Αγία Κυριακή. Βίος
Η Αγία Κυριακή ζούσε περί το 282μ.Χ. επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Οι γονείς της, ο Δωρόθεος και η Ευσεβία, ήταν πιστοί χριστιανοί και ήταν άτεκνοι. Προσευχόντουσαν στον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί και υποσχέθηκαν ότι όταν γεννηθεί θα Του το χάριζαν, θα το αφιέρωναν σε Εκείνον.
Ο Θεός άκουσε την προσευχή τους και επειδή το παιδί τους γεννήθηκε ημέρα Κυριακή την βαπτίσαν Κυριακή.
Η Αγία Κυριακή μεγάλωσε με χριστιανική παιδεία, νουθεσίες για τον Θεό και φύλαγε την παρθενία της για να αφιερωθεί στον Θεό.
Όταν ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός ξεκίνησε διωγμό κατά των Χριστιανών, η Αγία Κυριακή και οι γονείς της παραδόθηκαν στον τύραννο, ο οποίος τους ανέκρινε. Τους γονείς της Αγίας Κυριακής τους έδειρε και τους έστειλε στον δούκα Ιούστο στην περιοχή Μελιτίνη της Αρμενίας, που ονομαζόταν Μαλατία. Την Αγία Κυριακή την έστειλε στον καίσαρα Μαξιμιανό στη Νικομήδεια.
Ο Μαξιμιανός σύντομα κατάλαβε ότι η Αγία Κυριακή είναι σταθερή στην πίστη της στον Θεό και τη βασάνιζε για πολλές ώρες. Η Αγία Κυριακή δεν έπαυε να προσεύχεται και ο Μαξιμιανός τα έβαλε με τους στρατιώτες που βασάνιζαν τη Μάρτυρα. Η Αγία Κυριακή είπε με θάρρος στον Μαξιμιανό να μην έχει αυταπάτες ότι θα τη νικήσει επειδή τη βοηθά ο Θεός. Ο Μαξιμιανός κουράστηκε με την Αγία Κυριακή και την έστειλε στη Βιθυνία όπου διοικούσε ο έπαρχος Ιλαριανός.
Ο Ιλαριανός έβαλε την Αγία Κυριακή σε ένα ειδωλολατρικό ναό και την πίεζε βίαια, να θυσιάσει στα είδωλα. Η Αγία Κυριακή αρνήθηκε και προσευχήθηκε με θέρμη στον Θεό. Τότε έγινε σεισμός που γκρέμισε όλα τα είδωλα από τους βωμούς και τα έκανε κυριολεκτικά σκόνη. Φύσηξε πολύ δυνατός άνεμος και εξαφάνισε ακόμη και τη σκόνη και τέλος έπεσε μια αστραπή που έκαψε το πρόσωπο του Ιλαριανού, ο οποίος έπεσε από τον θρόνο του και ξεψύχησε.
Ένας άλλος άρχοντας διαδέχτηκε τον Ιλαριανό και μαθαίνοντας τι είχε συμβεί διέταξε να καεί η Αγία Κυριακή ζωντανή. Οι υπηρέτες ετοιμαζόντουσαν να ρίξουν την Αγία Κυριακή στην πυρά, είχαν μαζέψει πολλά ξύλα και είχαν ανάψει μια μεγάλη φωτιά. Την έσπρωξαν στο μέσο της φωτιάς και εκείνη ύψωσε τα χέρια της προς τον ουρανό και προσευχήθηκε. Και ενώ ο ουρανός ήταν καθαρός και ασυννέφιαστος, άρχισε να βρέχει μέχρι που η πυρά έσβησε εντελώς.
Κατόπιν ο νέος έπαρχος διέταξε να ρίξουν την Αγία Κυριακή στα θηρία, αυτά όμως αντί να την κατασπαράξουν, όταν την πλησίασαν κάθισαν ήμερα μπροστά στα πόδια της. Πάρα πολλοί ειδωλολάτρες πίστεψαν στον Χριστό βλέποντας αυτά τα θαύματα.
Ο έπαρχος έβαλε την Αγία Κυριακή στη φυλακή. Την επόμενη μέρα ο έπαρχος κάθισε στο βήμα και ανακοίνωσε την τελευταία απόφαση για τον θάνατο της Αγίας Κυριακής. Οι δήμιοι πήραν μαζί τους την Αγία Κυριακή και την οδήγησαν έξω από την πόλη στο τόπο εκτέλεσης.
Η Αγία Κυριακή ζήτησε διορία για να προσευχηθεί. Προσευχήθηκε πολλές ώρες και δίδαξε τους Χριστιανούς που την είχαν ακολουθήσει. Μετά πλάγιασε στη γη και παρέδωσε την ψυχή της στον Θεό. Οι στρατιώτες όταν πλησίασαν για να την εκτελέσουν, τη βρήκαν νεκρή και απόρησαν. Άκουσαν μάλιστα μια φωνή να τους λέει πορευθείτε και διηγηθείτε σε όλους τα μεγαλεία του Θεού. Στην επιστροφή δοξολογούσαν όλοι τον Θεό.
Α.Α.
Αγία Κυριακή. Γιορτή
Τη μνήμη της Αγίας Κυριακής τιμούμε στις 7 Ιουλίου.
Αγία Κυριακή. Απολυτίκιο
ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε. Καταβασιά
Ως βρύσις πολύκρουνος παρθενομάρτυς Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε την Εκκλησίαν αυτού, και ήθλησας άριστα. έσωσας τους εν σκότει της ειδωλομανίας, αίγλητων σων θαυμάτων, Κυριακή αθλοφόρε. διό εν παρρησία Χριστώ πρέσβευε σωθήναι ημάς.
ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Κυρίων τον Κύριον, και Βασιλέα Χριστόν, εξ όλης ηγάπησας, Κυριακή της ψυχής, και χαίρουσα ήθλησας, όθεν Παρθενομάρτυς, παρ’ αυτού δοξασθείσα, βρύεις τοις σε τιμώσιν, ιαμάτων την χάριν, τοις πάσιν αιτουμένη, πταισμάτων συγχώρησιν.
ήχος δ’
Η αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή. Σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και συσταυρούμαι και συνθάπτομαι τώ βαπτισμώ σου· και πάσχω διά σέ, ως βασιλεύσω σύν σοί, και θνήσκω υπέρ σού, ίνα και ζήσω εν σοί· αλλ᾽ ως θυσίαν άμωμον προσδέχου την μετά πόθου τυθείσάν σοι. Αυτής πρεσβείαις, ως ελεήμων, σώσον τας ψυχάς ημών.
Αγία Κυριακή. Κοντάκιο
ήχος β’. Τα άνω ζητών
Η Μάρτυς Χριστού, ημάς συνεκαλέσατο, τους άθλους αυτής, τους θείους και παλαίσματα, εγκωμίοις άσαι νύν, φερωνύμως αυτή γάρ πέφηνεν, ως ανδρεία τώ φρονήματι, κυρία νοός, τε και παθών απρεπών.
Η Αγία Κυριακή. Ποίημα
Γεννήθηκες
τη μέρα
του Κυρίου.
Αρνήθηκες
τη βέρα
του θηρίου.
Την παρθενία
κράτησες
ασπίδα.
Την ανία
ράπισες.
Ήλιου αχτίδα.
Δεν άφησες τον πλούτο
ν’ αγγίξει
την ψυχή σου.
Ούτε «το λαούτο»
να στραγγίξει
την αντοχή σου.
Μαρτύρησες
έμεινες
στην αιωνιότητα.
Ως άνθος μύρισες.
Έρρανες
θύμησες την ανθρωπότητα.