Αγαπητοί μου αδελφοί χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα.
Λέει μια παροιμία, μάλλον όχι παροιμία, ένα ποίημα.
Κάνει κρύο παγωνιά, θέλω τζάκι και γωνιά.
Ήτανε ένα ποίημα που μαθαίναμε στο δημοτικό σχολείο.
Έτσι και εδώ στο Τρίκορφο Φωκίδος, στο μοναστήρι, έχει αρκετό κρύο και γι’ αυτό το τζάκι είναι αυτό που μας θερμαίνει τους περισσοτέρους χώρους, γιατί κάποιοι άλλοι χώροι θερμαίνονται με καλοριφέρ όπως θερμαίνεστε πιθανόν και εσείς.
Ευχαριστώ όλους εσάς αδελφοί μου που παρακολουθείτε το κανάλι, ευχαριστώ όλους εσάς που στηρίζετε το μοναστήρι.
Σας περιμένουμε ανήμερα την Κυριακή τα Χριστούγεννα.
να είστε κοντά μας εδώ στο μοναστήρι, να λειτουργηθείτε κοντά μας και όλοι μαζί μετά θα πάρουμε ένα πρωινό που προσφέρει η Ιερά Μονή μας προς όλους όσους εκκλησιάζονται στην Ιερά Μονή εκείνη την ημέρα των Χριστουγέννων.
Σήμερα θα ήθελα να απευθυνθώ στην αγάπη σας σε ένα ερώτημα που έλαβα.
Εάν οι νεκροί ή και κοιμημένοι οι άνθρωποι που έχουν φύγει από αυτή τη ζωή, μας βλέπουν, εάν μας ακούν, εάν μας παρακολουθούν, εάν βλέπουν το τι κάνουμε στη ζωή μας, εάν μπορούν να επέμβουν.
Έτσι πολύ σύντομα θα σας πω αδελφοί μου, ότι κανένας δεν μπορεί να κάνει τίποτα εάν δεν του το επιτρέψει ο Θεός.
Καταρχάς αφού λέμε οι νεκροί αν βλέπουν και αν ακούν αφού έχουμε το νεκρό μπροστά μας ένα πτώμα το βλέπετε να ακούει, να βλέπει, να μιλάει, να μπορεί να παρακολουθεί Άρα δεν ομιλούμε περί του σώματος γιατί είναι νεκρό.
Ομοίως όταν λέμε και τους είπε και ο Χριστός στο Λάζαρο ότι Λάζαρος πέθανε και επειδή δεν καταλαβαίνανε οι μαθητές του λέει πάμε γιατί ο Λάζαρος κεκοίμηται, κοιμήθηκε και γι’ αυτό ονομάσαμε και τα νεκροταφεία κοιμητήρια διότι ο θάνατος είναι ένας μεγάλος ύπνος, αλλά είναι νεκρός όμως.
Το σώμα είναι νεκρό.
Η ψυχή ζει.
Η ψυχή δεν κοιμάται.
Ούτε είναι νεκρή η ψυχή και αναμένει να αναστηθεί για να βρει το σώμα.
Η ψυχή βρίσκεται πλησίον του Θεού εκεί που Εκείνος την τοποθέτησε.
και οι ψυχές οι οποίες έχουν τη μορφή του ανθρωπίνου σώματος, ώστε εάν πεθάνω εγώ θα αναγνωρίσω τη γιαγιά μου όταν πάω εκεί, τον πατέρα μου, τη μάνα μου, γιατί οι ψυχές έχουν την ίδια μορφή και είναι ζωντανές οι μορφές.
Ζουν, δεν κοιμούνται, διότι εάν κοιμόντουσαν, τότε όλοι οι Άγιοι μας που είναι άνθρωποι όπως είμαστε και εμείς, δεν θα μπορούσαν να επέμβουν στη ζωή μας, όταν παρακαλώ την Παναγία, όταν παρακαλώ τον Άγιο Νεκτάριο, τον Άγιο Νικόλαο, τον Άγιο Δημήτριο, τον Άγιο Φανούριο, Οποιουδήποτε Άγιο και αν παρακαλώ δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί.
Έχει άμεση επικοινωνία ο Άγιος μαζί μου, έχει εφόσον του δώσει την άδεια ο Χριστός.
η κάθε ψυχή εάν ο Χριστός κρίνει ότι πρέπει να έρθει σε μία επαφή με τον άνθρωπο, τότε ο Χριστός όταν το επιτρέψει γίνεται πραγματικότητα.
Αλλά όταν εμφανίζεται ο Άγιος Νεκτάριος είναι άυλος Ή όταν εμφανίζεται ο Άγιος Φανούριος, ο Άγιος Δημήτριος, οι μορφές τους είναι άυλες, αλλά οι ψυχές έχουν το ίδιο, την ίδια μορφή με το σώμα.
Και γι’ αυτό καταλαβαίνεις ότι είναι ο Άγιος Νεκτάριος, είναι ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.
Άρα οι ψυχές δεν κοιμούνται.
Έχουν άμεση επικοινωνία με εμάς οι κεκοιμημένοι, οι ψυχές τους, ακόμα και των Αγίων.
Όχι αδελφοί μου.
Περνάνε όλα, θα σας δώσω να καταλάβετε, όπως είναι το τηλεφωνικό κέντρο της Μονής.
Φανταστείτε ένα τηλεφωνικό κέντρο σε ένα υπουργείο ή σε μια Μονή, σε ένα μεγάλο χώρο, όπου χτυπάει εκεί το τηλέφωνο και το τηλεφωνικό κέντρο είναι ο Θεός.
όλες οι προσευχές μας, οι κραυγές μας, ό,τι δεόμεθα και παρακαλούμε, πηγαίνει στην Αγία Τριάδα.
Και η Αγία Τριάδα είναι εκείνη ο ίδιος ο Θεός, που αυτόματα, επειδή οι Άγιοι έχουν ενωθεί μετά του Χριστού, είναι ενωμένοι με το Θεό.
Αυτό σημαίνει θέωση.
Την ώρα που ενημερώνεται το κέντρο, ο Θεός αμέσως δίνει τις γραμμές προς τα που χτυπάει, ποιον επικαλείσαι.
Τον Άγιο Νεκτάριο, τον Άγιο Δημήτριο, τον Άγιο Φανούριο και ταυτόχρονα ενημερώνονται και επειδή ο Θεός είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών Και ο Άγιος αφού ενώνεται με το Θεό, ταυτόχρονα ειδοποιείται όπου γης γίνεται προσευχή και επικαλείται κάποιος το όνομά του.
Και γι’ αυτό βλέπετε ότι ανταποκρίνεται ο τάδε Άγιος.
Αλλά πρώτα το τηλέφωνο χτυπάει στην Αγία Τριάδα και από εκεί διαχέονται οι προσευχές μας προς τους Αγίους, οι οποίοι εάν ο Θεός επιτρέψει, οι Άγιοι τότε θαυματουργούν τη δυνάμη και τη ενεργεία του Αγίου Πνεύματος και του Τριαδικού Θεού δηλαδή.
Ο ίδιος ο Θεός επιτρέπει.
Κάποιος που δεν είναι Άγιος μπορεί να επικοινωνήσει.
Μπορεί.
Εάν το επιτρέψει πάλι ο Θεός.
Εάν κρίνει ο Θεός ότι πρέπει κάποιος να ενημερώσει για κάτι και εδώ θα σας πω κάτι το προσωπικό.
Έχει κοιμηθεί και ο πατέρας μου και η μητέρα μου.
Και σίγουρα θα έχετε δει το βιντεάκι, τη μεγάλη ευλυγισία που είχε η γερόντισσα Παϊσία μετά την κοίμησή της, διότι είναι το άνθρωπος του Θεού.
Την ίδια ευλυγισία είχε και ο μακαρίτης ο πατέρας μου.
Γιατί και οι δύο τους ήταν πολύ ελεήμονες.
Πολύ ελεήμονες.
Όταν λοιπόν εκοιμήθηκε πρώτα ο πατέρας μου, ήταν 1η Ιουλίου, πριν από 25 χρόνια περίπου, δεν είχε παγώσει καθόλου, καθόλου δεν είχε παγώσει, μέχρι την ώρα που έγινε η ταφή, είχε κανονική θερμοκρασία, όπως είχε και η μητέρα μου, ήταν ζεστή και οι δύο τους, παρότι είχαν περάσει πάνω από 24 ώρες, τα σκηνώματά τους δεν είχαν παγώσει.
Τέλος Αυγούστου, Σεπτεμβρίου, ένα βράδυ παίρνει φωτιά το βουνό, έξω από το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου που έχω τις μοναχές.
Τότε σε ενύπνιο, βλέπω το ενύπνιο εντός εισαγωγικών, βλέπω τον μακαρίτη τον πατέρα μου και με σκουντάει και μου λέει παιδί μου ξύπνα, ξύπνα Νεκτάριε, πήρε φωτιά έξω από το γυναικείο μοναστήρι.
Πηγαίνετε οι μοναχοί να βοηθήσετε.
Ξύπνησα απ’ την ταραχή μου.
Κάνω το σταυρό μου και λέω Θεέ μου τι πειρασμός ήταν αυτό.
Τι όνειρο σατανικό ήταν αυτό.
Γύρισα πλευρό και ξανακοιμήθηκα.
Αμέσως το ίδιο ενύπνιο επαναλαμβάνεται.
Με τη δεύτερη φορά θεώρησα ότι δεν είναι τυχαίο.
Ακριβώς τα ίδια.
Παιδί μου ξύπνα τους μοναχούς, πηγαίνετε κάτω να βοηθήσετε, θα καεί το γυναικείο μοναστήρι, πήρε απ’ έξω το δάσος φωτιά.
Σηκώνομαι επάνω, άρχισα να χτυπάω τα κελιά των πατέρων, ξυπνήστε, φωτιά στο γυναικείο μοναστήρι με ειδοποίησαν.
Και μου λέει ποιος ειδοποίησε.
Λέω με ξύπνησε ο πατέρας μου.
Εκείνη την ώρα έξω από τη μονή, νυχτιά έτυχα τρεις, η ώρα ήτανε.
Έξω από το μοναστήρι ακούω κόρνες.
Είχε έρθει ο πρόεδρος του χωριού και φώναζε, χτύπαγε την κόρνα πατέρες φωτιά στο γυναικείο μοναστήρι.
Σηκωθήκαμε, ντυθήκαμε όντως, κατεβήκαμε κάτω, ήρθαν και οι πυροσβεστικές, σβήστηκε η φωτιά, δεν έπαθε κακό το μοναστήρι.
Ο πατέρας μου δεν είναι κάποιος άγιος, ένας απλός άνθρωπος ελεήμων, άνθρωπος του Θεού, άνθρωπος αγάπης, άνθρωπος προσευχής, άνθρωπος της Εκκλησίας.
Και όμως επέτρεψε ο Θεός να εμφανιστεί, να με ξυπνήσει για να πάω να βοηθήσουμε τις μοναχές.
Και έγινε δύο φορές και ήταν αληθινό το όνειρο.
Άρα όταν ο Θεός επιτρέψει και μόνον ο Θεός όταν θέλει μπορεί να έρθουν σε επικοινωνία τα πρόσωπα τα αγαπημένα μας τα οποία έχουν φύγει με τον άνθρωπο.
Μπορούν.
Εδώ θέλει μια μεγάλη προσοχή.
Διότι υπάρχουν μερικά μέντιουμ, υπάρχουν μερικοί πνευματιστές που επικαλούνται πνεύματα και πηγαίνουν κάποιοι ανόητοι και τους τρώνε τα λεφτά διότι τους λένε θα σας φέρω σε επαφή με τα κεκοιμημένα πρόσωπά σας.
Και ενώ είναι ξύπνιοι ακούνε τη φωνή του πατέρα τους, ακούνε τη φωνή της μάνας τους και μάλιστα κάνουν την ίδια φωνή τα δαιμόνια και μου έλεγε κάποιος μα πάτε ρώτησα και λέω είσαι η μητέρα μου μου λέει ναι παιδί μου δαιμόνιο ήταν αυτό εκεί που πήγες ήταν πνευματιστής ο αυτός άνθρωπος των δαιμονίων Μα μου λέει τι ρώτησα, που αν είσαι η μητέρα μου πες μου που βάζαμε το κλειδί και το κρύβαμε όταν λείπαμε από το σπίτι και μου είπε που το βάζαμε.
Άρα είναι η μητέρα μου.
Τι λες παιδί μου.
Οι δαίμονες δεν ξέρουνε που έβαζες εσύ το κλειδί και η μητέρα σου.
Τόσο ανόητος είσαι.
Προσέξτε να μην πέσουμε σε τέτοια πλάνη.
Μόνον από το Θεό διέρχονται όλα.
Όπου θέλει ο Θεός και όταν θέλει ο Θεός.
Και εμείς αδελφοί μου μέσω των προσευχών μας που κάνουμε, μέσω των τρισαγίων, των μνημοσύνων, των σαρανταλείτουργων, της Θείας Λειτουργίας κάθε Κυριακή μπορούμε να επικοινωνούμε και να προσευχόμαστε στο Χριστό, στο Θεό μας, για την ψυχή των γονιών μας, για τις ψυχές των προπαππούδων μας, των παππούδων μας, των αγαπημένων μας προσώπων.
Αυτές οι προσευχές την ώρα της Θείας Λειτουργίας πάνε στο Θεό Και από εκεί ο Θεός διαχέει το μήνυμά μας και φτάνει στους κεκοιμημένους μας.
Και γι’ αυτό παίρνουμε μια αναψυχή κάθε φορά που μνημονεύουμε.
Χαίρονται, αγάλλονται ότι δεν τους έχουμε ξεχάσει και τους κρατάμε στη μνήμη μας.
Γι’ αυτό λέμε μνημονεύονται.
Άρα λοιπόν αδελφοί μου μακριά από μέντιουμ, μακριά από πνευματιστές, μακριά από μάγους, μακριά από οποιαδήποτε κυρία ή κύριο που σας λέει με τις εκκλησίες και έχω εικονίσματα στο σπίτι και μόνο με το Θεό είμαι.
Όχι.
Αν δεν είναι κληρικός, αν δεν είναι μοναχός και να ανήκει στην εκκλησία μας μακριά.
θα πηγαίνετε μόνον σε ανθρώπους ρασοφόρους και θα προσεύχονται.
Αλλά οι υπόλοιποι κανένας δεν μπορεί να επικοινωνήσει.
Μη σας κατεβάζουν δαιμόνια που παίρνουν τη μορφή των γονιών σας ή των παππούδων ή των παιδιών σας και σας εξαπατούν παίρνοντάς σας χρήματα, μόνον όπου θέλει ο Θεός.
Εκεί οι ψυχές επικοινωνούν και γι’ αυτό επικοινωνούν και οι Άγιοι, διότι ο ίδιος ο Θεός τους δίνει αυτή την άδεια και αυτή την ευλογία.
Είναι λοιπόν σαν τηλεφωνικό κέντρο.
Επικοινωνούμε, χτυπάει το τηλέφωνο και ο Χριστός που βλέπει ποιος είναι και ποιον ζητάμε, σε ποιον πρόσωπο απευθυνόμεθα, κατευθύνει τη γραμμή και εκείνος πληροφορείται και ανάλογα, εάν ο Θεός του πει Άγιε Νικόλαε, Άγιε Δημήτρη απάντησε, εμφανίζεται ή μας κάνει το θαύμα χωρίς να εμφανιστεί.
Και έτσι καταλάβαμε ότι έδωσε την άδεια ο Χριστός, ο οποίος εκείνος είναι ο Θεός, εκείνος τελεί τα θαύματα, δεν τα τελούμε εμείς όπως ένας σταυρός που κάνει κάποια θαύματα, δεν το κάνει τα θαύματα ο ιερέας, τα κάνει ο Σταυρός, τα κάνει ο Άγιος.
Αλλά ο Άγιος και από μόνος του δεν μπορεί.
Ενεργεί η δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Τον χαριτώνει το Άγιο Πνεύμα και το Άγιο Πνεύμα λειτουργεί ακόμα και μέσω των χειρών των ιερέων μας, των Αποστόλων, των Αγίων και των κληρικών μας.
γιατί ένα θαύμα καθημερινό είναι και η λειτουργία που ο ιερέας την ώρα που σταυρώνει το σώμα και το αίμα, τη Θεία Κοινωνία, το ψωμί και το κρασί, το μετατρέπει σε σώμα και αίμα Χριστού.
Την ώρα που σε συγχωρεί στην εξομολόγηση, δια του ιερέως κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα το οποίον συγχωρεί κάθε αμαρτία, δια του ιερέως.
Αλλά όλα αυτά γίνονται διότι ο Θεός τα επιτρέπει.
Επικοινωνούν λοιπόν οι νεκροί μαζί μας.
Από μόνοι τους όχι, δεν μπορούν.
Ούτε να δουν, ούτε να ακούσουν, ούτε να επικοινωνήσουν.
Μόνο ότι γίνει μέσω της Αγίας Τριάδος, μέσω του Ιησού Χριστού, μέσω του Αγίου Πνεύματος.
Αδελφοί μου, ας προσέχουμε διότι η επικοινωνία με τις ψυχές εμείς των ανθρώπων γίνεται μόνο μέσα από την Θεία Λειτουργία.
Και γι’ αυτό πολύ σωστά κάνετε όταν σας λέμε ότι κάνουμε σαρανταλείτουργο αμέσως σπεύδετε να μας στείλετε τα ονόματα να τα μνημονεύσουμε.
Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα, όσοι δεν έχετε εγγραφεί στο κανάλι μας να εγγράφεστε παρακαλώ εκεί που λέει εγγραφή και θα σας περιμένουμε τα Χριστούγεννα με ένα πανέμορφο πρωινό, πλούσιο πρωινό που έχουμε την Κυριακή κάθε Χριστούγεννα εδώ στο μοναστήρι.
Θα σας περιμένουμε να έρθετε.
Το πρωί θα ξεκινήσουμε 7 η ώρα ώστε και εσείς που είστε μακριά να προλάβετε να έρθετε και το σπουδαιότερο είναι να είστε απ’ την αρχή.
Γι’ αυτό δεν ξεκινούμε πέντε, αλλά ξεκινώ εφτά, κάνουμε αυτή την οικονομία προς χάριν όλων σας, αλλά θέλω να είστε εδώ από νωρίς το πρωί.
Και μην ξεχάσετε όσοι μένετε στην Αθήνα, για δώρα, για οτιδήποτε θέλετε, να επισκεφτείτε τα καταστήματα τα οποία έχουν τα μοναστηριακά προϊόντα μας που παράγουν οι μοναχοί μας ώστε και δι’ αυτού του τρόπου βοηθάτε το μοναστήρι μας.
Στην Αθήνα είναι Σοφοκλέους 15 στο κέντρο της Αθήνας, Ιπποκράτους και Ακαδημίας Ιπποκράτους 15 και στο Βύρωνα είναι Αναλήψεως γωνία με Αρώνη.
Χρόνια πολλά και κάντε μια επίσκεψη αυτές τις ημέρες στα μοναστήρια και πάρτε από εκεί τα δώρα σας για να τα προσφέρετε στα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Καλά Χριστούγεννα.