Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία. Βίος
Η Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία, έζησε όταν Αυτοκράτορας ήταν ο Ονώριος, γιος του Θεοδοσίου του Μεγάλου, περί το έτος 400μΧ.
Η Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία, καταγόταν από πλούσια και επιφανή και ένδοξη οικογένεια. Και επειδή αγαπούσε τον Κύριο με όλη της την ψυχή, επέλεξε να φυλάξει την παρθενία. Οι γονείς της όμως την επέπληξαν και ήθελαν να την παντρέψουν με άνδρα. Έτσι έγινε μητέρα δύο παιδιών. Αργότερα πέθαναν οι γονείς της και τα παιδιά της. Άφησε λοιπόν η Αγία Μελάνη (ή Μελανία) την πόλη της Ρώμης, και πήγε να ζήσει στα προάστια.
Η Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία ζούσε με άσκηση και αρετή. Φρόντιζε τους αρρώστους, υποδεχόταν τους ξένους κι επισκεπτόταν εκείνους που βρίσκονταν στην φυλακή και σε εξορία. Μετά πούλησε όλα τα σπίτια της και την περιουσία της, που ήταν πολλή, για δώδεκα μυριάδες χρυσού, δηλαδή 120.000 φλουριά. Τα οποία μοίρασε σε εκκλησίες και σε μοναστήρια.
Στην αρχή η Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία έτρωγε μία φορά στις δύο ημέρες. Μετά από αυτό νήστευε πέντε ημέρες της εβδομάδας και έτρωγε μόνο το Σάββατο και την Κυριακή. Συνήθισε τον εαυτό της και γυμνάστηκε σε κάθε άσκηση με πολλή γνώση και διάκριση. Έγραφε πολύ καλλιγραφικά και με τέχνη. Ύστερα πήγε στην Αφρική, και εκεί έζησε επτά χρόνια. Αφού μοίρασε το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου της, πήγε στην Αλεξάνδρεια. Και από εκεί πήγε στην Ιερουσαλήμ.
Στα Ιεροσόλυμα η Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία κλείστηκε σε ένα κελί. Και με το παράδειγμά της προσέλκυσε στον ίδιο ζήλο άσκησης ενενήντα παρθένες και μοναχές, στις οποίες έδινε αδιάκοπα όσα χρειάζονταν για να ζήσουν. Αρρώστησε και είχε πόνους στα πλευρά της και υπέφερε πολύ. Γι’ αυτό κάλεσε τον επίσκοπο της Ελευθερουπόλεως και έλαβε από αυτόν τη θεία Κοινωνία. Έπειτα, αποχαιρέτησε όλες τις αδελφές και άφησε την πνοή λέγοντας τα λόγια του Ιώβ: «Ως τω Kυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο», (όπως άρεσε στον Κύριο, έτσι έγινε).
Αγία Μελάνη (ή Μελανία) η Ρωμαία. Γιορτή
Τη μνήμη της Αγία Μελάνης (ή Μελανίας) τιμούμε στις 31 Δεκεμβρίου.
Απολυτίκιο της Αγίας Μελάνης (ή Μελανίας)
Οσίως ανύσασα, των αρετών την οδόν, τω Λόγω νενύμφευσαι, ω Ανυσία σεμνή, και χαίρουσα ήθλησας, αίγλη δε απαθείας, λαμπρυνθείσα Μελάνη, ήστραψας εν τω κόσμω, αρετών λαμπηδόνας, και νυν ημίν ιλεούσθε, Χριστόν τον Κύριον.
Έτερο απολυτίκιο της Αγίας Μελάνης (ή Μελανίας)
Καταυγασθείσα την ψυχήν φρυκτωρίαις του αναλάμψαντος ημίν εκ Παρθένου, εν αρεταίς διελάμψας, πανεύφημε. Πλούτον γαρ σκορπίσασα επί γην εφθαρμένον, εναπεθησαύρισας τον ουράνιον πλούτον και εν ασκήσει εκλάμψας φαιδρώς. Όθεν Μελανή, σε πόθω γεραίρομεν.