γνωρίσατε το Χριστό.
Το στόμα σας δεν μπορεί να μιλάει όπως μιλάει όλων των υπολοίπων.
Δεν μπορείς στον αδερφό σου να τον λες μαλά…, δεν μπορείς να του λες άντε και γά…, άντε στον διάβολο και ούτω καθ’ εξής.
Δεν μπορείς.
Διώξτε την αισχρολογία από το στόμα σας.
Μην ψεύδεστε.
Μην λέτε ψέματα αναμεταξύ σας.
Καθόλου.
Χριστός είναι η αλήθεια.
Δεν μπορεί το στόμα αυτό που ημνεί το Θεό να λέει και ψέματα ή να βρίζει ή να αισχρολογεί ή να λέει κακότητες.
Μια πηγή δεν μπορεί να τρέχει και μέλι και δηλητήριο.
Δεν γίνεται η ίδια πηγή και το στόμα μας είναι μια πηγή.
Δεν μπορεί αυτή η πηγή ταυτόχρονα να υμνεί, να δοξάζει, να δοξολογεί το Θεό και ταυτόχρονα να βγάζει κακία, φθόνο, οργή, αισχρολογία και κάθε άλλη αμαρτία.
Αφού αποβάλλατε τον παλαιό άνθρωπο μαζί με όλες τις πράξεις, τον παλιά άνθρωπο που είχατε μέσα σας τον νεκρώσατε λέει πέθανε γι’ αυτό αναστηθήκατε και μαζί με αυτά τον νεκρό τον παλιά άνθρωπο πρέπει να πεθάνουν και όλα αυτά και ενδυθήκατε έναν νέον άνθρωπο όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε πλέον όταν βαπτιστήκατε τα βγάλατε τα ρούχα σας που απεκδυθήκατε όλες τις αμαρτίες, όλες τις φιλοσοφίες, όλες τις απόψεις, όλες τις τοποθετήσεις και τις θέσεις που μπορεί να έχεις.
Ναι μπορεί να έχεις πολλά πράγματα μες στο μυαλό σου.
Απ’ την ώρα που βαπτίστηκες, ό,τι και να είχες, όποια άποψη, όποια ιδεολογία, ό,τι και να ήξερες τέλειωσε.
Ακολουθείς τον Χριστό, πλέον θα λαλείς σαν τον Χριστό.
Δεν μπορεί να κάνεις κάτι άλλο, γιατί Χριστόν ενεδύσασθε.
Ντύθηκες τον νέον άνθρωπο που συνεχώς δι επιγνώσεως, γνώσεως και βιώσεως αληθείας ανανεώνεται σύμφωνα με την εικόνα εκείνου που τον δημιούργησε ως νέον άνθρωπο.
Και τι γίνεσαι πλέον, ένας νέος άνθρωπος.
Αναγεννιέται ένας καινούριος άνθρωπος που δεν έχει απ’ την ώρα που γνώρισες και βαπτίστηκες με τον Χριστό, δεν έχει καμία σχέση με τον παλιά άνθρωπο που ήσουν πιο πριν.
Και εδώ μιλάει σε ανθρώπους οι οποίοι βαπτιστήκανε μεγάλοι.
Και γι’ αυτό τους το λέει.
Εμείς δυστυχώς βαπτιστήκαμε μικροί και μεγαλώσαμε σαν ειδωλολάτρες μέσα στην αμαρτία, μέσα στο ψέμα, μέσα στην ύβρη, μέσα στα πάθη.
Και γι’ αυτό έχουμε το νέο βάπτισμα που είναι η μετάνοια και η εξομολόγηση.
Το νέο βάπτισμα της μετανοίας των δακρύων και από την ώρα που αντιλαμβάνομαι και είδατε τι σας είπα ερχόμενοι στο μοναστήρι μετά από δύο χρόνια βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και αντιλαμβάνεσαι ποιος είσαι μπορεί καμιά φορά να κάτσεις και 50 χρόνια και να μην το αντιληφθείς και να έχεις ναυάγιο μες στο λιμάνι θέλει πολύ μεγάλη προσοχή πάρα πολύ μεγάλη προσοχή και να λες από μέσα σου για αυτά που λέει ο γέροντας δεν είναι για μένα, είναι για άλλους τυχών.
Εγώ είμαι εντάξει.
Και έστε τότε η αισχάτη πλάνη χείρων της πρώτης.
Και να κάθεσαι μέσα σε ένα μοναστήρι και να χάσεις και την ψυχή σου.
Ενώ έφυγες από τη βρώμα και ήρθες στο λιμάνι του Θεού και δεν χρειάζεται σας λέω δύο χρόνια, η εμπειρία μου μου λέει δύο χρόνια θέλει για να αρχίσει ο άνθρωπος να αντιλαμβάνεται το ποιος ήταν και το που προχωράει τώρα στην καινούργια του ζωή και που πορεύεται πλέον προς τον ουρανό, πορεύεται στη συνάντησή του μετά του Ιησού, πορείας του και στόχος του ποια είναι ο ουρανός και εμείς το έχουμε αυτό μέσα στο μοναστήρι και ο Παύλος δεν μιλάει για μοναστήρια γιατί τότε δεν υπήρχαν μοναστήρια.
Ο Παύλος μιλά για τους χριστιανούς που ζουν μες στον κόσμο.
Ότι πρέπει να είναι έτσι όπως ζούμε και εμείς.
Και έρχεται ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και τι λέει.
Επειδή ο κόσμος γύρισε την πλάτη στο Χριστό.
Γύρισε ξανά την πλάτη στο Χριστό.
Και σκεφτείτε αν αυτά έλεγε τον 4ο αιώνα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αν ζούσε σήμερα τι θα έλεγε.
Όχι γύρισε την πλάτη, αλλά μούτζωσε και τον Θεό ο κόσμος.
Και γι’ αυτό λέει ο Χρυσόστομος, επειδή η κοινωνία γύρισε την πλάτη στο Χριστό, γι’ αυτό οι νέοι και οι νέες Τον αναζητούν στα μοναστήρια.
Αναζητούν αυτή τη ζωή σε έναν άλλον τόπο, σε μια άλλη κοινωνία.
Μια κοινωνία που τη δημιουργούν οι ίδιοι με κέντρο το Ευαγγέλιο.
με κέντρο το Ευαγγέλιο και αγωνίζονται, δουλεύουν, κουράζονται για να βγάλουν τα προς το βίο τους, για να πληρώσουν το ρεύμα τους, το πετρελαίο τους, το φαγητό τους τη διακονία τους για να μπορούν να κεράσουν ένα καφέ, ένα λουκούμι όλα αυτά κοστίζουν και οι μοναχοί δεν έχουν χρήματα και οι μοναχές δεν πληρώνονται και δουλεύουν, εργάζονται, αυτό είναι το διακόνημα, αλλά προτιμούν να κουράζονται και δεν δουλεύουν οχτάωρο.
Ποιος από εσάς τους μοναχούς ή τις μοναχές δουλεύει παρακαλώ οχτάωρο.
Πάνω από 15 ώρες δουλεύετε ημερησίως άμα καθίστε και το δείτε.
Συν τις ώρες που πάτε για προσευχή στην εκκλησία, γιατί και αυτή είναι πνευματική εργασία και όλο αυτό γιατί το κάνεις γιατί θέλω να ζήσω σε έναν άλλον κόσμο δεν θέλω πια τη βρώμα του μαντριού δεν θέλω τη βρώμα της αμαρτίας δεν θέλω την οργή, δεν θέλω το θυμό δεν θέλω τα πάθη, δεν θέλω την πορνεία δεν θέλω την ασέλγεια, δεν θέλω τις ανωμαλίες θέλω να ζήσω εν Χριστώ που είναι υπαρκτό και όχι είναι υπαρκτό αλλά μην ξεχνάτε ότι περίπου 11 εκατομμύρια άνθρωποι τα τριακόσια πρώτα χρόνια έδωσαν τη ζωή τους προτίμησαν να πεθάνουν να σφαγιαστούν να τους ρίξουν στα λιοντάρια παρά να αρνηθούν το Ευαγγέλιο και το Χριστό γιατί γνώρισαν, αναστήθηκαν Γνώρισαν τον Χριστό, πορευόντουσαν για τον Χριστό και όταν τους έλεγαν οι άλλοι γυρίστε πίσω εκεί που είμαστε και εμείς αυτοί δεν γύριζαν.
Και βλέπετε την Αγία Βαρβάρα που γιορτάσαμε προχθές ποιος τη σκότωσε ο πατέρας της.
Την Αγία Κατερίνα ποιος τη σκότωσε ο πατέρας της.
Φανατικοί άνθρωποι, φανατικοί της ειδωλολατρίας άνθρωποι και γι’ αυτό λέω ότι ο φανατισμός είναι αίρεση, είναι πλάνη, είναι κακότητα, είναι δυγιάολος ολόκληρος ο φανατισμός όταν εγκαθίσταται στο κεφάλι του ανθρώπου, που τυφλώνει τον άνθρωπο και σκοτώνει και το παιδί του.
Σκοτώνει και το παιδί του ο φανατισμός και νομίζω ότι κάνει καλό.
Ενδυθήκατε λοιπόν τον νέο άνθρωπο.
Στην νέα αυτή κατάσταση πλέον δεν τίθεται ζήτημα.
Ακούστε λέει.
Δεν τίθεται ζήτημα αν είσαι Έλληνας ή αν είσαι Ιουδαίος.
Όταν λέει Έλληνας με τη λέξη Έλληνας μέσα στο Ευαγγέλιο δεν εννοεί τον τόπο καταγωγής όπως και όταν λέει Ιουδαίος δεν εννοεί τον τόπο καταγωγής εννοεί το θρήσκευμα γιατί ο Ιουδαίος είναι ο Ισραηλίτης δηλαδή εκείνος που πιστεύει στον Γιαχβέ ο Εβραίος αλλά Ιουδαίος είναι το θρήσκευμα έτσι και Έλληνας ονομάζονται όλοι ειδωλολάτρες Και γι’ αυτό όταν ακούμε τους πατέρες να ομιλούν και να κάνουν ομιλίες κατά Ελλήνων, εννοείται, για αυτούς που ξέρουν αρχαία ελληνικά πολύ καλά, ότι ομιλούν κατά ειδωλολατρών, όχι κατά Ελλήνων που έχουν την καταγωγή τους εναντίον ημών που είμαστε Έλληνες, με την έννοια που καταγόμαστε και γι’αυτό ο Ιουδαίος πάλι όταν λέμε Ιουδαίος εννοούμε Εβραίο το θρήσκευμα που πιστεύει στον Γιαχβέ ούτε αν είναι περιτετμημένος μας ενδιαφέρει ούτε αν είναι απερίτμητος είτε όταν είναι βάρβαρος ούτε αν είναι Σκύθης ούτε αν είναι δούλος ούτε αν είναι ελεύθερος διότι όσοι ντυθήκαμε το Χριστό είμαστε όλοι ένα.
Οι ειδωλολάτρες που γνωρίσατε το Χριστό, Έλληνες δηλαδή, οι ειδωλολάτρες που ήσασταν από ποιο κράτος και κατάγεστε, αν ήσασταν οι ειδωλολάτρες πλέον τώρα είστε ενδεδυμένοι το Χριστό και αν ήσουν Εβραίος τώρα ντύθηκες το Χριστό και αν ήσουν Βάρβαρος τώρα ντύθηκες το Χριστό και αν ήσουν δούλος ή ελεύθερος τώρα ντύθηκε στο Χριστό.
Όλοι είμαστε εμείς μία κοινότητα.
Είμαστε αδέλφια όλοι.
Δεν υπάρχουν διακρίσεις.
Και γι’ αυτό ο ορθόδοξος χριστιανός δεν είναι ποτέ ρατσιστής.
Διότι ναι μεν έχουμε την επίγεια πατρίδα μας που είναι η Ελλάδα, ο Γερμανός έχει την Γερμανία, ο Ιταλός την Ιταλία, στην Ιταλία, αλλά εμείς ούκ και έχουμε νόδε σαν χριστιανοί μένους από όλοι, αλλά τη μέλλουσα αν επιζητούμε.
Η πατρίδα μας είναι η μέλλουσα, είναι ο Παράδεισος, η Βασιλεία του Θεού.
Όσοι εκλεγμένοι από τον Θεό και σαν αφιερωμένοι σε Αυτόν, αγαπημένοι μου, ενδυθείτε λοιπόν σπλαχνικά αισθήματα.
Μας λέει τώρα, αφού μας λέει τι θα αφήσουμε, τι αφήσαμε αφού ντυθήκαμε το Χριστό από την οργή, την πορνεία, την ασέλγεια, την κακία, τα ψέματα όλα αυτά αφού τα αφήσατε.
Λέει τώρα ντυθείτε σπλαχνικά αισθήματα, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα, τη μακροθυμία, να ανέχεστε ο ένας σας παρακαλώ τον άλλον, να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον.
Όταν κανείς έχει κάτι εις βάρος τον άλλο να το ξεχνάει και να το συγχωρεί.
Όπως και ο Χριστός συγχώρησε όλοι τις εσάς την προηγούμενη ζωή σας.
Όπως σας τα συγχώρησε έτσι και εσείς να συγχωράτε.
Πάνω δε απ’ όλα θέλω να ντυθείτε πέρα απ’ όλες αυτές τις αρετές, δηλαδή την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα, την μακροθυμία, της χωρητικότητα να ενδυθείτε θέλω την αγάπη αυτή δίνεις τον άνθρωπο το φόρεμα της τελειότητος το ένδυμα της τελειότητος ενδυθείτε την αγάπη και ειρήνη του Θεού τότε θα πρυτανεύει στις καρδιές σας για αυτήν την αγάπη και κληθήκατε ως ένα σώμα και να γίνεστε ευχάριστοι αναμεταξύ σας εσείς σας ο ένας με τον άλλον.
Ο λόγος του Χριστού, ο λόγος, το Ευαγγέλιο δηλαδή, του Χριστού, να κατοικεί μέσα σας πλούσια, να τον γνωρίζετε, να μελετάτε τις γραφές, πλούσια, να διδάσκετε και τους άλλους που είναι στο σκοτάδι, να διαφωτίζετε ο ένας τον άλλον με κάθε σοφία και με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές, να υμνείτε τον Κύριο μέσα από την καρδιά σας με ευγνωμοσύνη.
Και κάθε τι που κάνετε, είτε με τα λόγια σας, είτε με τα έργα σας, όλα να τα κάνετε στο όνομα του Ιησού Χριστού.
Ευχαριστώντας έτσι και το Θεό και Πατέρα Αυτό.
Και ό,τι κάνετε, να το κάνετε δοξάζοντας τον Χριστό.
Όχι ότι το πετύχατε εσείς, όχι ότι το κάνατε κι είναι δικό σας, που κάνατε και είναι δικό σας, γίνατε εσείς οι καλοί και θα δοξάζεστε εσείς.
Όχι, διότι αυτά σας τα έδωσε και σας τα δίδαξε ο Χριστός απ’ την ώρα που Τον ακολουθήσατε και αναστηθήκατε μαζί σας.
Άρα δεν είναι κάτι δικό σας, είναι χαρίσματα που σας τα έδωσε ο Θεός.
Γι’ αυτό ό,τι κάνετε, ό,τι λέτε, ό,τι έργο, να γίνετε πάντοτε προς δόξαν Θεού.
Να λοιπόν τι κηρύττει ο Απόστολος Παύλος στην προς Κολοσσαείς επιστολή του, την οποία θέλουμε να ακούσουμε την Κυριακή.
Και σας ερωτώ, εμείς που είμαστε αναστημένοι, όλοι εμείς, που είμαστε βαπτισμένοι στο όνομα του Χριστού, που πετάξαμε τα παλαιά ρούχα και φορέσαμε τα νέα ρούχα την ώρα της βαπτίσεως.
Είναι η κοινωνία μας έτσι, λάβαμε πράγματι μέρους στην πρώτη Ανάσταση ή έχουμε μείνει μες στη βρώμα και στη δυσοδεία έξω με τον πολίτο κόσμο.
Αυτό είναι που θέλω να προβληματίσει και εμάς αδελφοί μου.
και εμείς έχουμε επιλέξει φύγαμε από το Μαντρί φύγαμε από την Βρώμα φύγαμε από τη δυσωδία και τον βούρκο των γουρουνιών, φύγαμε και ήρθαμε στη Βασιλεία του Θεού είμαστε μέλη της Εκκλησίας έχουμε ενδυθεί το Χριστό και πρέπει να είμαστε οι άνθρωποι η ειρηνική της αγάπης, της πραότητος και τα πάθη όλα αυτά να έχουν εξαφανιστεί από πάνω μας.
Αυτή είναι η λεγόμενη κάθαρση που καθαρίζομαι από τη βρώμα, φεύγει η βρώμα από πάνω μου και ενδύομαι την αγάπη και το φως του Χριστού και εξού το δεύτερο στάδιο μετά την κάθαρση είναι ο φωτισμός.
και ενώ πορεύομαι προς τον ουρανό θα ενωθώ τελικά με το Χριστό μου.
Εκεί έχω πλέον την ένωση με το Χριστό που γίνεται πλέον και η θέωση του ανθρώπου.
Πατέρες, αδελφοί και εσείς φίλοι συνεργάτε και βοηθήστε αυτό το ιεραποστολικό έργο που κάνουμε και το κατηχητικό μέσα από το κανάλι σας παρακαλώ να ενδυθείτε πλούσια πλούσια εδώ το Λόγο του Θεού μες στις καρδιές σας.
Να ενικεί ημείν ο Λόγος του Θεού μες στις καρδιές σας πλούσια σε όλους μας.
Και ό,τι κάνουμε πάντα προς δόξαν Θεού να το κάνουμε.
Δεν είναι τίποτα δικό μας.
Τίποτα δικό μας.
Εμείς μέσα από την κοινωνία αυτή τη οποία υπάρχει έξω και η οποία δυστυχώς έγινε ειδωλολατρία με τις ανθρωποφαγίες και ανθρωποθυσίες, εμείς μας ευλόγησε ο Θεός και φύγαμε και ήρθαμε εδώ στο μοναστήρι του Τρικόρθ και πρέπει να συνεχίσουμε αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ, το γιατί ήρθα εδώ.
Και αν βλέπω ότι κάνω κάποια βήματα πίσω, να ανασταίνομαι πάλι, να λέω όπ πρέπει να λάβω μέρος στην πρώτη Ανάσταση ξανά.
Να ανασταίνομαι για να συνεχίσω και να με βρει ο θάνατος μου, ο σωματικός, να με βρει όχι όταν κάνω όπισθεν τα σκαλοπάτια και τα κατεβαίνω, αλλά να με βρει ο θάνατος, ο σωματικός την ώρα που ανεβαίνω τα πνευματικά σκαλοπάτια.
και γι’ αυτό έλεγαν οι σοφοί καλόγεροι παλιά αν πεθάνεις πριν πεθάνεις δεν θα πεθάνεις όταν θα έχεις πεθάνει και αυτό το κερδίζει όποιος λάβει μέρος στην πρώτη Ανάσταση.
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα, πλησιάζουν οι Άγιες Μέρες, γι’ αυτό ήρθε ο Χριστός πάνω στη γη για να μας διδάξει αυτή την πρώτη Ανάσταση, να τον γνωρίσουμε και να φύγουμε από αυτόν τον βούρκο της αμαρτίας.
Και όσοι από τους φίλους μπορούν και τα Χριστούγεννα θα τους περιμένουμε να έρθουν εδώ στο μοναστήρι και να μην ξεχνούν να στηρίζουν και να βοηθούν το μοναστήρι μας πάντειο τρόπους.
Σας ευχαριστώ φίλοι μου και αδελφοί και πατέρες που ακούσατε ακόμα μια σύναξη εδώ από το κανάλι Geron Nektarios.
Καλή σας νύχτα.
Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, Ελέησον και σώσον ημάς.
Αμήν.