Αγία Θεοδώρα, της Βάστα Πελοποννήσου
Στην Βάστα Αρκαδίας
ένα ανεξήγητο
θαύμα της φύσης.
Του θρύλου ο μανδύας
το κάνει αξιοδιήγητο.
Μην το αψηφίσεις.
Δεκαεφτά δένδρα
ξεπηδούν από τη στέγη
του πέτρινου ναϊδρίου.
Χωρίς κουβέντα
η φύση θέλγει
προς τη δόξα του Κυρίου.
Από τα θεμέλιά του
αναβλύζουν τα νερά
ενός κεφαλαριού.
Την επιμέλειά του
έχουν σταθερά
κάτοικοι του χωριού.
Η Αγία Θεοδώρα
παρακαλεί
πριν τον αποκεφαλισμό της
τούτα τα δώρα
να χαρεί
κάθε πιστός για τον χαμό της.
«Του κεφαλιού οι τρίχες
δένδρα να γενούν
το αίμα μου ποτάμι
να τα ποτίζει». Τύχες
σ’ όσες εδώ γεννούν
με πόνους στο σκοτάδι.
«Το σώμα μου
ναός»
άχραντος του Θεού.
Στο χώμα μου
λαός
άγιου σταθερού.
Αυτά είπε
η αγία Θεοδώρα
και μαρτύρησε.
Θα είδε
του Θεού τα δώρα
και δεν λύγισε.
Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι έργο του αγιογράφου Μανόλη Ζαχαριουδάκη. Δημοσιεύεται στη Ματιά με την άδειά του, για την οποία και τον ευχαριστούμε θερμά.