Ήρθε ο Παναγιότατος εδώ πέρα.
Κατάφερε μέσα σε δύο ημέρες να ταράξει όλο το Άγιον Όρος. Την ησυχία του, την ηρεμία του.
Από όπου περπάτησε μαραθήκαν τα λουλούδια, πέσανε τα φύλλα. Όλη η φύση ας πούμε εξοντώθηκε.
Εξαπέλυσε διάφορες όσες πρόλαβε γιατί είναι και οι μεγάλες ηλικίες και σίγουρα θα ήθελε περισσότερο αλλά και τέλος πάντων και βάσει της ηλικίας του έκανε αγώνα ο άνθρωπος εκτόξευσε πάρα πολλές βλασφημίες ήθελε και άλλες αλλά δεν μπορούσε λόγω ηλικίας αν ήταν νεότερος οπωσδήποτε θα μπορούσε και άλλες Όσο η σωματική του Ρώμη του επέτρεψε, μπόρεσε και βλασφήμησε.
Μας είπε εδώ λοιπόν ότι οι μοναχοί δεν είναι πάνω από την εκκλησία, είναι μέλη της εκκλησίας και η εκκλησία είναι ο Βαρθολομαίος.
Μας είπε λοιπόν ότι η ενότητα της πίστεως και η ενότητα της εκκλησίας είναι το μνημόσυνο του Βαρθολομαίου.
Λοιπόν, δηλαδή με λίγα λόγια το Μυστήριο της Πίστεως και ο Χριστός που Σαρκώθηκε, Έπαθε, Σταυρώθηκε, Αναστήθηκε και Αναλήφθηκε, το Μυστήριο λοιπόν της Πίστεως, το Μυστήριο της Σωτηρίας είναι το μνημόσυνο του Βαρθολομαίου.
Αυτό μας είπε.
Δεν έκανε καμία αναφορά για Χριστό.
Ανέφερε συνεχώς το όνομά του, την ανάγκη να υπάρχει το μνημόσυνο του και εδώ πέρα βεβαίως θα προκύψει μια εύκολη παρατήρηση η οποία είναι η εξής, όταν ήταν στην Αμερική, στα αφεντικά του που είχε πάει είχε βγει και είχε πει τότε με περισσό θράσος γιατί ένιωθε σου λέει εδώ είμαστε στην πατρίδα μας, είμαστε εδώ που είναι η δική μας είχε βγει και είχε πει ας πούμε, που δεν το μνημονεύει ο Μόσχας, έλεγε σκασίλα μου είναι η Εκκλησιολογία της Σκασίλας, την ξέρουν στο Φανάρι μόνο.
Λοιπόν, ήρθε λοιπόν εδώ στο Άγιον Όρος και έκανε μάθημα στους μοναχούς περί μνημοσύνου ότι πρέπει να τον μνημονεύουνε και ότι και ένας καλόγερος να μη μνημονεύσει καταστρέφεται η Εκκλησία.
Ολόκληρο πατριαρχείο Μόσχας που δεν τον μνημονεύει δεν παίζει ρόλο σκασίλα του.
Αλλά αν δεν τον μνημονεύσει ένας αγιορείτης Αυτό το πνεύμα δεν το πάνε.
Εντάξει.
Βέβαια, ξέρουμε ότι οι Ρώσοι είναι σχεδόν τα δύο τρίτα της Ορθοδοξίας πληθυσμιακά.
Είναι οι Ρώσοι μόνοι τους.
Δεν τον ενδιαφέρει πόσοι τον μνημονεύουνε.
Καμιά εκατοστή εκατομμύρια.
Αλλά άμα δεν τολμήσει κανένας καλόγερος στο Άγιον Όρος και δεν τον μνημονεύσει Παναγιότατο ας πούμε κεφαλή, καταστροφή.
Αφού λοιπόν τα είπε αυτά και τους κατασκανδάλισε όλους, μετά είπε και για την Ουκρανία πόσο δίκαιος είναι ο αγώνας των νεοναζί της Ουκρανίας που είναι σατανιστές και πώς πρέπει όλοι να βοηθήσουμε αυτόν τον τίμιο αγώνα.
Μετά είπε και για τα Σκόπια ας πούμε τους έδωσε το ok να προχωρήσουν ας πούμε στο σχίσμα γιατί αυτή ήταν σχισματική από το 1969 σημειωτέον έτσι.
Αφού περιφρόνησε τους Σέρβους, γιατί τα Σκόπια ανήκουν στο Πατριαρχείο της Σερβίας αφού περιφρόνησε ας πούμε το Πατριαρχείο αυτός έβγαλε φιρμάνι και λέει εντάξει τώρα είστε επειδή το λέω εγώ είστε εντάξει σας δέχομαι.
Δεν μετανόησαν τίποτα, ούτε ζήτησαν συγγνώμη τίποτα.
Τώρα γιατί έγινε αυτό, γιατί πάλι τα αφεντικά επέκεινα του Ατλαντικού είχαν δώσει τη διαταγή ότι κοίταξε να δεις πρέπει να λυθεί το θέμα Σκοπίων διότι πρέπει να προχωρήσουμε να δούμε τι θα γίνει με τη Σερβία διότι η Σερβία χαλάει τη σούπα στα Βαλκάνια, παραμένει συνδεδεμένη με τη Ρωσία.
Ο Βαρθολομαίος με λίγα λόγια συνεχίζει αυτό το οποίο από την πρώτη στιγμή είχε σκοπό να κάνει, να διαλύσει την Ορθοδοξία, να την υποτάξει στον Παπισμό.
Γιατί θέλει να το κάνει όμως αυτό, γιατί θέλουν επιτέλους να δυτικοποιήσουν την Ελλάδα.
Τα όποια ανατολικά στοιχεία παραμένουν στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένα με την θρησκεία, με την Ορθοδοξία.
Επομένως, αν η Ορθοδοξία δυτικοποιηθεί, αμέσως παύουνε αυτά τα στοιχεία να υφίστανται.
Αυτός είναι λοιπόν ο σκοπός, δεν υπάρχει άλλος.
Και επειδή τώρα είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθεί και αυτός ο σχεδιασμός, άλλωστε οι ίδιοι έχουν πει για το 2025 ότι θέλουν να κάνουν και την ένωση.
Πάτερ Επιφάνιε, τι ετοιμάζουν το 2025 για την ένωση.
Την ένωση και η Ρώμη και το Φανάρι έχουν πει ας πούμε ότι είναι επιθυμητό να γίνει Να γίνει ένωση των εκκλησιών του 2025.
Ταυτόχρονα στις Βρυξέλλες, ανώτατα στελέχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάλι έχουν πει ότι το 2025 θέλουμε να κάνουμε ομοσπονδία την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γιατί τώρα επισήμως είναι συνομοσπονδία.
Ή μάλλον όχι επισήμως, ανεπισήμως.
Επομένως, συγκλίνουν δύο γιγαντιαία ζητήματα, το πολιτικό και το εκκλησιαστικό.
Το ένα θα βοηθήσει το άλλο.
Διότι όταν θα γίνει η ένωση των εκκλησιών Όταν λέμε ένωση, τι εννοούμε ακριβώς Ένωση το Φανάρι, όπως το Φανάρι στην Ουκρανία μονομερώς προχώρησε στην δημιουργία μιας νέας εκκλησίας Χωρίς να ρωτήσεις κανέναν Έτσι, ακριβώς έτσι θα είναι και το μοντέλο της ένωσης Δηλαδή το Φανάρι θα ενωθεί με τη Ρώμη Και μετά εκ των υστέρων, όπως ακριβώς έγινε και με το Ουκρανικό θα πει ορίστε τώρα ο οποίος κοινωνάει μαζί μου είναι ενωμένος.
Κατάλαβες;
Δεν είναι ότι θα γίνει μια σύνοδο σαν όλες οι εκκλησίες μέσα και τέτοια.
Το Φανάρι θα ενωθεί με τη Ρώμη.
Και μετά όλοι οι υπόλοιποι επειδή θα μνημονεύουν και τα λοιπά, ένας-ένας θα προσχωρήσει την ένωση εκ των υστέρων όμως.
Αν μερικοί δεν θέλησαν να προσχωρήσουν στην ένωση, αυτοί θα βρεθούν εκτός εκκλησίας, εκτός σωτηρίας. θα είναι αιρετικοί.
Θα είναι αιρετικοί το έχει πει ο (πιθανότατα) επόμενος Πατριάρχης, ο Ελπιδοφόρος του Αμερικής κι έχει πει ότι οι αιρετικοί είναι αυτοί που είναι πραγματικά εντός της εκκλησίας και ταράζουν με το θόρυβο που κάνουν, οι ταραξίες, δηλαδή αυτοί οι οποίοι φωνάζουν υπέρ της Ορθοδοξίας είναι κατά τον Ελπιδοφόρο οι αιρετικοί.
Αυτούς που λέμε εμείς Ορθόδοξοι αιρετικοί αυτοί δεν είναι αιρετικοί, αυτοί είναι αδελφοί. Αυτοί είναι αδελφοί εν Χριστώ, δηλαδή το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο.
Κατά την ένωση τι ακριβώς θα γίνει; Θα γίνει ό,τι έγινε και στη Λιόν το 1274 και στη Φεράρα – Φλωρεντία το 1439.
Δηλαδή θα γίνει η ένωση των εκκλησιών, ουσιαστικά υποταγή της Ορθοδοξίας στον Πάπα, διότι ήδη οι θεολόγοι του Φαναρίου και ο Βαρθολομαίος έχουν αναγνωρίσει ως πρώτο, πρώτο παγκόσμιο πρώτο τον πάπα, ήδη το έχουν αναγνωρίσει, επισήμως, όχι ανεπισήμως, δηλαδή μέσα από τα θεολογικά κείμενα και μέσα από το διάλογο που έχει γίνει μεταξύ Ορθόδοξης και παπικής εκκλησίας ας πούμε, αυτά ήδη έχουν συνομολογηθεί, τα κείμενα υπάρχουν.
Έχουν λοιπόν ίδια θεολογία πλέον και έχουν και έχουν και ίδια Εκκλησιολογία γιατί το ζήτημα του πρωτείου είναι θέμα εκκλησιολογικό όπως λέμε στα θεολογικά.
Το επόμενο θέμα είναι το Φιλιόκβε.
Από το 1995 το θέμα Φιλιόκβε έχει κλείσει.
Διότι ο μέγιστος θεολόγος του Φαναρίου, ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας, έχει πει ότι έτσι όπως περιγράφει πλέον το Βατικανό το Φιλιόκβε εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα.
Και το θέμα φιλιόκβε λοιπόν έχει λήξει.
Επίσης έχουν εμφανιστεί πληθώρα διδακτορικών, μελετών κτλ από καθηγητές πανεπιστημίων, ορισμένοι έχουν γίνει και επίσκοποι όπως είναι ο Χρυσόστομος, ο Μεσσηνίας.
Οι οποίοι λένε ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα φιλιόκβε αυτή τη στιγμή μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού.
Είναι άλλοι 15 λόγοι να πούμε που.
Ο μεγαλύτερος και σπουδαιότερος είναι το φιλιόκβε.
Τα υπόλοιπα θεωρούνται ήδη, έχουν κατονομαστεί ως ίδιες παραδόσεις της κάθε εκκλησίας, οι οποίες θα διατηρηθούν.
Δηλαδή, εσύ θα διατηρήσεις το ανατολικό σου τυπικό και ο Λατίνος το λατινικό τυπικό, δηλαδή κανονική Ουνία.
Αυτό λέγεται Ουνία.
Η Ορθοδοξία θα γίνει λοιπόν μια μεγάλη Ουνία.
Ουσιαστικά η Ορθοδοξία θα προσχωρήσει την Ουνία με λίγα λόγια.
Διότι από τη στιγμή που θα έχεις παραδεχθεί κατ’ ουσίαν όλες τις αιρέσεις του Βατικανού αλλά θα έχεις ταυτόχρονα κρατήσει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της λατρείας σου και τα λοιπά όπως κάνουν και οι Ουνίτες, τι άλλο είσαι πλέον από Ουνίτης.
Και το νόστιμο είναι ότι με Αγιορείτες που έχουμε συζητήσει ας πούμε και τους λέμε αυτά τα πράγματα και οι οποίοι είναι ενήμεροι, του λέω, ας πούμε, εγώ προσωπικά είχα ρωτήσει κάποιον και λέω τι θα γίνει, λέω εσύ πιστεύεις θα υπάρξει αντίδραση από τους Αγιορείτες, όχι μου λέει, εννοείται όχι και αυτός που μου ρώτησα ήταν μνημονευτής έτσι, μνημονευτής, Αντιοικουμενιστής όμως κατά τα άλλα.
Λοιπόν, επομένως δυστυχώς ούτε αντίδραση θα υπάρχουν, υπάρχει μια παθητικότητα όπως και στα κοινωνικά και στα πολιτικά θέματα, καταστρέφουν την κοινωνία, θα καταστρέφουν και την εκκλησία έτσι και προχωράει η νέα εποχή που λαριστεί.
Αυτή είναι η γενική εικόνα.
Θα γίνει κοινό ποτήριο, εγώ δεν θα πάω να κοινωνήσω από τον Νούντσιο με Όστια.
Όχι, δεν θα κοινωνάς με Όστια.
Θα κοινωνάς όπως κοινωνούσες μόνο που θα είσαι ενωμένος με τη Ρώμη.
Θα κοινωνάς όπως κοινωνάει ο Ουνίτης ας πούμε.
Ναι.
Άμα πάω στη Ρώμη θα κοινωνήσω εκεί πέρα.
Ναι βέβαια.
Επίσης, θα κοινωνάει με το Ανατολικό Τυπικό.
Κανονικά.
Θα είναι πλήρης κοινωνία, βέβαιος.
Πλήρης εκκλησιαστική κοινωνία.
Και όλα τα αίματα των μαρτύρων που χυθήκανε των Ορθοδόξων απέναντι στην αίρεση των Λατίνων, τα αναθέματα των Πατριαρχών, οι Σύνοδοι, οι μεγάλοι μας Άγιοι κτλ πετιούνται στα αζήτητα.
Ονομάζονται και αιρετικοί μάλιστα αυτοί, Μάλιστα αυτοί διότι αυτοί κατέστρεψαν την ενότητα με το να ισχυρίζονται ότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη αλήθεια αυτοί κατέστρεψαν λοιπόν την ενότητα.
Το είχε πει παλιά ο Βαρθολομαίος γι’ αυτό.
Το έχουν πει όλοι οι μεγαλόσχημοι θεολόγοι κληρικοί του Φαναρίου το έχουν πει όλοι.
Πρώτος βεβαίως ο Βαρθολομαίος ο ίδιος.
Λοιπόν και επομένως εκεί πέρα λήγει όλη αυτή η ιστορία.
Αν τυχόν όπως έγινε τότε με το σχίσμα των παλαιοημερολογιτών υπάρχουν πάλι ας πούμε νεοορθόδοξοι πως θα τους πούμε αυτούς τώρα.
Όπως θες πες τους ορθόδοξοι.
Θα είναι διαλυμένοι, θα είναι πέρα – δώθε.
Τι θα θεωρούνται αυτοί.
Αυτοί θα θεωρούνται αιρετικοί.
Υπάρχει περίπτωση και να κυνηγηθούν ας πούμε διότι αυτή η συγκεκριμένη ένωση θα χαιρετιστεί σαν μια ιστορική, ιστορικών διαστάσεων πράξη, η οποία χίλια ολόκληρα χρόνια και βάλε σχίσματος το γεφύρωσε, ήδη αυτοί οποίοι έχουν αναγγελθεί ότι θα κάνουν αυτό το πράγμα είναι άγιοι και εις απόστολοι, που θα κάνουν την ένωση διότι θα είναι ένωση αγάπης και ενότητας κτλ.
Επιπλέον ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτή η ένωση των εκκλησιών θα χρησιμεύσει για την πολιτική ένωση που είπαμε, δηλαδή για την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης διότι θα αποτελέσει ένα ιδεολογικό όπλο αυτής της προπαγάνδας για τη δημιουργία του νέου υπερκράτους.
Θα πούνε δηλαδή, εδώ χίλια ολόκληρα χρόνια διαίρεσης της Ανατολικής ουσιαστικά Ευρώπης με τη Δυτική γεφυρώθηκε και εμείς οι ευρωπαϊκοί λαοί δεν μπορούμε να ενωθούμε που είμαστε τόσο προοδευμένοι, που έχουμε πλέον τέτοιο δημοκρατικό ήθος, τέτοια ανεπτυγμένη αντίληψη και τέτοιο υψηλό πολιτισμό.
Δηλαδή το ένα θα σπρώξει το άλλο.
Η μία ένωση θα βοηθήσει την άλλη.
Και όχι πρώτα η πολιτική την εκκλησιαστική, αντιθέτως η εκκλησιαστική θα βοηθήσει την πολιτική ένωση.
Γιατί το δύσκολο είναι το πολιτικό.
Αυτό που αντιδρωνεί είναι ασήμα.
Κάνουν φασαρία αλλά είναι λίγοι ελάχιστοι.
Ο πολύς ο κόσμος πάει στην εκκλησία την Κυριακή, παρακολουθεί όπως λένε τη Θεία Λειτουργία, αλλά και είναι θέατρο, θα γυρίσει μετά να φάει το φαγάκι του την Κυριακή όλοι οικογενειακώς και τελείως εκεί είναι.
Δεν τους ενδιαφέρει τι γίνεται μέσα στην εκκλησία.
Έχει τι λέει ο παπάς, τι λέει ο επίσκοπος.
αν η πίστη του επισκόπου ή της συνόδου είναι αιρετική, είναι ορθόδοξη δεν τους ενδιαφέρει.
Είναι η εκκλησία της γειτονιάς σου λέει ότι και να γίνει εγώ εκεί θα πάω.
Ότι και να γίνει εκεί θα πάω.
Δεν υπάρχει δηλαδή όπως παλιότερα από ορθόδοξος λαός μόλις έβλεπε την παραμικρή μετακίνηση από την Ορθοδοξία είτε επισκόπου είτε ιερέα είτε και πατριάρχη αμέσως απομακρυνόταν.
Απομακρυνόταν, διότι είχε αυτό το οποίο ήταν σημαντικό, ήταν η Ορθοδοξία, όχι το που θα πάνε να εκκλησιαστούν.
Η Ορθοδοξία τους ενδιαφέρει, η πίστη τους ενδιαφέρει.
Λοιπόν, έχουμε άπειρα παραδείγματα από την εκκλησιαστική ιστορία.
Τώρα, σήμερα αυτά έχουν τελειώσει, αυτοί οι οποίοι καταλαβαίνουν ορθοδοξία είναι ελάχιστη, που τους μοιάζει, οι υπόλοιποι είπαμε είναι παθητικοποιημένοι και απλά πηγαίνουν για το καλό στην εκκλησία να τους έχει καλά ο Θεός, να πάνε καλά οι δουλειές, τα παιδάκια μας να παντρευτούν, να βρουν ένα καλό γαμπρό, η κόρη μας ξέρω εγώ, μια καλή νύφη ο γιος μας, να βρει μια καλή δουλειά, αν έχει καλή δουλειά να πάρει προαγωγή, έτσι.
Λοιπόν, δηλαδή πάμε ας πούμε σαν να είναι η μεγάλη καφετζού η εκκλησία ας πούμε να μας έχει καλά, έτσι.
Σε αυτό το τοπίο δεν υπάρχουν, δεν αναμένονται ούτε αντιδράσεις από αυτόν τον κόσμο, τίποτα.
Άρα τι σημαίνει αυτό, ότι είναι ανοιχτό το πεδίο Οικουμενιστές να προχωρήσουν σε όλες αυτές τις κινήσεις και από εκεί και πέρα δυστυχώς επειδή έχει ψυχθεί η πίστη αυτά θα τα δούμε, θα γίνουν γιατί είναι αυτό που λέμε ο πνευματικός νόμος, αφού σου λέει δεν ενδιαφέρεσαι θα πληρώσεις τις συνέπειες.
Λοιπόν, και έτσι πλέον θα ολοκληρωθεί αυτός ο πολύ παλαιός σχεδιασμός της Δύσης να καταπιεί την Ορθοδοξία, να την αφομοιώσει, το είχε πετύχει από τον 16ο αιώνα σε ορισμένες περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης με την ίδρυση της ουνίας, έτσι, Και τώρα βεβαίως θα το κάνει στις καθεαυτου ορθόδοξες περιοχές, σταδιακά βεβαίως.
Θα γίνει σταδιακά.
Πλην όμως η συνήθεια είναι ο ισχυρότερος αρωγός αυτής της προσπάθειας.
Δηλαδή ο άλλος και να μην πάει μια-δυο φορές στην εκκλησία, την τρίτη θα πάει.
Θα πει, εντάξει τώρα τι θα μείνω αλειτούργητος.
Και φυσικά εκεί θα πέσουν οι διάφοροι έμποροι πνευματικοί κτλ.
και τα λοιπά και θα πούνε άκου να δεις και εμείς είμαστε ορθόδοξοι δεν μας αρέσουν και εμάς αυτά τα πράγματα αλλά εμείς είμαστε στην καρδιά μας ορθόδοξοι και βλέπει ο Θεός και δεν θα μας κολάζει γιατί μας αγαπάει ο Θεός και όλα αυτά τα γνωστά παραμύθια για να κρατήσουν τον κόσμο πειθαρχικό, σιωπηλό και τελικά να αποδεχθεί τη νέα πραγματικότητα.
Έτσι έγινε με το Κολυμβάρι, μια σύνοδος που έβγαλε όλες έπισημοι ορθόδοξοι διδαχεί την αίρεση του οικουμενισμού μαζί και με άλλες αιρέσεις.
Ακολούθησε το Ουκρανικό, όπου πήρε αχειροτόνητους κυριολεκτικά αχειροτόνητους και μέσα σε μια βραδιά τους ονόμασε αρχιεπισκόπους και μητροπολίτες ο Βαρθολομαίος, αχειροτόνητους έτσι όχι απλά σχισματικούς δηλαδή ότι είχαν ιεροσύνη αλλά αποσχιστηκαν.
Εδώ μιλάμε για αχειροτόνητους.
Και μάλιστα το Ουκρανικό είναι σημαντικό διότι ακριβώς επειδή ήταν αχειροτόνητοι οι Ουκρανοί, σε επίπεδο θεολογίας, αυτοί οι οποίοι είναι υπάλληλοι στην Εκκλησία του Φαναρίου, θεολόγοι, καθηγητές κτλ.
Επιχειρηματολόγησαν ότι από τη στιγμή που το Φανάρι, η Εκκλησία του Φαναρίου τους αναγνώρισε, εντός εισαγωγικών μαγικά αποκαταστάθηκε η ανύπαρκτη ιεροσύνη που είχανε.
Δηλαδή η αναγνώριση του Βαρθολομαίου είναι πάνω και από Χριστό και από Αποστόλους και από Ιερούς Κανόνες και από Οικουμενικές Συνόδους που ορίζουν τους Ιερούς Κανόνες πάνω απ’ όλα.
Έτσι ακριβώς αναγνωριστεί και η ιεροσύνη των Παπικών.
Είναι ουσιαστικά μια πλατφόρμα η οποία δοκιμάζει σε μικρή κλίμακα αυτό που έρχεται σε μεγάλη κλίμακα.
Δηλαδή, οι Ορθόδοξοι λένε ότι οι Παπικοί δεν είναι εκκλησία, διότι δεν έχουν αποστολική διαδοχή.
Δεν έχουν μυστήρια.
Είναι άκυρα αυτό που λέμε τα μυστήρια τους.
Ωραία θα σου πει ο άλλος.
Εσύ λες ότι είναι άκυρα τα μυστήρια τους.
Όπως έγινε με τους Ουκρανούς που ήταν αχειροτόνητοι και τους αναγνωρίσαμε μέσα σε μία ώρα τους αναγνωρίσαμε ότι έχουν τα πάντα, έτσι θα κάνουμε και μες με τους Παπικούς.
Ποιο είναι το πρόβλημα.
Αφού τους αναγνωρίζουμε εμείς ότι έχουν ιεροσύνη, έχουν ιεροσύνη τελείως.
Και να σημειωθεί ότι τους Ουκρανούς τους χειροτόνησαν.
Δεν τους ξαναχειροτόνησε γιατί τότε δεν θα μιλάγαμε για αχειροτόνητους.
Αλλά λέγαμε ότι εντάξει τους χειροτόνησε.
Οι ίδιοι είχαν χειροτονηθεί από μόνοι τους, ας πούμε, χωρίς να το αναγνωρίζει κανένας.
Αλλά τέλος πάντων το Φανάρι τους χειροτόνησε κανονικά και εντάξει λες τώρα πλέον έχουν χειροτονία τουλάχιστον από το Φανάρι.
Δεν έγινε έτσι.
Τους αναγνώρισε με αυτό το οποίο είχαν, δηλαδή με το τίποτα.
Διότι οι χειροτονίες τους ήταν παντελώς άκυρες.
Σαν ένας λαϊκός να χειροτονείς κάποιον και να πεις μετά ότι ο ένας λαϊκός που χειροτόνησε τον άλλο τώρα ο άλλος είναι ιερέας, επίσκοπος κτλ.
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Εν το λίγης λοιπόν αυτή είναι η εικόνα.
Αυτό ήταν στην πραγματικότητα το βαθύτερο μήνυμα της επίσκεψης του Βαρθολομαίου, είναι αυτά που είπαμε.
Τα συμπύκνωσε στις διάφορες ομιλίες που έκανε εκεί που βρέθηκε, τα συμπύκνωσε όλα αυτά και ταυτόχρονα απείλησε έμμεσα αυτούς οι οποίοι θα αντισταθούν ότι αυτοί ας πούμε θα βρεθούν εκτός εκκλησίας με τις ανάλογες συνέπειες.
Λοιπόν, με λίγα λόγια όποιος αυτή τη στιγμή συνεχίζει να έχει αναφορά στην ορθοδοξία των Αγίων Πατέρων και των Οικουμενικών Συνόδων κατά τους ηγέτες της εκκλησίας είναι αιρετικός και πλέον είναι εκτός εκκλησίας ας πούμε.
Αυτή είναι λοιπόν η νέα πραγματικότητα, κυριολεκτικά το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο.
Ετοιμάζουν και μια γιορτή για τα 1700 χρόνια.
Αυτή η γιορτή είναι ακριβώς αυτό που είπαμε, δηλαδή το 325 έγινε η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος, που καθαιρέθηκε ο Άριος, βασικά καταδικάστηκε ο Άριος και ο Αρειανισμός.
Ήταν η Σύνοδος που ήταν ο Άγιος Σπυρίδων μέσα, ο Άγιος Νικόλαος και άλλοι μεγάλοι Άγιοι.
Επειδή τώρα έχουμε το 2025 και συμπληρώνεται ας πούμε 1.
700 χρόνια Ακριβώς Θέλουν να πιάσουν αυτή την επέτειο και να την κάνουν μια επέτειο ενότητας όπου όπως τότε το 325 η εκκλησία ξεπέρασε το διχασμό που είχε φέρει μέσα στους κόλπους της ο Αρειανισμός έτσι και τώρα αυτοί να ξεπεράσουν το χωρισμό, τη διαίρεση που έφερε η διάκριση μεταξύ Ορθοδόξων και Λατίνων και να γίνουν ξανά η μία Εκκλησία, διότι και οι δύο σημειωτέον παραδέχονται επίσημα ότι δεν είναι η μία Εκκλησία.
Παλιότερα ο παπισμός έλεγε όχι, εμείς είμαστε η μία Εκκλησία.
Η Ορθοδοξία παλιότερα έλεγε εμείς είμαστε η μία Εκκλησία.
Σήμερα και οι δύο και η Ρώμη και το Φανάρι λένε όχι δεν είμαστε μία εκκλησία, είμαστε μέρος της εκκλησίας, διότι είναι και οι δύο Οικουμενιστές και θέλουν, η ένωσή τους πλέον θα αποκαταστήσει την μία εκκλησία, φυσικά με την ιεραρχία που υπήρχε, την πενταρχία που λέμε, τα πέντε πατριαρχεία, έτσι.
Όπου πρώτο θα είναι της Ρώμης, οπού πρώτο θα είναι της Ρώμης.
Το Φανάρι θα έχει αυτά τα αποτελέσματα, διότι έχει συμφωνηθεί να του παραχωρηθούν όλοι οι Ουνίτες, όλοι οι Ουνίτες από τη Ρώμη θα περάσουν στο Φανάρι.
Οπότε μιλάμε για πολλοί κόσμο, ειδικά στην Αμερική, στον Καναδά υπάρχει εκεί πολλοί Ουνιτισμός και είναι και πλούσιοι.
Από πίσω υπάρχει και το χρήμα.
Λοιπόν, αυτοί όλοι θα επιστρέψουν λοιπόν στο Φανάρι και θα πει το Φανάρι ότι ορίστε η εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως ας πούμε ενισχύθηκε, δεν έχασε, ενισχύθηκε, κατάλαβες.
Μόνο που αυτή η ενίσχυση είναι μια ενίσχυση σατανική, αρρωστημένη, δεν είναι αρρωστημένη, είναι σατανική διότι οι Ουνίτες, σημειωτέον οι Ουνίτες είναι εγκληματικά στοιχεία, δηλαδή οι σφαγές που έχουν κάνει οι Ουνίτες απέναντι στους Ορθόδοξους πληθυσμούς της ανατολικής Ευρώπης, δηλαδή σε περιοχές όπως είναι η σημερινή Ρουμανία, η σημερινή Ουκρανία, η σημερινή Ρωσία είναι φοβερές.
Οι ουνίτες ξαναλέω.
Και μην ξεχνάμε ότι και σήμερα τα γεγονότα της Ουκρανίας πάλι από πίσω είναι αυτοί.
Δηλαδή όταν λέμε Ουκρανούς, Ουκρανικό καθεστώς, αυτό το Ζελένσκι κλπ.
Αυτοί οι άνθρωποι που πλαισιώνουν αυτό το καθεστώς και ελέγχουν αυτό το καθεστώς και επιβάλλουν τις γραμμές του καθεστώτος, είναι οι Ουνίτες, είναι οι δυτικοί Ουκρανοί.
Δηλαδή από το Κίεβο προς τα δυτικά, προς τα σύνορα της Πολωνίας, εκεί είναι αυτοί όλοι.
Αυτή είναι όλη οι Ουνιτικοί πληθυσμοί, δεν είναι Ορθόδοξοι.
Αυτός που είχε καταστρέψει την Ουνία, τη διέλυσε κυριολεκτικά, ήταν ο Στάλιν.
Ο Στάλιν, αφού ανακατάλαβε αυτά τα εδάφη στην αντεπίθεση ας πούμε προς Γερμανία, όταν πλέον είχε γυρίσει ο πόλεμος και οι Ρώσοι ας πούμε προέλαυναν, όταν λοιπόν κατέλαβε αυτά τα εδάφη, το πρώτο που έκανε είναι να απαγορεύσει την ύπαρξη της ουνιτικής εκκλησίας, πήρε όλους τους ναούς τους ουνιτικούς και τους έδωσε στο Πατριαρχείο Μόσχας και όλους τους κληρικούς τους Ουνίτες τους ξαπόστειλε στη Σιβηρία.
Και εκεί κάπου χάθηκαν τα ίχνη τους.
Γιατί, διότι όλοι αυτοί ήταν οι πλέον ένθερμοι συνεργάτες των Γερμανών.
Και βαρύνονταν με απίστευτες θηριωδίες και σφαγές.
Αυτά είναι τα θέματα εν ολίγοις.