Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ. Βίος
Οι άγιοι μάρτυρες Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ, ήταν αδέρφια και είχαν καταγωγή από την Περσία. Έζησαν στους χρόνους του Ιουλιανού του παραβάτη περί το 363.
Ο βασιλιάς της Περσίας Μπαλανός, τους έστειλε ως πρέσβεις για να συνάψουν ειρήνη με τον Ιουλιανό. Όταν έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη, είδαν τον Παραβάτη να θυσιάζει στα είδωλα. Πολλοί πολίτες υπέκυψαν στην πλάνη του και προσκυνούσαν τα είδωλα μαζί με τον Αυτοκράτορα Ιουλιανό. Τα τρία αδέρφια θρήνησαν και έκλαψαν για την απώλειά αυτών των ανθρώπων. Γι’ αυτό παρακαλούσαν τον Κύριο να τους διαφυλάξει στην πίστη Του και να μην έχουν κοινωνία με την πλάνη.
Κάποιοι τους άκουσαν να συζητούν πόσο κρίμα ήταν αυτό που συνέβαινε με τον Παραβάτη και τους κατέδωσαν στις αρχές. Τους συνέλαβαν επειδή ήταν χριστιανοί, και τους πήγαν στον Ιουλιανό.
Οι Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ ομολόγησαν με θέρμη τον Χριστό. Τους έκαναν πολλά βασανιστήρια. Έβαλαν καρφιά στους αστραγάλους τους και έκαψαν τις μασχάλες τους με αναμμένες λαμπάδες. Και αυτές τις τιμωρίες τις έκαναν και στους τρεις από κοινού.
Και στον Άγιο Μανουήλ χωριστά, ο Ιουλιανός έδωσε συμβουλές και υποσχέσεις για πολλά καλά, αν αρνηθεί τον Χριστό. Επειδή όμως ο άγιος δεν τον άκουγε, ούτε πρόσφερε θυσία στα είδωλα, του έκαναν φοβερά βασανιστήρια.
Τέλος, και οι τρεις αποκεφαλίστηκαν, και έλαβαν έτσι τα στεφάνια του Μαρτυρίου.
Όταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης διέταξε να καούν τα σώματα των αγίων, αμέσως άνοιξε η γη και τα δέχτηκε μέσα της. Και πολλοί ειδωλολάτρες όταν είδαν αυτό το θαύμα, πίστεψαν στον Χριστό.
Κάποιοι ευσεβείς Χριστιανοί πληροφορήθηκαν από τον Θεό πού βρίσκονταν τα σώματα των αγίων, οπότε τα έθαψαν με μύρο και θυμίαμα.
Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ. Γιορτή
Τη μνήμη των Αγίων Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ τιμούμε στις 17 Ιουνίου.
Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ. Απολυτίκιο
ήχος δ
Οι της ευσεβείας υπέρμαχοι, και της ασεβείας αντίπαλοι, Μανουήλ θεόπνευστε, και Ισμαήλ θαυμάσιε, και Σαβέλ αξιάγαστε, παρρησία τον Χριστόν, Υιόν Υεού κηρύξαντες, το αίμα υμών υπέρ Αυτού εξεχέατε· ον δυσωπούντες μη παύσητε, του σωθήναι υάς ψυχάς ημών
ήχος γ. Καταβασιά. Την ωραιότητα
Ως εννεάριθμον του Λόγου σύνταγμα, εχθρών τας φάλαγγας κατετροπώσαντο, Ίσαυρος Φήλιξ συν αυτοίς, Ερμείας και Περεγρίνος, άμα Ιννοκέντιος, Μανουήλ και Βασίλειος, Ισμαήλ ο ένδοξος, και Σαβέλ ο μακάριος· διο και τα βραβεία της νίκης, εύρον ως Μάρτυρες Κυρίου.
ήχος δ. Ταχύ προκατάλαβε
Οι Μάρτυρες σου Κύριε, εν τη αθλήσει αυτών, το στέφος εκομίσαντο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών· σχόντες γάρ την ισχύν σου, τους τυράννους καθείλον· έθραυσαν και δαιμόνων τα ανίσχυρα θράση. Αυτών ταις ικεσίαις Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ. Κοντάκιο
ήχος β. Τα άνω ζητών
Τη πίστει Χριστού, τρωθέντες παμμακάριστοι, και τούτου πιστώς, πιόντες το ποτήριον, τα Περσών σεβάσματα, και το θράσος εις γην κατεβάλετε, της Τριάδος ισάριθμοι, πρεσβείας ποιούντες, υπέρ πάντων ημών.
ήχος δ. Επεφάνης σήμερον.
Οι τρείς θείοι Μάρτυρες οι εκ Περσίδος, τον Σταυρόν αράμενοι, ουκ εδειλίασαν ποινάς, αλλ’ εν σταδίω εκήρυξαν, τον εν Μονάδι Θεόν Τρισυπόστατον.
Άγιος Μανουήλ. Κοντάκιο
ήχος πλάγιος δ. Τη Υπερμάχω
Τών του τυράννου απειλών και υποσχέσεων, καταφρονήσας ανδρικώς στύλε ακλόνητε, σύν ομαίμοσιν ενήθλησας μεγαλόφρον· αλλ’ ως έχων παρῥησίαν προς τον Κύριον, Μανουήλ με εκ κινδύνων ελευθέρωσον· ίνα κράζω σοι, χαίροις Μάρτυς πανθαύμαστε.
Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ. Οίκος
Ευφημήσωμεν φιλέορτοι τους Μεγαλομάρτυρας τρείς αυταδέλφους· Μανουήλ, Σαβέλ, και Ισμαήλ, τους εκ Περσίδος ως αστέρας φαεινούς εκλάμψαντας λέγοντες· χαίρετε οι τα σώματα παντοίοις αικισμοίς παραδόντες, και την άληκτον και αγήρω ζωήν της φθαρτής προτιμήσαντες· χαίρετε οι τα στίγματα του Κυρίου εν τοις σώμασιν υμών φέροντες, και διά Χριστόν τους αστραγάλους ήλοις παρέντες· χαίρετε οι τον διά ξίφους θάνατον ετοίμως δεξάμενοι, και των γηΐνων τα ουράνια ανταλλάξασθαι βουληθέντες· και νύν εν ουρανοίς σύν Αγγέλοις αγαλλόμενοι, απαύστως υμνείτε, τον εν Μονάδι Θεόν Τρισυπόστατον.
Άγιος Μανουήλ. Οίκος
Τις σου των επιγείων Μανουήλ εξισχύσειεν ειπείν τους Μαρτυρικούς άθλους, και της υπέρ Χριστού πάλης την άμετρο ένστασίν τε και καρτερίαν, ην επί γης ως άσαρκος επεδείξω; Αλλ’ όμως ίδε ούτω σοί κράζω· χαίροις Θεού στρατιώτα γενναίε, χαίροις Χριστού Μάρτυς ωραίε· χαίροις αστήρ του νοητού Ηλίου παμφαίδιμε· χαίροις καρπέ του Αγίου Πνεύματος ώριμε, χαίροις Περσίδος αθάνατον βλάστημα· χαίροις Θράκης ακλόνητον έρεισμα· χαίροις τερπνόν θύμα του παντάνακτος Θεού· χαίροις ο την πλάνην διελέγξας του Ιουλιανού· χαίροις ο πύρ ήλους καλάμους βέλη και ξίφος εις ουδέν λογισάμενος· χαίροις ού τη αθλητική ενστάσει Σατάν ο δόλιος υπήρξε παιζόμενος· χαίροις των εορταζόντων την μνήμην σου ο προστάτης· χαίροις δι’ ού ηττήθη ο τύραννος παραβάτης· Χαίροις Μάρτυς πανθαύμαστε.
Άγιοι Μανουήλ, Ισμαήλ και Σαβέλ. Κάθισμα
ήχος δ. Ο Υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως
Τους πολυτρόπους αικισμούς ενεγκότες, εν απτοήτώ λογισμώ Αθλοφόροι, υπέρ ήλίου λάμπετε φαιδρότητα· όθεν την φαιδρά υμών, εορτάζομεν μνήμην, πίστει ικετεύοντες, ταις υμών μεσιτείαις, αμαρτημάτων άφεσιν λαβείν, και αγαθών αιωνίων απόλαυσιν.