Πριν από χρόνια και όσο ζούσε ακόμη ο π. Ιωάννης ήμασταν στην Σουρωτή, στην αγρυπνία για το μνημόσυνο του Αγίου Παϊσίου.
Γύρω στις 11.00 το βράδυ ο ουρανός γέμισε σύννεφα και άρχισε να βρέχει. Κάποια πνευματική αδερφή μας από τις Σέρρες, η Σ.Ζ., είπε στην κόρη του π. Ιωάννη, την Θεοδώρα: “Πάρε τηλέφωνο τον παπα Γιάννη. Η αυλή είναι γεμάτη προσκυνητές. Τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι;”
Πράγματι η Θεοδώρα του τηλεφώνησε και του είπε: “Πατέρα μου τι κάνεις;”
“Μαζί σας είμαι παιδάκι μου”, της απάντησε!
“Πατέρα βρέχει. Τι θα γίνει με όλον αυτόν τον κόσμο που παρακολουθεί την αγρυπνία;” τον ρώτησε.
“Μη φοβάσαι παιδί μου”, της απάντησε, “Σε λίγο θα σταματήσει η βροχή!”.
Ζήτησε την ευχή του και έκλεισε το τηλέφωνο.
Σε δευτερόλεπτα άρχισαν να τρέχουν τα σύννεφα, καθάρισε ο ουρανός και φάνηκαν τα αστέρια! Μέχρι και το τέλος της αγρυπνίας δεν έβρεξε!
Οι προσευχές του αγίου Πατρός Ιωάννη και του αγίου Παϊσίου έκαναν το θαύμα!
Να έχουμε τις άγιες ευχές τους, αμήν!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής
Εκπαιδευτικός