Τι είναι ο Οικουμενισμός
Ο Οικουμενισμός, γνωστός και ως Οικουμενική Κίνηση, παρουσιάζεται ως κάτι θεάρεστο: την ένωση όλων των Χριστιανών. Δυστυχώς όμως, αντί να αποτελέσει μια προσπάθεια επιστροφής στην Παράδοση των Αγίων Πατέρων, είναι η μεγαλύτερη αίρεση όλων των εποχών. Κεντρικό όχημα του Οικουμενισμού είναι το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (ΠΣΕ).
Βασικός στόχος του Οικουμενισμού είναι το Κοινό Ποτήριο Ανατολής και Δύσης, δηλαδή οι Ορθόδοξοι και οι Παπικοί να κάνουν κοινή θεία λειτουργία και να μεταλάβουν μαζί Θεία Κοινωνία.
Δηλώσεις του Βαρθολομαίου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, δείχνουν ότι υπάρχει η βούληση για Ένωση των Εκκλησιών με αφορμή τον κοινό εορτασμό του Πάσχα το 2025.
Κι αν αυτά δεν είναι αρκετά, με τους Διαθρησκειακούς Διαλόγους τα τελευταία 30 χρόνια, βλέπουμε Ορθόδοξους ιερείς να συμπροσεύχονται μαζί με Ιουδαίους ραβίνους, Μωαμεθανούς ιμάμηδες αλλά ακόμη και ειδωλολάτρες.
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Τον Πάπα να καταράσθε διότι αυτός θα είναι η αιτία.
Μνημειώδης έχει μείνει η φράση που είπε ο Άγιος Κοσμάς: να καταριέστε τον Πάπα! Μία ερμηνεία που δίνεται, είναι ότι ο Πάπας θα πει στους Χριστιανούς να προσκυνήσουν τον Αντίχριστο και να δεχθούν το Χάραγμα 666.
Σε άλλο σημείο ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός περιέγραφε ως αντίχριστους τον Πάπα και τον Μωάμεθ.
Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς μπορεί αρχικά να θεώρησε την Οικουμενική Κίνηση ως ένα τρόπο να κηρύξουμε στους αιρετικούς την Ορθόδοξη Αλήθεια. Δεν άργησε όμως να καταλάβει τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τη μάσκα του Οικουμενισμού, όπως μπορούμε να καταλάβουμε και στην επιστολή του Ορθοδοξία και “Οικουμενισμός”: μια Ορθόδοξη γνωμάτευση και μαρτυρία.
Είχε συνοψίσει την θέση του στα παρακάτω λόγια:
ο Οικουμενισμός είναι Παναίρεση, είναι η τελευταία αίρεση, η εσχατολογική αίρεση.
Για παπικούς και προτεστάντες:
η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν παραδέχεται την ύπαρξιν άλλων μυστηρίων έξω απ’ αυτήν, ούτε θεωρεί αυτά ως μυστήρια, έως ότου προσέλθη τις διά της μετανοίας εκ της αιρετικής «εκκλησίας», δηλαδή ψευδοεκκλησίας, εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν του Χριστού… μη ηνωμένος μετ’ αυτής διά της μετανοίας, μέχρι τότε είναι ούτος διά την Εκκλησίαν αιρετικός.
Άγιος Νεκτάριος
Όσο ζούσε ο Άγιος Νεκτάριος, ο Οικουμενισμός δεν είχε ακόμη γεννηθεί. Υπήρχαν ωστόσο ήδη ενέργειες για να τον θεμελιώσουν. Να μην ξεχνάμε ότι μόλις το 1869, η Πρώτη Σύνοδος του Βατικανού αποφάσισε ότι το Αλάθητο του Πάπα είναι δόγμα των Παπικών!
Ο Άγιος Νεκτάριος ήταν κάθετος: η Ορθοδοξία είναι η μόνη αληθινή Εκκλησία, η “Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία” των Πατέρων, και όλες οι άλλες μορφές Χριστιανισμού είναι σχίσματα και αιρέσεις, άμοιρες των ενεργειών του Αγίου Πνεύματος.
Άγιος Πορφύριος
Μα θα πεις: “Γιατί να γίνεται πόλεμος; Άμα κάνουμε αυτό το πράγμα και έχουμε μια θρησκεία, δεν θα μαλώνουμε, δεν θα κάνουμε πολέμους, θα λείψουνε όλα”. Έτσι λένε, μα έτσι δεν είναι. Τι να την κάνεις (τη μία θρησκεία);
Εμείς εδώ, οι Έλληνες έχουμε μία θρησκεία. Είμαστε Χριστιανοί, αν υπάρχει από… κανένας ξένος, είναι λίγοι. Όμως βλέπεις σήμερα πώς αλληλοτρωγόμαστε και έχουμε χίλια κόμματα. Και από μας τους Έλληνες, τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, γίνανε και άθεοι και ξεύρω εγώ.
Μόνο η θρησκεία του Χριστού ενώνει και όλοι πρέπει να προσευχόμαστε να έρθουνε σ’ αυτή τη θρησκεία. Έτσι θα γίνει ένωσις, όχι με το να πιστεύεις ότι όλοι είμαστε το ίδιο και ότι όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο. Η αγάπη η αληθινή είναι η αγάπη του Χριστού.
Άγιος Παΐσιος
Ο Άγιος Παΐσιος αρνιόταν να συμπροσευχηθεί με Ρωμαιοκαθολικούς (Παπικούς) ή Προτεστάντες.
Οικουμενισμός, και κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία.
Είναι και μερικοί που ξεκινούν με καλή διάθεση. Αλλά, όταν μαζεύωνται τι μάγοι, τι πυρολάτρες, τι Προτεστάντες, ένα σωρό – άκρη δεν βρίσκεις -, για να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο, πώς να βοηθήσουν; Ο Θεός να με συγχωρέση, αυτά είναι κουρελούδες του διαβόλου.
Στο βιβλίο ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ (1998) διαβάζουμε:
Μαζεύονται και συνεδριάζουν και κάνουν συζητήσεις ατέλειωτες για πράγματα πού δεν χωράει συζήτηση, που ούτε οι Άγιοι Πατέρες συζήτησαν εδώ και τόσα χρόνια.
Όλες αυτές οι ενέργειες είναι του πονηρού, για να ζαλίζουν και να σκανδαλίζουν τους πιστούς και να τους σπρώχνουν άλλους στην αίρεση και άλλους σε σχίσματα, και να κερδίζει έδαφος ο διάβολος. Πα, πα… βασανίζουν και μπερδεύουν τον κόσμο αυτοί οι άνθρωποι!
…
Ο Κύριος όμως, όταν θα πρέπει, θα παρουσίασει τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, που θα συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, για να ομολογήσουν την Ορθόδοξη πίστη και να στερεώσουν την Παράδοση, και να δώσουν χαρά μεγάλη στην Μητέρα μας Εκκλησία.
Άγιος Σίμων Αρβανίτης
Όταν ρωτήθηκε για τον Οικουμενισμό, απάντησε με την φράση που Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς: ο οικουμενισμός είναι η παναίρεση των αιώνων.
Για τους Παπικούς είχε πει:
Οι Καθολικοί δεν έχουν Χάρη και έγιναν χίλια κομμάτια, διαλύθηκαν, δεν είναι εκκλησία οι Καθολικοί, δεν έχουν ιεροσύνη, δεν έχουν Μυστήρια, ακόμη και στον αγιασμό βάζουν αλάτι να μη βρωμίσει
Και αλλού:
Να είμεθα χαρούμενοι, διότι εγνωρίσαμε τον Χριστό, αλλά όχι όμως να τον λατρεύουμε όπως θέλει (ο) καθένας και (να) λέγονται (οι ετερόδοξοι) χριστιανοί άνθρωποι.
Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής
Ο Χριστός, παιδιά μου, ίδρυσε μία εκκλησία, την Εκκλησία μας, την Ορθοδοξία μας. Μόνο αυτή κρατάει ανόθευτη και ακέραια τη διδασκαλία Του. Όλοι οι άλλοι κάτι πρόσθεσαν η κάτι αφαίρεσαν, γι᾽ αυτό είναι σχισματικοί η αιρετικοί. Πάντως οι παπικοί θέλουν με κάθε τρόπο να μας υποτάξουν και να μας αφομοιώσουν. Το τι υπέφεραν οι Ορθόδοξοι Έλληνες κατά την κατοχή των Δωδεκανήσων όχι μόνον από τους Ιταλούς στρατιώτες αλλά και από τους Ιταλούς μισιονάριους (ιεραπόστολοι) που είχαν έλθει στα Δωδεκάνησα για να μας παρασύρουν στον παπισμό˙ χρειάζεται πολλή προσοχή και προσευχή εκ μέρους μας. Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε ότι το σκάφος της Εκκλησία μας δεν το κυβερνούν άνθρωποι αλλά αυτός ο ίδιος Χριστός
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Όλοι θέλουμε να δώσει ο Θεός ενότητα πίστεως στον κόσμο. Μα εσείς τα μπερδεύετε τα πράγματα. Άλλο η συμφιλίωση των ανθρώπων και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών. Ο Χριστιανισμός επιβάλλει ν’ αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τους πάντες, όποια πίστη και αν έχουν! Συγχρόνως όμως μας διατάζει, να κρατάμε αλώβητη την πίστη μας και τα δόγματά της. Σαν χριστιανοί πρέπει να ελεείτε όλο τον κόσμο, όλους τους ανθρώπους! Ακόμη και την ζωή σας να δώσετε γι’ αυτούς. Αλλά τις αλήθειες Του Χριστού, δεν έχετε το δικαίωμα να τις θίξετε. Γιατί δεν είναι δικές σας. Η πίστη Του Χριστού, δεν είναι ιδιοκτησία μας να την κάνουμε ό,τι θέλουμε!
Επιστολή του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς στον συνταξιούχο Π.Ν. για ένα όραμα
Είχατε ένα ασυνήθιστο όραμα στην Εκκλησία κατά τη διάρκεια της προσευχής. Είδατε πως ο Χριστός βγήκε απ’ το ιερό και στάθηκε. Ύστερα βγήκε κάποιος σαν Εβραίος ραβίνος, και στάθηκε εξ αριστερών του Χριστού. Τελικά βγήκε πάλι κάποιος με τη μαντήλα στο κεφάλι, και στάθηκε εκ δεξιών του Χριστού. Τότε και οι δυο τους από τις πλευρές έδωσαν τα χέρια στον Χριστό και έκαναν χειραψία μαζί Του. Τέτοιο όραμα είχατε. Ενώ σαν ερμηνεία του δήθεν ερμηνευτή ανακοινώνετε το εξής: ο Θεός θέλει να συμφιλιωθούν όλες οι θρησκείες και να δημιουργηθεί μία πίστη στον κόσμο!
Ο καθένας που είναι μυημένος στα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού μπορεί να σάς πεί ότι και το όραμα είναι ψευδές και η ερμηνεία είναι ψευδής. Το φάντασμα που είδατε μπροστά σας δεν είναι από τον Θεό αλλά από εκείνον που πάντα σηκώνει τα κέρατά του εναντίον της πίστης του Χριστού. Το Πάτερ ημών τελειώνει με την προσευχή στον Θεό να μας απαλλάξει από αυτόν, «αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού». Άνθρωπε του Θεού, ποιος μπορεί να κάνει χειραψία με τον Χριστό; Ποιος μπορεί να σταθεί δίπλα στον Θεό; Μά δεν έχει πει ο Χριστός στους Εβραίους: «Ιδού αφίεται υμίν ο οίκος ημών έρημος» (Ματθ. 23, 38; Η προφητεία εκπληρώθηκε. Οι Εβραίοι δεν έχουν ούτε θυσίες ούτε ιερωσύνη. Και τα δύο πέρασαν στους βαπτισμένους εκείνη τη στιγμή, όταν το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε «από άνωθεν έως κάτω». Ούτε οι μουσουλμάνοι έχουν θυσίες η ιερωσύνη. Μήπως δεν έχει πει στους Εβραίους ο Εβραίος Παύλος, απόστολος του Θεού: «Τέλος γαρ νόμου Χριστός » (Ρωμ. 10,4); Και ακόμα : «Αναιρεί (ο Χριστός) το πρώτον ίνα το δεύτερον στήση» (Εβρ. 10,9); Πως, λοιπόν, εκείνο που έχει ερημώσει, που είναι τετελεσμένο, που είναι πεταμένο και έχει αντικατασταθεί με άλλο, καινούργιο, μπορεί να εξισώνεται, και να κάνει χειραψία με τη ζωντανή πίστη του Χριστού; Αλλά και ο ίδιος ο Μωάμεθ, παρόλο που δεν υποφέρει τους χριστιανούς, αναγνωρίζει και βάζει στο Κοράνι, ότι ο Ιησούς, υιος της Μαρίας θα κρίνει τον κόσμο, αναλόγως του ιδίου του Μωάμεθ. Τι εξίσωση και ισοπέδωση τότε!
Από που τέτοιο όραμα, ρωτάτε. Από εκείνον που βάζει σε πειρασμούς. Επιθεωρήστε τη ζωή σας και θα καταλάβετε. Στις μέρες μας πολύ ακούγεται -από τους ολιγόπιστους, βέβαια- περί της συμφιλίωσης και εξίσωσης όλων των θρησκειών. Και εσείς παραδοθήκατε σε τούτες τις σκέψεις και τις επιθυμίες. Σάς δόθηκε, το δικό σας υποκειμενικό όραμα να το δείτε σαν να είναι αντικειμενικό. Κι εσείς το χαίρεστε, σαν έλεος του Θεού. Εγώ δεν θα έλεγα ότι τούτο είναι έλεος, πιθανότερα είναι η προειδοποίηση. Μπερδέψατε τις έννοιες. Άλλο πράγμα είναι η κοινωνική και πολιτική ειρήνη και άλλο η συμφιλίωση των θρησκειών. Και άλλο πράγμα είναι η εξίσωση στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών και άλλο η ισοπέδωση των θρησκειών. Στους χριστιανούς έχει αυστηρά διαταχθεί η ελεημοσύνη προς όλους τους ανθρώπους, χωρίς διαφορά στην πίστη, αλλά ταυτόχρονα και η αυστηρή τήρηση της αλήθειας του Χριστού. Ως χριστιανός εσείς μπορείτε να θυσιάσετε για τους αλλοθρήσκους και την περιουσία και τη ζωή σας, αλλά με τίποτα την αλήθεια του Χριστού, αφού εκείνο είναι, ενώ αυτό όχι, δική σας ιδιοκτησία. Εδώ βρίσκεται ο λίθος προσκόμματός σας, σε τούτη τη μη διαφοροποίηση. Από τούτη την μη διαφοροποίηση ήρθε και η σύγχυση στην ψυχή. Στην πραγματικότητα εσείς δεν είδατε ούτε τον Χριστό ούτε τον Μωάμεθ είδατε μόνο την δική σας ψυχή.
Ο Θεός ας σπεύσει σε βοήθειά σας
Άγιος Εφραίμ Αριζόνας και Φιλοθεΐτης
* Η Εκκλησία του Χριστού είναι Καθολική με την έννοιαν, ότι κατέχει όλο το πλήρωμα της αληθείας και της χάριτος διά τον φωτισμόν και την απολύτρωσιν του κόσμου και επί πλέον είναι Καθολική με την έννοιαν ότι «δυνάμει» τείνει, όχι να κατακτήση, αλλά να αγιάση τον κόσμον. Κεφαλή της Εκκλησίας ο Χριστός και ημείς μέλη εκ μέρους συνδεόμενοι διά της κοινής πίστεως «εν τώ συνδέσμω της αγάπης».
* Όσο περισσότερο αγιάζομε ο καθένας τον εαυτόν μας, τόσο περισσότερο αγιαζεταί το σώμα της Εκκλησίας και κατά τον ανθρώπινο χαρακτήρα της, διότι κατά τον θείον της χαρακτήρα είναι τόσον αγία όσον και ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Η Ιστορία της Εκκλησίας είναι ιστορία αγώνος εξαγιασμού των πιστών της.
* Όλοι όσοι πιστεύουν αληθινά, αγαπούν εν αληθεία όσοι δεν πιστεύουν αληθινά αγαπούν εν υποκρίσει. Εμείς ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί αγαπούμε όλους και επιθυμούμε να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας. Έτσι μας δίδαξε «ο Θεός της αγάπης» έτσι αναπαύεται η συνείδησίς μας. Δεν εχθραινόμεθα προς τους ανθρώπους εξ αιτίας της αιρέσεως η της απιστίας των, αλλά και δεν θα αγαπήσωμεν ποτέ την απιστίαν η την αίρεσιν χάριν των ανθρώπων, διότι θα αποξενωθούμε από τον Θεόν.
* Ο Θεός διοχετεύει τη δύναμη της αγάπης Του, όταν προσκυνήται «εν Πνεύματι και αληθεία».
* Εκείνοι που ομιλούν πληθωρικά περί αγάπης νοθεύουν το περιεχόμενο της για να περιπτυχθούν όλους τους αιρετικούς όλων των αποχρώσεων. Είναι τόσο ψεύτικη αυτή η αγάπη όσο και τα ψεύτικα λουλούδια….
* Λέγουν να ενωθούμε οι Ορθόδοξοι με τους Ρωμαιοκαθολικούς και εν συνεχεία με τους Προτεστάντας και με όλες τις γνωστές και άγνωστες αιρέσεις που επενόησε ο Διάβολος εν ονόματι του Χριστιανισμού. Και αφού ενωθούν όλοι οι Χριστιανοί ανεξαιρέτως μεταξύ των, κατόπιν να ενωθούν και με τους Μωαμεθανούς, τους Ιουδαίους, κατ’ επέκτασι με τους Βουδδιστάς, Βραχμανιστάς, Σιντοϊστάς και με όλες γενικά τις θρησκείες της υφηλίου.
Αυτή η παναιρετική αλχημεία επιχειρείται διά του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Ο όρος νομίζομε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πρόκειται περί Παγκοσμίου Συμβουλίου Εθελοθρησκειών.
Ο μοναδικός θεός ο όποιος θα διεκδικήση εκεί φόρον λατρείας θα είναι ο εκπεσών Εωσφόρος, ο οποίος διά του απεσταλμένου του μεταξύ των ανθρώπων Αντιχρίστου θα επιχείρηση να υποκαταστήση την πίστη και τη λατρεία στον αληθινό Θεό.
Γιά τον Οικουμενισμό δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, τελείως απαράδεκτο είναι για τους συνεπείς οικουμενιστάς το δόγμα του Τριαδικού Θεού.
Είναι γνωστό ότι ο σατανοκίνητος Σιωνισμός συντονιζει δύο επίβουλες ενέργειες εντός και εκτός της Εκκλησίας που αποβλέπουν σε ένα και μοναδικό σκοπό στην άλωση του φρουρίου που λέγεται Ορθοδοξία.
Παπικοί, Προτεστάνται, Χιλιασταί, Μασώνοι, Ενωτικοί, Οικουμενισταί, και κάθε άλλη «ρίζα πικρίας», όλοι αυτοί «μίαν γνώμην έχουσι, και την δύναμιν και την εξουσίαν αυτών τώ Θηρίω διδόασιν. Ούτοι μετά του Αρνίου πολεμήσουσι, και το Αρνίον νικήσει αυτούς, ότι Κύριος κυρίων εστι και Βασιλεύς βασιλέων, και οι μετ’ αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί» (Aποκ. 17, 13).
* Φρονούμεν ότι η Ορθοδοξία δεν έχει καμμία θέση ανάμεσα σ’ αυτό το συνονθύλευμα των πλανών και των αιρέσεων. Αυτό το δόλιο «οικουμενικό» κατασκεύασμα δεν αποσκοπεί στην αναζήτηση της αληθείας, αλλά κατά τον π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον: «Είναι ένα ανακάτεμα αφανισμού της Αλήθειας. Είναι μία προσπάθεια όχι να βρούν την αλήθεια οι πλανεμένοι, αλλά να την χάσουν και εκείνοι που την έχουν, εκείνοι δηλαδή που πιστεύουν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
«Μη πλανώμεθα. Μεταξύ Ορθοδοξίας και ετεροδοξίας χάσμα μέγα έστηρικται»
Ο μη πιστεύων κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας άπιστος έστιν
Άγιος Σοφρώνος
Η Ορθόδοξη Εκκλησία διατηρεί αλώβητη και ακέραιη την διδασκαλία του Χριστού, κατέχει το πλήρωμα της γνώσεως και της χάριτος και είναι αλάθητη.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία διακρίνεται από όλες τις άλλες εκκλησίες σε τρία επίπεδα, γιατί:
α) μόνη αυτή αληθεύει πλήρως στην θεολογία της,
β) μόνη αυτή γνωρίζει το μυστήριο της χάριτος, της αγίας ζωής, και διαφυλάσσει στην πληρότητα τη θεία χάρη, και
γ) είναι η αρχαιότερη, η θεμελιώδης, η βασική, από την οποία απεσχίσθησαν κατά καιρούς μεγαλύτερα ή μικρότερα τμήματα.
Μια σημαντική μερίδα του χριστιανικού κόσμου κλίνει σήμερα να αποδεχθεί μια από τις πιο επικίνδυνες αιρέσεις [ενν. τον οικουμενισμό]… ότι δήθεν… πολλές από τις εκκλησίες που αποκαλούνται χριστιανικές, έχουν ίση χάρη, και γι’ αυτό οφείλει να επέλθει η ένωση των εκκλησιών με βάση κάποιον κοινό για όλες παρονομαστή… σε μια παγκόσμια και αποστολική Εκκλησία.
Εσείς να μη πλανηθείτε με όλα αυτά, αλλά να πιστεύετε ακράδαντα με την καρδιά και με το νου ότι υπάρχει πάνω στη γη εκείνη η Μία, Μοναδική και Αληθινή Εκκλησία που ίδρυσε ο Κύριος. Η Εκκλησία αυτή διατηρεί αλώβητη και ακέραιη την διδασκαλία του Χριστού, κατέχει το πλήρωμα της γνώσεως και της χάριτος και είναι αλάθητη.
Στον ρωμαιοκαθολικισμό υπάρχουν πολλά βασικά σφάλματα, τόσο από δογματικής απόψεως, όσο και από πλευράς πνευματικής ζωής.
Και άλλη φορά:
Ο Χριστιανισμός μας ποτέ δεν πρέπει να αναμιγνύεται με καμμία άλλη διδασκαλία, που υπάρχει στον κόσμο – για εμάς υπάρχει μόνο το Ευαγγέλιο.
Επίσης:
Εμείς οι χριστιανοί Τον ομολογούμε (τόν Χριστό) ως τον «Μονογενή» Υιό του Πατρός, όπως Αυτός ο Ίδιος λέει (30). Δεν τον συγκρίνουμε με κανέναν από τους διδασκάλους εκείνους της ανθρωπότητος, όπως είναι ο Βούδας, ο Μωάμεθ η ακόμη και αυτός ο Μωϋσής. Ο Χριστός δεν ήταν υιός ανθρώπου κατά τη γέννησή Του, αλλά έγινε «Υιός Ανθρώπου» κατά τη συγκατάβαση και την ενσάρκωσή Του, παραμένοντας κατ’ουσίαν Δημιουργός όλων των υπαρκτών. Στο Σύμβολο της Πίστεως λέγεται : «δι’Ού τα πάντα εγένετο». Και στον πρόλογο του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου γράφτηκε : «Πάντα δι’Αυτού εγένετο, και χωρίς Αυτού εγένετο ουδέ έν, ο γέγονεν»
Για τους παπικούς:
Οι ρωμαιοκαθολικοί σκέφτονται την ενότητα μόνο ως υποταγή όλων στον επίσκοπο Ρώμης.