Με μια Ματιά
Ο π Ιωάννης Φωτόπουλος υποστηρίζει ότι η τρέχουσα εποχή παρουσιάζει ομοιότητες με τα γεγονότα που περιγράφονται στην Αποκάλυψη, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο εφησυχασμού και την ανάγκη εγρήγορσης των πιστών.
Επιπλέον, ασκεί κριτική σε σύγχρονες ερμηνείες της Αποκάλυψης που υποβαθμίζουν την απτή φύση του χαράγματος και τον κίνδυνο που εγκυμονεί για την πνευματική ακεραιότητα των ανθρώπων.
Αναλύει την δράση του Αντιχρίστου σε δύο φάσεις, τονίζοντας τον ρόλο του Ψευδοπροφήτη στην επιβολή του χαράγματος.
Τέλος, καλεί τους πιστούς σε επαγρύπνηση, πίστη στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και ενεργή αντίσταση στην επικράτηση του κακού.
O Άγιος Παΐσιος και η καλή ανησυχία
Σύμφωνα με τον άγιο Παΐσιο, η καλή ανησυχία είναι μια εγρήγορση σε συνδυασμό με την προσευχή. Ο άγιος Παΐσιος μας προτρέπει να διατηρούμε αυτή την καλή ανησυχία στην ψυχή μας, αντί για άγχος και αγωνία. Ο συγγραφέας τονίζει ότι χρειαζόμαστε εγρήγορση, αλλά όχι πανικό και σύγχυση, διότι η σύγχυση είναι όχημα του διαβόλου. Πρέπει να παρακολουθούμε με ηρεμία και πίστη τα γεγονότα, να χαλιναγωγούμε την άρρωστη φαντασία με την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ…”, και να μην προβαίνουμε σε βιαστικές ενέργειες
Τρείς Καππαδόκες ερμηνεύουν την Αποκάλυψη. Πρωτ. Ιωάννης Φωτόπουλος
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι με αφορμή τον κορωνοϊό και τα προβλήματα που δημιούργησε η μέθοδος αντιμετωπίσεώς του στην υγεία και την ελευθερία των ανθρώπων, σπεύδουν όλοι να τοποθετηθούν έναντι του Αντιχρίστου και του χαράγματός του.
Οι πιστοί στην Αλήθεια της αγίας Γραφής και της Ορθοδόξου Παραδόσεως βιώνοντας μια παγκόσμια οργανωμένη επίθεση κατά του ανθρώπου, ζώντας καθημερινά τους περιορισμούς και τον αποκλεισμό που επιβάλλονται δυναστικά με αφορμή τα «μέτρα» και τα εμβόλια, βλέπουν αναλογίες μεταξύ της σημερινής καταπατήσεως της ελευθερίας και των «μέτρων» που θα επιβάλλει ο Αντίχριστος τις Έσχατες Ημέρες σε όσους δεν λάβουν το χάραγμά του.
Όσοι από την άλλη βλέπουν φυσιολογικά τα όσα συμβαίνουν, και όσοι ταυτίζονται με όσα κάνει το διεθνές Σύστημα, νιώθουν ότι πρέπει να πούν κάτι για τον Αντίχριστο και το χάραγμα με τον δυσώνυμο αριθμό του, τον αριθμό 666. Νιώθουν ότι κάτι κακό συμβαίνει ότι «βράζει το καζάνι» τρομοκρατούνται. Kαί θέλοντας να απωθήσουν το ζήτημα μακριά από τη συνείδηση και τον ορίζοντα της σκέψεώς τους, βιαστικά και πρόχειρα, χωρίς αγιογραφική και πατερική κατοχύρωση ή με ελλιπή και διαστρεβλωμένα επιχειρήματα χλευάζουν το χάραγμα και τα περί του Αντιχρίστου. Έτσι διαβάζεις φαιδρότητες από εκκλησιαστικούς άνδρες όπως π.χ. «Η λέξη Αντίχριστος… δεν υπάρχει πουθενά στην Αποκάλυψη, ο αριθμός 666… κι αυτός δεν υπάρχει – στο κείμενο γράφεται όχι με αραβική αλλά ελληνική γραφή», ή ότι η Αποκάλυψη «δεν μιλάει για σφραγίσματα και …τέτοια» και ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε μ΄αυτά, αλλά να ακολουθούμε «τή γραμμή της γιαγιάς μας, να κάνουμε την προσευχούλα μας….»!
Πρέπει να είναι κανείς πανικόβλητος για να μη βλέπει ότι στην Αποκάλυψη «τό θηρίο» είναι ο Αντίχριστος ( έτσι θέλουν όλοι οι Ερμηνευτές)· ότι θέλει να σφραγίσει τους ανθρώπους και ότι το χάραγμα είναι είτε το όνομά του είτε ο αριθμός του ονόματός του, το 666, όπως κι’ αν είναι γραμμένος.
Προκειμένου λοιπόν να αποφευχθεί μια κακή, αγχώδης ανησυχία στους χριστιανούς και μια σύγχυση σχετικά με την Αποκάλυψη και με όσα μέλλουν να συμβούν αναφερόμαστε στη συνέχεια περιληπτικά στο πρόσωπο και τη δράση του Αντιχρίστου, σύμφωνα με το κείμενο του βιβλίου της Αποκαλύψεως και την ερμηνεία των αγίων Πατέρων. Σε προηγούμενο κείμενό μας (Πορεία προς το χάραγμα-Πορεία προς την εν Χριστώ ελευθερία και τη Βασιλεία του Θεού) έχουμε γράψει σχετικά με τον Αντίχριστο και το χάραγμα σε συνάρτηση με τις μεθοδεύσεις της παγκόσμιας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Στο παρόν κείμενο εξηγούμε με βάση την πατερική ερμηνεία πως θα μεθοδεύσει χρονικά τη δράση του ο Αντίχριστος και ο πρόδρομός του ο Ψευδοπροφήτης προκειμένου να υποδουλώσουν τους ανθρώπους[1].
Ο Αντίχριστος και οι δύο φάσεις κυριαρχίας του.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δέχεται αποκαλυπτικές οράσεις εξ αγίου Πνεύματος που αφορούν στα έσχατα και τις καταγράφει στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη, κατά θεία παραχώρηση η Εκκλησία στους εσχάτους χρόνους θα διωχθεί. Άλλοι από τους πιστούς θα υποστούν ταλαιπωρίες και μαρτύρια και άλλοι οικονομική στένωση και αφόρητους περιορισμούς. Στο τέλος της Ιστορίας η Εκκλησία θριαμβεύει και οι πιστοί λαμβάνουν τον στέφανο της αιωνίου ζωής. Η δοκιμασία των χριστιανών κατά τους εσχάτους χρόνους οφείλεται στην εμφάνιση και δράση του Αντιχρίστου μέσα στον κόσμο.
Ο Αντίχριστος θα είναι άνθρωπος ταυτισμένος με το θέλημα του Σατανά και πλήρης σατανικής δυνάμεως. Σκοπός του έργου του Αντιχρίστου είναι να λατρευθεί ως Θεός ο Δράκων, ο Σατανάς. Οι διωγμοί των χριστιανών, και οι ποικίλες απειλές και ταλαιπωρίες θα είναι αβάσταχτα. Οι πιστοί καλούνται να δείξουν υπομονή και να δώσουν την μαρτυρία της πίστεως και της αγάπης τους προς τον νυμφίο της Εκκλησίας, θυσιάζοντας, αν χρειαστεί, ακόμη και τη ζωή τους.
Όλη η προσπάθεια του Αντιχρίστου εκτείνεται σε δύο φάσεις. Η συνολική διάρκεια είναι 7 χρόνια. Ο άγιος ιερομάρτυς Ιππόλυτος ερμηνεύοντας τον Προφήτη Δανιήλ γράφει : Του γάρ Δανιήλ ειπόντος · εβδομάδα μίαν θήσομαι την διαθήκην μου τα επτά έτη εδήλωσε· το ήμισυ της εβδομάδος του κηρύξαι τους προφήτας · και το ήμισυ της εβδομάδος, ήγουν τα τρία ήμισυ έτη βασιλεύσει ο Αντίχριστος[2]
Μετάφραση : Λέγοντας ο Δανιήλ[μιλώντας εκ μέρους του Θεού], ˝μία εβδομάδα θα θέσω για να εκπληρώσω την υπόσχεσή μου„ δήλωσε τα επτά χρόνια. Το ήμισυ της εβδομάδος[ τα τριάμισυ χρόνια] δηλώνει το χρόνο που θα κηρύξουν οι προφήτες, και το άλλο ήμισυ της εβδομάδος, δηλ. τά[υπόλοιπα]τριάμισυ χρόνια δηλώνει τον χρόνο που θα βασιλεύσει ο Αντίχριστος.
Έτσι υπάρχουν δύο φάσεις της κυριαρχίας του Αντιχρίστου και υπάρχει μια ποιοτική διαφορά της δράσεώς του μεταξύ των δύο αυτών φάσεων. Κατά την α΄ φάση, σύμφωνα με τους αγίους Πατέρας, Ιππόλυτο, Εφραίμ τον Σύρο, Κύριλλο Ιεροσολύμων και άλλους, ο Αντίχριστος εμφανίζεται ως «πραΰς, αγαπητικός, ευλαβής, ειρηνοποιός, φιλόξενος, ελεήμων»(P.G. 10, 925), γενικώς ενάρετος και ενεργών ψευδοθαύματα για να πλανήση ει δυνατόν και τους εκλεκτούς. Κατά τη β΄φάση αποκαλύπτει το αληθινό του πρόσωπο και την αγριότητά του.
Στην α’ φάση που διαρκεί «μήνας τεσσαράκοντα δύο» -3 ½ χρόνια (Αποκ.11,2) οι δύο προφήτες ( Ηλίας και Ενώχ) θα κηρύξουν μετάνοια επί «ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα» (Αποκ. 11,3) επιτελώντας πολλά θαύματα για να αποτρέψουν τη λατρεία του Αντιχρίστου. Μετά όμως το πέρας των τρισήμισυ χρόνων «τό θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου» (Αποκ. 11, 7) δηλ. ο Αντίχριστος θα καταφέρει να φονεύσει τους προφήτες. Τα πτώματά τους άταφα θα τα βλέπουν όλοι οι άνθρωποι για τρισήμισυ ημέρες. Μετά απ΄αυτές τις μέρες οι προφήτες θα αναστηθούν και θα ανέλθουν στον ουρανό.
Στη β΄ φάση το θηρίο θα πολεμήσει τους πιστούς πάλι επί 42 μήνες=3 και ½ χρόνια (Αποκ. 13,5) για να τους αναγκάσει να τον προσκυνήσουν.
Ο συμβολισμός των τριών «θηρίων» και η δράση τους.
Σύμφωνα με την Αποκάλυψη αυτές τις έσχατες ημέρες εμφανίζεται «μια σατανική τριάδα» (καθ. Ανδρέας Θεοδώρου):
α)«δράκων πυρρός», κόκκινος δράκοντας (Αποκ. 12,3),
β) «εκ της θαλάσσης θηρίον αναβαίνον» (13,1) δηλ. το θηρίο που βγαίνει από τη θάλασσα καί
γ) «θηρίον αναβαίνον εκ της γής»(13,11).δηλ. θηρίο που ανεβαίνει από τη γή.
Ο κόκκινος δράκοντας είναι ο Διάβολος, το θηρίο από τη θάλασσα είναι ο Αντίχριστος, και το θηρίο από τη γη είναι ο Ψευδοπροφήτης. Η ερμηνεία αυτή δεν είναι αυθαίρετη αλλά βασίζεται τόσο στο κείμενο και την προσεκτική του ανάγνωση όσο και στους παλαιούς και τους νεωτέρους ερμηνευτές.
α) Ο Δράκων.
Ένας εκ των παλαιοτέρων ερμηνευτών της Αποκαλύψεως, ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας γράφει : «ουκ άτοπον ηγούμεθα τον μέν δράκοντα εις τον Σατανάν». Ταυτίζει λοιπόν τον Δράκοντα με τον Σατανά. Το ίδιο φρονούν και όλοι οι υπόλοιποι ερμηνευτές.
β) Το πρώτο θηρίο.
Συνεχίζει ο άγιος Ανδρέας : «τό δε θηρίον το εκ της θαλάσσης αναβαίνον εις τον Αντίχριστον» δηλ. «εκ της πολυταράχου του βίου τούτου θαλάσσης και πολυκύμονος εξερχόμενον» η όπως λέγουν άλλοι ερμηνευτές «από την θάλασσα, από την άβυσσο, από την Κόλαση έχει την αφετηρία το θηρίον»(π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος). «Η άβυσσος δεν είναι παρά τα κατασκότεινα βάθη του άδη και της κολάσεως όπου βασιλεύει ο Σατανάς «(π. Ευσέβιος Βίττης). Ώστε το θηρίο από τη θάλασσα ταυτίζεται με τον Αντίχριστο. Το ίδιο λέει και ο Αρέθας Καισαρείας, αλλά και οι αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακόπουλος, π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, Αθανάσιος Μυτιληναίος και οι καθηγητές Π. Μπρατσιώτης, Π. Τρεμπέλας και Ανδρέας Θεοδώρου. Σ’ αυτό το θηρίο, στον Αντίχριστο, ο Δράκων δηλ. ο Σατανάς «έδωκεν την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην»(Αποκ. 13, 2). Όλοι οι άνθρωποι του κόσμου θα προσκυνήσουν το Θηρίο, τον Αντίχριστο και θα θαυμάσουν τη δύναμή του.
γ) Το δεύτερο θηρίο – Το χάραγμα.
Το έργο του Αντιχρίστου θα υποβοηθήσει το δεύτερο θηρίο. Είναι το θηρίο το «αναβαίνον εκ της γής» (Αποκ. 13,11), «δηλαδή της γηΐνης και χαμερπούς πολιτείας». Πρόκειται για τον Ψευδοπροφήτη, ο οποίος είναι «ο του αποστάτου ψευδοχρίστου πρόδρομος», όπως ερμηνεύει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας. Το κύριο έργο του είναι να πείσει τους ανθρώπους πρό πάντων βεβαίως τους πιστούς, να προσκυνήσουν το πρώτο θηρίο, τον Αντίχριστο (Παραχάραξη του χαράγματος Ι. Μονή Μεγάλου Μετεώρου σ. 33). Πράγματι έτσι διαβάζουμε στην Αποκάλυψη : «καί ποιεί την γην και τους εν αυτή κατοικούντας, ίνα προσκυνήσωσι το θηρίον το πρώτον» (Αποκ. 13,12).
Γιά να το επιτύχει α) θα κάνει πολλά εντυπωσιακά ψευδοθαύματα β) θα απειλεί με θάνατο όσους δεν προσκυνήσουν την εικόνα του Αντιχρίστου και γ) επειδή δεν σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου – μας θυμίζει κάτι αυτό; – προκειμένου να αναγκάσει όλους να προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου «ποιεί πάντας τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού…καί ο αριθμός αυτού χξϚ΄ (Αποκ. 13, 16-18), δηλ. ( ο Ψευδοπροφήτης) «ενεργεί για να δώσουν σε όλους, μικρούς και μεγάλους και τους πλούσιους και τους φτωχούς και τους ελεύθερους και τους δούλους, χάραγμα στο δεξί τους χέρι ή στα μέτωπά τους, για να μην μπορεί κάποιος να αγοράσει ή να πουλήσει παρά μόνο αυτός που έχει το χάραγμα, δηλ. το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού… καί ο αριθμός του είναι 666».
Βλέπουμε εδώ με σαφήνεια ότι έχει προφητευθεί από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, πως όσοι αρνηθούν το χάραγμα που είναι είτε το όνομα είτε ο αριθμός του ονόματος του Αντιχρίστου απειλούνται με οικονομικό αποκλεισμό.
Εδώ χρειάζεται να στρέψουμε ιδιαιτέρως την προσοχή μας. Το χάραγμα είναι μέν του Αντιχρίστου, αλλά για να δοθεί στους ανθρώπους θα μεριμνήσει ο Ψευδοπροφήτης. Τρόπον τινά ο Αντίχριστος μεταβιβάζει μέρος της εξουσίας του στον Ψευδοπροφήτη, ο οποίος γίνεται το εκτελεστικό του όργανο. Και επειδή αυτός χαρακτηρίζεται από τον άγιο Ανδρέα Καισαρείας, όπως προείπαμε, πρόδρομος του Αντιχρίστου, το πιθανότερο είναι να αρχίσει να δίνεται το χάραγμα από τον Ψευδοπροφήτη και πρό της β΄φάσεως της ενεργού δράσεως και κυριαρχίας του Αντιχρίστου, ώστε να προετοιμάσει την τυρρανία του.
Οι δοκιμασίες των πιστών κατά την διάρκεια της τυραννίας του Αντιχρίστου και η βοήθεια του Θεού – Η κατάσταση των σφραγισθέντων με το χάραγμα του Αντιχρίστου
Θα είναι όντως δύσκολα για τους πιστούς τα χρόνια της καταδυναστεύσεως από τον Αντίχριστο. Κάποιοι θα υποστούν μαρτυρικό θάνατο, όσοι βέβαια λάβουν από τον Θεό αυτή τη δύναμη, το χάρισμα του μαρτυρικού τέλους. Αλλοι θα κρύβονται σε απόμακρους τόπους, άλλοι θα υποστούν βάσανα, διωγμούς και ταλαιπωρίες και άλλοι μόνο την οικονομική στένωση, τον αποκλεισμό από τα επίγεια αγαθά.
Όμως ο Κύριος θα ενισχύσει δυναμικά τους πιστούς. Διαβάζουμε στην Αποκάλυψη: «Και είδον άλλον άγγελον αναβαίνοντα από ανατολής ηλίου έχοντα σφραγίδα Θεού ζώντος και έκραξε φωνή μεγάλη τοις τέσσαρσιν αγγέλοις οίς εδόθη αυτοίς αδικήσαι την γην και την θάλασσαν λέγων· μη αδικήσητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, άχρις ού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών»(Αποκ. 7,2-3).
Μετάφραση : Και είδα άλλον άγγελο να ανεβαίνει από την ανατολή ηλίου που κρατούσε τη σφραγίδα του ζώντος Θεού και κραύγασε με μεγάλη φωνή στους τέσσερεις αγγέλους στους οποίους δόθηκε εξουσία να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα και τους είπε : μη βλάψετε ούτε τη γή, ούτε τη θάλασσα ούτε τα δένδρα μέχρις ότου σφραγίσουμε τους δούλους του Θεού μας πάνω στα μέτωπά τους».
Άφθονη χάρις λοιπόν θα δοθεί στους χριστιανούς με τη σφραγίδα του Χριστού για να αντέξουν όλες τις θλίψεις και τις δοκιμασίες και να μείνουν πιστοί στο «Αρνίο», στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Παρά ταύτα δεν θα λείψουν τα δάκρυα και ο πόνος από τους πιστούς. Αλλά οι Πατέρες ενθαρρύνουν τους πιστούς γνωρίζοντες από την αγία Γραφή το σχετικά μικρό διάστημα της τυραννίας αυτής. Ο άγιος Ιππόλυτος ερμηνεύοντας αυτό που είπε ο Κύριός μας «διά δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι» (Ματθ. 24, 22) γράφει : «Ουδέ γάρ τότε ο εύσπλαγχνος και φιλάνθρωπος Θεός καταλείψει των ανθρώπων το γένος απαραμύθητον, αλλά κολοβώσει τας ημέρας εκείνας και τον χρόνον των τριών και ήμισυ ετών και ποιήσει αυτά σύντομα, διά το κατάλυμα των εν όρεσι και σπηλαίοις κατακρυφθέντων…Αλλά μετά σπουδής αι ημέραι αύται διαδραμούνται και αρθήσεται η βασιλεία του πλάνου και Αντιχρίστου εν τάχει (P.G. 10, BC)
Μετάφραση : «Ούτε και τότε[τίς δύσκολες ημέρες] ο εύσπλαγχνος και φιλάνθρωπος Θεός θα εγκαταλείψει το ανθρώπινο γένος χωρίς παρηγορία, αλλά θα συντομεύσει εκείνες τις ημέρες και τον χρόνο των τρισήμισυ ετών, και θα τα κάνει αυτά σύντομα για χάρη όσων κρύφτηκαν στα βουνά και στις σπηλιές…καί αυτές οι ημέρες θα περάσουν βιαστικά και θα καταργηθεί γρήγορα η βασιλεία του πλάνου και Αντιχρίστου». Αν και για τους χριστιανούς θα είναι δύσκολα τα 7 συνολικά χρόνια της τυραννίας του Αντιχρίστου, όμως δυσκολότερα και μαρτυρικά θα είναι τα 3 ½ χρόνια της β΄φάσεως της κυριαρχίας του Αντιχρίστου. Όμως οι άγιοι Πατέρες προγνωρίζοντες ότι η αντίχριστη εξουσία θα στερήσει τους πιστούς από κάθε δυνατότητα συναλλαγής, μας βεβαιώνουν ότι ο Κύριος δεν θα τους στερήσει τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους.
Αλλά τα πράγματα θα καταλήξουν να είναι χειρότερα γι’αυτούς που θα δεχθούν το χάραγμα. Άγγελοι τους προειδοποιούν για τον βασανισμό που τους περιμένει : «άγγελος τρίτος ηκολούθησεν αυτοίς λέγων εν φωνή μεγάλη· εί τις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού ή επί την χείρα αυτού…βασανισθήσεται εν πυρί και θείω ενώπιον των αγίων αγγέλων και ενώπιον του αρνίου…καί ουκ έχουσιν ανάπαυσιν ημέρας και νυκτός οι προσκυνούντες το θηρίον και την εικόνα αυτού και είτις λαμβάνει το χάραγμα του ονόματος αυτού ( 14, 9-11)
Αντιθέτως είδε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης «τούς νικώντας εκ του θηρίου και εκ της εικόνος αυτού και εκ του αριθμού του ονόματος αυτού …έχοντας κιθάρας του Θεού και άδουσι την ωδήν Μωϋσέως …καί την ωδήν του αρνίου» ( 15, 2-3) με χαρά θα υμνούν τον Θεό. Αυτοί είναι που θα εισέλθουν στην «αγία πόλη», τη «καινή Ιερουσαλήμ» στην «σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων». Ο Κύριος θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, θα τους δώσει να πιούν από το ύδωρ της ζωής. Αυτοί που θα νικήσουν το θηρίο με την πίστη και την ομολογία τους θα κληρονομήσουν τα ουράνια αγαθά. Στο 20ο κεφάλαιο προφητεύεται η τιμωρία του Αντιχρίστου και του Ψευδοπροφήτου και όσων αθέτησαν την πίστη του Χριστού και προσκύνησαν τον Αντίχριστο. Στα δύο τελευταία κεφάλαια 21ο και 22ο με καταπληκτικές εικόνες παρουσιάζονται οι θείες δωρεές στους αληθινά πιστούς.
Ο έσχατος ερμηνευτής της Αποκαλύψεως, Όσιος Παΐσιος.
Είναι αλήθεια ότι μελετώντας αυτό το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, την Ιερά Αποκάλυψη, βρισκόμαστε σε απορία. Ίσως νιώθουμε κάποιο φόβο, αλλά αν η μελέτη γίνεται με πίστη και απλότητα, γεννιέται μέσα μας ένας ιερός ενθουσιασμός, μια σταθερή απόφαση να μην αρνηθούμε τον Χριστό για κανένα λόγο. Να μη δεχθούμε το χάραγμα του Αντιχρίστου, να προτιμήσουμε ακόμη και τον θάνατο για την αγάπη του Χριστού. Νομίζω όμως μας βοηθεί σε ορθή τοποθέτηση και ασφαλείς αποφάσεις η ορθή γνώση και ερμηνεία της Αποκαλύψεως εκ μέρους των αγίων Πατέρων τους οποίους προαναφέραμε, και των νεωτέρων ορθοδόξων ερμηνευτών.
Ο τελευταίος των ερμηνευτών, ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, πλουτισμένος με προφητικό χάρισμα, ερμηνεύει για χάρη μας βασικά σημεία της Αποκαλύψεως που σχετίζονται με την δράση του Αντιχρίστου. Σταλμένος από τον Θεό αυτές τις δύσκολες ημέρες μας προειδοποιεί για τον κίνδυνο του σφραγίσματος εξηγώντας στο μικρό του κείμενο «666 Τα σημεία των καιρών», γραμμένο με τα ίδια τα αγιασμένα και πονεμένα χέρια του, ότι οι αντίχριστες δυνάμεις, μέσω καρτών εξυπηρετήσεως και ηλεκτρονικών ταυτοτήτων «θά προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα». Μάς συνιστά με αγάπη να μην παραλάβουμε αυτές τις ταυτότητες. Μάς ενθαρρύνει στην ορθόδοξη Ομολογία και στην εν Χριστώ ελπίδα. Τον κίνδυνο για τους πιστούς τον βλέπει δυστυχώς στους πνευματικούς, οι οποίοι αντί να ενισχύουν με τα πνευματικά όπλα τα πνευματικά τους παιδιά τα «φασκιώνουν» δηλ. τα καλοπιάνουν και τα οδηγούν στον εφησυχασμό. Αντιθέτως ο άγιος Παΐσιος επισημαίνει τον κίνδυνο και μας ζητά να διατηρούμε στην ψυχή μας όχι άγχος και αγωνία, αλλά την «καλή ανησυχία», μια εγρήγορση σε συνδυασμό με την προσευχή. Με την προφητική του φωνή εκφράζει μια αγία αισιοδοξία που φαίνεται στους δύο λαϊκούς στίχους, τους οποίους προτάσσει στο κείμενό του:
Μετά τη μπόρα τη δαιμονική
θά έλθη η λιακάδα η θεϊκή.
Δυστυχώς η μοίρα των λόγων του αγίου Παϊσίου δεν διαφέρει από τη μοίρα των λόγων όλων των προφητών. Περιφρονούνται, διαστρέφονται και πολεμούνται. Επίσκοποι, κληρικοί και θεολόγοι, στρατεύονται για να ακυρώσουν την αξία των λόγων του Αγίου και όχι μόνο. Αυτή την ίδια την Αποκάλυψη πολεμούν και διαστρέφουν.
Η ελλιπής ερμηνεία του Σεβ. Ναυπάκτου.
Που «σκοντάφτουν» οι σύγχρονοι ερμηνευτές
Μέσα στη σύγχυση και την απιστία που μολύνουν την κοινωνία μας, οι περισσότεροι από τους ασχοληθέντες με την Αποκάλυψη καλλιεργούν ένα πνεύμα εφησυχασμού. Θέλουν να δείξουν στους χριστιανούς ότι όλα έχουν καλώς, ότι κάθε ανησυχία προέρχεται από φανατικούς και ανισόρροπους. Ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε την επιστήμη, τις κυβερνήσεις και τη σύγχρονη κοινωνική εξέλιξη. Όσο για την Αποκάλυψη κάποιοι έφθασαν στο σημείο να την χρησιμοποιήσουν σαν βιβλίο που «προφητεύει» οικολογική καταστροφή. Άλλοι αρνήθηκαν την ύπαρξη του Αντιχρίστου και άλλοι του Ψευδοπροφήτου ταυτίζοντάς τους με κάποιο αντίχριστο σύστημα.
Όμως εκεί που σκοντάφτουν σχεδόν όλοι είναι το σφράγισμα ή χάραγμα. Μπροστά τους ο αριθμός του Αντιχρίστου το 666 στέκεται απειλητικό, και γι΄αυτό προσπαθούν να το εξαλείψουν να το «εξορκίσουν» ή να το παραμορφώσουν με «θεολογικά» τεχνάσματα. Κατά την προσπάθεια αυτή οι επίδοξοι ερμηνευτές κάνουν λάθη εξόφθαλμα που παρασύρουν τους αναγνώστες σε εσφαλμένες τοποθετήσεις.
Έτσι ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος ανέσυρε ένα παλαιό κείμενό του σχετικά με τον αντίχριστο ( “Το χάραγμα του Αντιχρίστου και η σφραγίδα του Χριστού” ) και το δημοσίευσε στην ιστοσελίδα orthodoxianewsagency.
Επειδή δεν κρίνουμε ικανοποιητική την ερμηνεία του Σεβασμιωτάτου και επειδή «οι καιροί ου μενετοί», επί τη βάσει των όσων γράψαμε προηγούμενως, παρουσιάζουμε την ερμηνεία που προκύπτει από το ιερό κείμενο και τις ερμηνείες των αγίων Πατέρων.
Γράφει ο αρχιερεύς ότι ερμηνεύει «τά σχετικά χωρία της Αποκαλύψεως του Ιωάννου τόσο για το χάραγμα του αντιχρίστου όσο και για το σφράγισμα του Χριστού βάσει της εκκλησιαστικής παραδόσεως, κυρίως των ερμηνειών του Ανδρέα και του Αρέθα Επισκόπου Καισαρείας». Δυστυχώς ο Σεβασμιώτατος δεν ακολουθεί προσεκτικά τους παλαιούς ερμηνευτές.
α) Ισχυρίζεται ότι το θηρίο που ανεβαίνει από τη γη είναι ο Αντίχριστος. Χρησιμοποιεί ένα χωρίο του Αρέθα Καισαρείας, δυσνόητο, ενώ ο Αρέθας ερμηνεύοντας τον στίχο 2 του 13ου Κεφαλαίου μας φανερώνει ότι ο Αντίχριστος είναι το θηρίο που ανεβαίνει από τη θάλασσα, όπως φρονούν και όλοι οι ερμηνευτές παλαιοί και νέοι, ενώ το θηρίο που ανεβαίνει από τη γη είναι ο Ψευδοπροφήτης. Όπως απέδειξε η Ιερά Μονή Μ. Μετεώρου η ερμηνεία αυτή έχει ουσιαστική αξία και καθοριστική σημασία για το ποιος δίνει το χάραγμα. Φαίνεται λοιπόν καθαρά από το 13ο Κεφάλαιο, που παραθέσαμε προηγουμένως, ότι το χάραγμα το δίνει μέσω των οργάνων του το θηρίο από τη γή, ο Ψευδοπροφήτης, που ενεργεί χάριν του Αντιχρίστου. Αυτό σημαίνει ότι ο «τού αποστάτου ψευδοχρίστου πρόδρομος», ο οποίος με όσα προανεφέραμε ετοιμάζει την τυραννική επιδρομή του Αντιχρίστου, αρχίζει από την α΄ φάση της κυριαρχίας του να σφραγίζει όσους θαυμάζουν και προσκυνούν την «εικόνα του θηρίου». Το κάνει, πρίν ο Αντίχριστος εμφανίσει το αληθινό του πρόσωπο και αρχίσει με τις απειλές του να επιβάλλει σε όλους το χάραγμά του Το επιβεβαιώνει και ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος : «Τοιούτον γάρ τρόπον σκευάζει ο τύραννος, ίνα πάντες την σφραγίδα του τυράννου βαστάζωσιν, όταν έλθη απατήσαι τα σύμπαντα, εν τώ καιρώ τώ ιδίω».
Μετάφραση : «Τέτοιο τρόπο ετοιμάζει ο τύραννος, ώστε όλοι να βαστάζουν τη σφραγίδα του τυράννου όταν έλθει στον καιρό του για να απατήσει τα σύμπαντα».
Επομένως όταν έλθη ο αντίχριστος θα έχει γίνει προσπάθεια να βαστάζουν όλοι τη σφραγίδα του. Γι΄αυτό είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι δεν θα υπάρξει χάραγμα, πρίν εμφανισθή ο Αντίχριστος, αφού ο «υπασπιστής»του, όπως ονομάζει ο άγιος Ειρηναίος τον Ψευδοπροφήτη, θα αρχίσει να το δίνει νωρίτερα. Μάλιστα σ΄αυτό το έργο θα έχει τους ανθρώπους του. Δεν έχει ίσως προσεχθεί ο πληθυντικός «ίνα δώσιν». «ποιεί πάντας τους μικρούς και τους μεγάλους και τους πλουσίους και τους πτωχούς και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσιν αυτοίς χάραγμα…». Πιθανότατα το «ίνα δώσιν» υποδηλώνει τους «προθύμους» συνεργάτες των αντιχρίστων δυνάμεων.
Πρώτο συμπέρασμα: Η εσφαλμένη ερμηνεία σχετικά με τα «θηρία», που σημαίνει ότι θα περιμένουμε τον Αντίχριστο για να αρχίσει το χάραγμα, οδηγεί τους χριστιανούς σε εφησυχασμό παρόμοιον μ΄αυτόν στον οποίο βρέθηκαν οι άνθρωποι την εποχή του Νώε. Τον περιγράφει ο Κύριος ομιλώντας για τις έσχατες ημέρες : «καθώς εγένετο εν ταις ημέραις Νώε, ούτως έσται και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου · ήσθιον, έπινον εγάμουν, εξεγαμίζοντο, άχρι ής ημέρας εισήλθε Νώε εις την κιβωτόν, και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσαν άπαντας» ( Λουκ. 26-27)
β) Σε συνάφεια μ΄αυτή τη θεώρησή του ο άγιος Ναυπάκτου, μοιάζει να αγνοεί την ύπαρξη και τη δράση του Ψευδοπροφήτου. Το μόνο που γράφει σχετικά μ΄αυτόν είναι τα ακόλουθα:
Όσοι έχουν το χάραγμα πλανώνται από τους ψευδοπροφήτες. Και επιάσϑη το ϑηρίον και ο μετ᾽ αυτού ψευδοπροφήτης ο ποιήσας τα σημεία ενώπιον αυτού, εν οίς επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του ϑηρίου και τους προσκυνούντας τη εικόνι αυτού» (Αποκ. ιϑ´, 20) Δηλαδή οι προσκυνούντες την εικόνα και έχοντες το χάραγμα αυτοί ϑά πλανηϑούν από ψευδοπροφήτες.
Ότι θα υπάρχουν ψευδοπροφήτες που θα πλανήσουν πολλούς πρό της Β΄ Παρουσίας του Κυρίου μας, το έχει προφητεύσει ο Χριστός. Όμως στην Αποκάλυψη γίνεται λόγος για συγκεκριμένο Ψευδοπροφήτη και για τα έργα του, σπουδαιότερο των οποίων είναι η επιβολή του χαράγματος. Συμβολικώς παριστάνεται ως το δεύτερο θηρίο, όπως είπαμε(13, 11-18) και με το όνομα Ψευδοπροφήτης στους στίχους της Αποκαλύψεως 16,13 · 19,20 · 20, 10.
Δεύτερο συμπέρασμα : Όπως υπήρξαν πολλοί αντίχριστοι, αλλά θα υπάρξει και ο τελευταίος, ο καθ΄αυτόν Αντίχριστος, το ίδιο συμβαίνει αντιστοίχως με τους ψευδοπροφήτες και τον Ψευδοπροφήτη.
γ) Όσον αφορά στο χάραγμα, ο σεβασμιώτατος πρίν καταγράψει τη γνώμη του γι’ αυτό, προβάλλει μια ένσταση: «Είναι τίμιο και ορϑόδοξο να γίνεται συνεχής λόγος για το χάραγμα του αντιχρίστου και να μη γίνεται καϑόλου λόγος για την σφραγίδα του Χριστού;» . Δικαιολογημένη η ένστασή του. Ο νούς μας, η καρδιά μας πρέπει να είναι στραμμένη προς τον Χριστό, στον αγώνα για την κάθαρση της ψυχής μας, στον αγώνα κατά των παθών και στη μετάνοια. Αυτη η εν Χριστώ ζωή είναι και η προϋπόθεση για να δεχθεί ο άνθρωπος τη σφραγίδα του Χριστού τις έσχατες ημέρες ενώ αντιθέτως η αμαρτωλή ζωή θα υποβοηθήσει τον Αντίχριστο να δώσει το χάραγμά του. Αλλά δεν μπορούμε να αποκόψουμε την άσκηση των αρετών από την Ομολογία, την οποία πάντοτε ζητεί με επίταση ο Κύριος. Και αυτή η Ομολογία στις έσχατες Ημέρες, όπως φαίνεται ξεκάθαρα στην Αποκάλυψη, είναι η άρνηση του χαράγματος του θηρίου, ενός συγκεκριμένου χαράγματος στο χέρι ή στο μέτωπο. Αυτό θα είναι και η ένδειξη προσκυνήσεώς του. Πουθενά και ποτέ δεν θα σου πούν τα όργανα του Αντιχρίστου «αρνήσου τον Χριστό». Απλώς θα σου πούν : «Πάρε ραντεβού και μπές στην τάδε σειρά απόδοσης χαράγματος και απόλαυσε κανονικότητα!»
Μετά απ΄αυτά, τα γνωρίζει ο Σεβασμιώτατος, πρέπει να κατανοήσει γιατί αυτό τον καιρό δίνεται έμφαση στο χάραγμα του Αντιχρίστου. Διότι βλέπουμε στις μέρες μας «τά σημεία των καιρών», παρατηρούμε μια έντονη κινητικότητα δυνάμεων αδήλου προελεύσεως, οι οποίες με πονηρία ετοιμάζουν το έδαφος για το χάραγμα. Από την άλλη η πλειονότης των κληρικών και θεολόγων με πρωτοφανή επιπολαιότητα χλευάζουν όσα γράφει η Αποκάλυψις για το χάραγμα ή του δίνουν αλληγορικό και αφηρημένο νόημα.
Θα θέλαμε πάντως να συμφωνήσουμε με τον Σεβασμιώτατο στο αυτονόητο για τους πιστούς, ότι η σφραγίδα του Χριστού «δίνεται εξωτερικά στο σώμα, αλλά αυτό εισέρχεται στην ψυχή». Επίσης ότι, όπως προαναφέραμε, «ο άγγελος με τη σφραγίδα του ζώντος Θεού θέλει να σφραγίσει τους δούλους του Θεού, ώστε να μην ταλαιπωρηθούν από τα επερχόμενα δεινά»» και ότι το σφράγισμα των πιστών υπό του Αρνίου είναι κυρίως και πρό παντός εσωτερικό». Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτά;
Διαφωνούμε όμως στην άποψή του ότι το χάραγμα έχει μόνο πνευματικό περιεχόμενο, δηλ. φρονεί ότι ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εκφράζεται συμβολικά. Γράφει μεταξύ άλλων :
Το σφράγισμα του Αντιχρίστου δεν είναι κάτι το εξωτερικό, επιφανειακό και σωματικό
τό σφράγισμα του αντιχρίστου δεν είναι απλώς σφράγισμα εξωτερικό μερικών μελών του ανϑρωπίνου σώματος, αλλά είναι η τελεία υποδούλωση των απατωμένων στον αντίχριστο
τό χάραγμα στο μέτωπο και στην δεξιά χείρα δείχνει την απομάκρυνση του ανϑρώπου από την εφαρμογή των αγαϑών έργων
ο σκοτασμός του νού είναι χάραγμα του Θηρίου
Κατά την εκτίμησή μας η ερμηνεία του χαράγματος από τον Σεβασμιώτατο είναι ελλιπής, αν λάβουμε σοβαρά υπ΄όψιν μας την Αποκάλυψη. Βεβαίως ο σκοτασμός του νού σχετίζεται με χάραγμα του θηρίου. Το χάραγμα στο μέτωπο και στο χέρι δείχνει την τελεία παράδοση του ανθρώπου σε σατανικούς λογισμούς και έργα, αλλά αυτό καθ’αυτό το χάραγμα είναι και ορατό τεκμήριο της προσκυνήσεως του αντιχρίστου.
«Το χάραγμα», όπως ορθώς γράφει ο άγιος Ναυπάκτου παραπέμποντας στον Αρέθα Καισαρείας «δίδεται στην δεξιά χείρα ˝ίνα των αγαθών έργων εκκόψη την ενέργεια’’ το δε χάραγμα στο μέτωπο δίνεται ˝ίνα το τοις οφθαλμοίς επικείμενον μέρος προσληφθέν, σκοτασμόν ποιήση τοις απατωμένοις „»δηλ. «τό χάραγμα δίνεται στο δεξιό χέρι για να το αποκόψει από την ενέργεια των αγαθών έργων» και το χάραγμα στο μέτωπο δίνεται «ώστε το μέρος που βρίσκεται πάνω από τα μάτια( το μέτωπο) να αιχμαλωτισθεί και να φέρει σκοτισμόν στους πλανημένους». Το χάραγμα δηλαδή μεταφέρει στον σφραγισμένο σατανική ενέργεια που εναντιώνεται και ακυρώνει, με τη συγκατάθεση του ανθρώπου, την Χάρη του Χριστού.
Επομένως έργο του Αντιχρίστου, μέσω του υπασπιστού του, του Ψευδοπροφήτου, είναι να δοθεί χάραγμα στο χέρι ή στο μέτωπο των ανθρώπων για να τους αποκόψει από την τήρηση των εντολών και να τους υποτάξει τελειωτικά στην αμαρτία και στο διάβολο. Ο αντίχριστος θα επιβάλει κάτι χειροπιαστό στους ανθρώπους ως σύμβολο υπακοής ( όλο για υπακοή ακούμε-όλες οι άλλες αρετές έχουν εξαφανιστεί!) και λατρείας του Δράκοντος. Αυτό θα είναι το χάραγμα. Αυτό είναι είτε το όνομά του, είτε ο αριθμός του ονόματός του. Από τη στιγμή που θα λάβει κάποιος το χάραγμα, τον εγκαταλείπει η χάρις του αγίου Βαπτίσματος και ο νούς του σκοτίζεται τελείως. Δεν μπορεί να πράξει αγαθά έργα, να ασκήσει τις αρετές και να ακολουθήσει το δρόμο της ευσεβείας. Προηγείται μια αμαρτωλή ζωή, υπάρχει ήδη ένας σκοτασμός του νού που αδυνατίζει την αγαθή προαίρεση.
Ακολουθεί το χάραγμα και ο άνθρωπος καταλήγει να αποξενωθεί τελείως από τον Θεό και να παραδοθεί δέσμιος στο Διάβολο, χωρίς δυνατότητα μετανοίας. Η μετάνοια ήδη θα έχει κηρυχθεί από τους δύο προφήτες(Αποκ. 11,3) και θα είναι μακάριοι όσοι θα μετανοήσουν, αρνηθούν το χάραγμα και προτιμήσουν την αγάπη του Χριστού από τη λατρεία του Αντιχρίστου και του Σατανά. Από εκεί και πέρα πουθενά δεν γίνεται λόγος στην Αποκάλυψη και στους ορθοδόξους ερμηνευτές για μετάνοια.
Επειδή ο Σεβασμιώτατος επικαλείται τον Αρέθα Καισαρείας, σχετικά με το νόημα του χαράγματος, ιδού τι λέγει ο παλαιός αυτός ερμηνευτής : Και τι το χάραγμα, επιφέρει, το όνομα του θηρίου. Διττή δε τούτου η γνώσις, ή διά παραφοράς αυτού του ονόματος ή διά ψήφου.
Μετάφραση : «Και τι είναι το χάραγμα, προσθέτει (ο Ιωάννης ο Θεολόγος); Το όνομα του θηρίου. Και η αναγνώρισή του (γίνεται) με δύο τρόπους : ή με αναφορά του ιδίου του ονόματος ή με τον αριθμό (αρίθμηση των ψηφίων)».
Έτσι λοιπόν θα αναγνωρισθεί το χάραγμα του Αντιχρίστου. Είτε με το ίδιο του το όνομα είτε με τον αριθμό του ονόματός του. Στ΄αλήθεια πως είναι δυνατόν το χάραγμα να είναι μόνο εσωτερικό, αφού θα χαραχθεί στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο των ανθρώπων είτε το όνομα είτε ο αριθμός του ;
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να γίνει σαφής η σημασία του απτού χαράγματος. Βαπτιζόμεθα στο αγιασμένο νερό και χριόμεθα με το άγιο Μύρο για να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα, δηλ. χρησιμοποιούμε υλικά στοιχεία. Παρομοίως όχι μόνο χαράσσουμε το σημείο του ζωοποιού Σταυρού με το χέρι μας, αλλά φέρουμε τον Σταυρό στο στήθος μας σε ένδειξη πίστεως στον Χριστό. Να θυμηθούμε ότι ο νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ εμαρτύρησε επειδή αρνήθηκε να αφαιρέσει από το λαιμό του τον Σταυρό που φορούσε. Έτσι ακριβώς και με τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, το όνομα ή τον αριθμό του ονόματός του δέχεται ο σφραγισμένος την ακάθαρτη δαιμονική ενέργεια και αδυνατεί να κάνει ακόμη και το σημείο του Σταυρού, όπως ερμηνεύει ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος. Δεν θα ήταν άστοχο να παραθέσουμε εδώ κάτι από το Συναξάρι του αγίου οσιομάρτυρος Ευθυμίου του Πελοποννησίου. Ο Άγιος, φέροντας το κοσμικό όνομα Ελευθέριος (μεταφέρω το Συναξάρι ) «ηρνήθη φεύ ! τον Χριστόν και εδέχθη την πλάνην του Μωάμεθ, και μετά τρείς ημέρας περιετμήθη…Εξώμοσε μέν ο Ελευθέριος, αλλ΄η χάρις απ΄ αυτόν παντελώς δεν ανεχώρησεν. Όθεν ευρισκόμενος εις τους αφορήτους πόνους της περιτομής, ενθυμείτο πάλιν την πάτριόν του θρησκείαν και ευσέβειαν, αναπολών εις τον νούν το όνομα του γλυκυτάτου Ιησού Χριστού, αναμιμνήσκετο του ουρανίου πατρός ο άσωτος υιός. Και ήθελε μέν να επικαλεσθή την θείαν αυτού βοήθειαν, αλλ΄εμποδίζετο και δεν ηδύνατο, διότι έλαβε το χάραγμα της σφραγίδος του νοητού αντιχρίστου και εις την δεξιάν του χείρα και εις το μέτωπον και δεν ηδύνατο ούτε χείρας οσίας να άρη εις τον ουρανόν, ούτε τον ηγεμόνα νούν να διευθύνη προς το τρισήλιον σέλας της θεότητος. Όθεν καταφεύγει εις μόνα τα δάκρυα και ευθέως ότε ήκουσε τον αλέκτορα της συνειδήσεως φωνούντα και ελέγχοντα αυτόν διά το τόλμημα της εξωμόσεως, εξήλθε έξω με τον νούν του, από την αυλήν της παρανόμου θρησκείας…καί έκλαυσε πικρώς ως άλλος Πέτρος. Τοσαύτα δε ήσαν εκείνα τα δάκρυα, ώστε θαρρώ ειπείν, ότι τα εδέχθη ο φιλόψυχος Ιησούς, και αντεσήκωσε την προλαβούσαν άρνησιν του Ελευθερίου…» (Συναξαριστής Νεομαρτύρων, Β΄Έκδοσις, Ορθόδοξος Κυψέλη Θεσσαλονίκη 1989 σ. 358).
Η άρνηση του Χριστού από τον Ελευθέριο με το στόμα δεν ήταν ολοκληρωμένη. Με την ακάθαρτη μουσουλμανική περιτομή τέθηκε μια δαιμονική σφραγίδα στο σώμα και την ψυχή του Ελευθερίου, του μετά ταύτα μάρτυρος. Αδυνατούσε να υψώσει τα χέρια στον ουρανό και το νού του προς τον Τριαδικό Θεό. Μόνο με τα πικρά δάκρυα μπόρεσε να απαλλαγεί από τη δαιμονική άρνηση και να πλησιάσει τον Χριστό.
Αυτή η απτή σφραγίδα που απαιτούσε συμμετοχή του σώματος, μόλυνε και νέκρωσε προσωρινά το ηγεμονικό της ψυχής, τον νού του μάρτυρος, αλλά του δόθηκε ευκαιρία μετανοίας, γιατί…δέν ήταν το τελικό, το εσχατολογικό σφράγισμα του Αντιχρίστου, το οποίο κάνει τον σφραγισμένο, τέλειο δούλο του Αντιχρίστου.
Τρίτο συμπέρασμα : Τα γραφέντα υπό του Σεβασμιωτάτου δεν είναι απολύτως ορθά. Όπως το χρίσμα έχει την υλική του έκφραση και σφραγίζει την ψυχή, έτσι συμβαίνει και με το χάραγμα. Έχει την εξωτερική του έκφραση , αλλά ενεργεί εσωτερικά και σφραγίζει την ψυχή του ανθρώπου με σατανική ενέργεια που σκοτίζει τον νού και τον εμποδίζει από τα αγαθά έργα, την εν Χριστώ ζωή. Ο σκοτασμός πρό του χαράγματος μπορεί να θεραπευθεί διά της μετανοίας. Ο σκοτασμός ο οποίος έπεται του χαράγματος ως αποτέλεσμά του, οδηγεί στη λατρεία του Αντιχρίστου και είναι τελικός, ανεπίστροφος και αθεράπευτος.
δ) Ο άγιος Ναυπάκτου αποφεύγει να μιλήσει για το συγκεκριμένο χάραγμα διά του αριθμού 666. Όμως πρέπει να εξηγήσει στους αναγνώστες του κειμένου του τι σημαίνει το χωρίο που παραθέτει στο κείμενό του: και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού…καί ο αριθμός αυτού χξϚ δηλ. «γιά να μην μπορεί κάποιος να αγοράσει ή να πουλήσει παρά μόνο αυτός που έχει το χάραγμα, δηλ. το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματος αυτού…καί ο αριθμός του είναι 666». Αν το γεγονός του χαράγματος είναι όχι απτή, χειροπιαστή πραγματικότητα, αλλά μόνο συμβολική και πνευματική, τότε πως θα επιτευχθεί ο εκβιασμός του Αντιχρίστου, η απαγόρευση της συναλλαγής και η στέρηση των αναγκαίων από τους «αρνητές» του χαράγματος;
Σ΄αυτό το αδιέξοδο ευρισκόμενοι οι σύγχρονοι ερμηνευτές παραβλέπουν αυτή τη … «λεπτομέρεια» καταφεύγουν σε περιφρόνηση της ερμηνείας των Πατέρων και σε ειρωνείες όσων επιμένουν σ΄αυτήν. Τους αρέσει να επικαλούνται «προτεσταντικούς κύκλους» που μας παραπλανούν, αλλά παραμένει το κενό στην ερμηνεία του συγκεκριμένου χωρίου (Αποκ. 13,18). Κι αυτό καθιστά την ερμηνεία που κάνουν στην Αποκάλυψη αναξιόπιστη στο σύνολό της.
Εν προκειμένω η ερμηνεία του Αρέθα Καισαρείας σχετικά με τον αριθμό 666 είναι καταλυτική και μας αφήνει άφωνους:
Και την ψήφον δε του θηρίου, πανταχού πλατύναι επετηδεύθη, εν ταις πράσεσι και ωναίς, ίν΄ ο μη τούτο επιφερόμενος, εν ταις των αναγκαίων ενδείαις τελευτήση…Αριθμός δε του ονόματος της ψήφου, εξακόσια εξηκονταέξ.
Μετάφραση : «Και έγινε αντικείμενο φροντίδας να διαδοθεί παντού ο αριθμός του θηρίου, και στις πωλήσεις και στις αγορές για να πεθάνει από έλλειψη των αναγκαίων αυτός που δεν θα φέρει πάνω του αυτόν (τόν αριθμό)….Ο δε αριθμός του ονόματος της ψήφου είναι 666».
Μήπως δεν θα μπορεί κάποιος να πουλήσει ή να ψωνίσει επειδή θα έχει καλά έργα και αγαθούς λογισμούς;; Όχι βέβαια, αλλά επειδή δεν θα έχει στο χέρι ή στο μέτωπό του το χάραγμα του θηρίου, το όνομα ή τον αριθμό του Αντιχρίστου.
Τέταρτο συμπέρασμα : Όχι θεωρητικά και αφηρημένα αλλά, όπως γράφεται στην Αποκάλυψη, απτά και συγκεκριμένα με το όνομα του Θηρίου ή με τον αριθμό 666 θα σφραγισθούν στο χέρι ή στο μέτωπο, όσοι υποκύψουν στον Αντίχριστο.
θά ήθελα να τελειώσω το κείμενο αυτό με κάποιες επισημάνσεις : Φρονώ ότι οφείλουμε όλοι
α) να διατηρούμε σεβασμό και πιστότητα στη διδασκαλία Παλαιάς και Καινής Διαθήκης
β) να ακολουθούμε τους αγίους Πατέρες, όχι μόνο στα ζητήματα πίστεως, αλλά και Παραδόσεως και ερμηνείας των αγίων Γραφών, όχι επιλεκτικώς, αλλά συνολικώς
γ) να αποφεύγουμε τις βέβηλες καινοφωνίες της ψευδωνύμου γνώσεως, την προχειρότητα των αφελών κηρυγμάτων που καλλιεργούν τον εφησυχασμό και το «βόλεμα» καί
δ) να αποκτήσουμε με τη Χάρη του Θεού φρόνημα κραταιό αυξάνοντας το κατά δύναμιν την αγάπη μας προς τον Σωτήρα μας Κύριο Ιησού Χριστό.
Σήμερα η «βαριά μπότα» της Νέας Τάξεως, η βαριά ανάσα των υπηρετών της γίνονται αισθητές στον κάθε άνθρωπο. Όλοι νιώθουν μια «ακαταμάχητη» δύναμη να τους περιβάλει και υποτάσσονται με ποικίλες δικαιολογίες (υγεία, ευθύνη για τους άλλους, εξυπηρέτηση, πάταξη της γραφειοκρατίας και της φοροδιαφυγής) στα κελεύσματά της για να ενταχθούν στη ζωή και τη νοοτροπία της Νέας Τάξεως και της Ν. Εποχής που έχει επιβληθεί σε παγκόσμια κλίμακα.
Βλέποντας έτσι τους αδελφούς μας προκύπτει το ερώτημα: Τι οφείλουμε να κάνουμε σε σχέση με τους άλλους, γνωστούς, πνευματικούς αδελφούς, με συγγενείς και με τα παιδιά μας; Ο άγιος Κύριλλος επίσκοπος Ιεροσολύμων, μετά από εκτενή διδασκαλία σχετικά με τον Αντίχριστο μας συμβουλεύει με τα ακόλουθα :
Ασφάλιζε τοίνυν σεαυτόν, άνθρωπε · έχεις τα σημεία του Αντιχρίστου · και μη μόνον μνημόνευε τούτων, αλλά και αφθόνως πάσι μεταδίδου. Ει τέκνον έχεις κατά σάρκα, τούτο ήδη νουθέτει· και ει διά κατηχήσεως εγέννησάς τινα, και τούτον προασφαλίζου, ίνα μη τον ψευδή δέξηται ως αληθή ( Κατήχησις φωτιζομένων, Ομ. ιε΄).
Μετάφραση : «Ασφάλιζε, λοιπόν, άνθρωπε, τον εαυτό σου. Γνωρίζεις τα σημεία του Αντιχρίστου. Και όχι μόνο να τα φέρεις διαρκώς στη μνήμη σου, αλλά και να τα μεταδίδεις άφθονα σε όλους. Αν έχεις δικό σου παιδί, άρχισε να το νουθετείς. Και αν αναγέννησες κάποιον πνευματικά, και αυτόν προστάτευσέ τον για να μη δεχθεί τον ψεύτη (ψευδόχριστο) σαν αληθινόν (Χριστό)».
Χρειάζεται λοιπόν απ΄όλους μας εγρήγορση, η «καλή ανησυχία» που μας ζητεί ο άγιος Παΐσιος. Όχι πανικός, όχι σύγχυση, η οποία είναι όχημα του διαβόλου, όπως γράφει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Παρακολουθούμε με ηρεμία και πίστη όσα συμβαίνουν, χαλιναγωγούμε διά της ευχής «Κύριε Ιησού Χριστέ…» την άρρωστη φαντασία, που είναι εχθρός της πνευματικής ζωής. Δεν προβαίνουμε σε βιαστικές ενέργειες που θα βλάψουν τη ζωή μας. Συνεχίζουμε, όσο μπορούμε, κανονικά τη ζωή μας, αλλά είναι απαραίτητο να δοθούμε στην προσευχή. Λέει ο Κύριός μας : «αγρυπνείτε εν παντί καιρώ δεόμενοι ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν ταύτα πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι και σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου» (Λουκ. 21,36). Είναι σ΄αυτή τη συγκυρία καλή η καθιερωμένη από πολλούς αλυσίδα προσευχής. Οι άγιοί μας και οι καλοί ποιμένες μας θα μας οδηγήσουν, όταν έλθει ο καιρός, στον ορθό δρόμο, όσο επώδυνος κι αν είναι. Μένουμε ενωμένοι μεταξύ μας εν τη αγία μας Ορθοδόξω Εκκλησία. Και πάντοτε θυμόμαστε τον πύρινο λόγο του Ηγαπημένου Μαθητού, του συγγραφέως της Ιεράς Αποκαλύψεως :
Κράτει ο έχεις,
ίνα μηδείς
λάβη τον στέφανόν σου.
(Αποκ. 3,11)
[1] Σχεδόν όσα ακολουθούν είναι ουσιαστικώς παρμένα από το καταπληκτικό βιβλίο που εξέδωσε η Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου το 1997 με τίτλο ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΓΜΑΤΟΣ
[2] P.G. 10, 928 CD