Η πνευματική μας αδερφή κα Σινάνη Ζαχαρούλα μάς διηγήθηκε:
Στις 5 Ιανουαρίου του 2000 μου τηλεφώνησε ο αδερφός μου και μου είπε ότι ο γιος ενός φίλου του, ο Νίκος 20 ετών, νοσούσε από ηπατίτιδα Β’ βαριάς μορφής και έπρεπε να μεταφερθεί κατεπειγόντως σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες γιατί είχε καταστραφεί το συκώτι του!
Το πρωί της ημέρας των Θεοφανίων τηλεφώνησα στον π. Ιωάννη και μου είπε ότι θα προσευχηθεί στον άγιο Ραφαήλ και ότι ο Νίκος θα ζήσει! Το είπα στον αδερφό μου, αλλά μου είπε ότι το παιδί είναι σε κώμα στην εντατική με μεγάλου βαθμού ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια και ότι οι συγγενείς πήγαιναν να τον δουν για τελευταία φορά!
Έδωσα να του πάνε μια εικονίτσα των αγίων και λαδάκι με αγιασμό από τον Ι. Ναό των Αγίων στο Νεοχώρι.
Όλοι τον θρηνούσαν αλλά την επομένη ημέρα, 7 Ιανουαρίου, το θαύμα έγινε!
Ο Νίκος όχι μόνο ξύπνησε από το κώμα, αλλά αποσωληνώθηκε και μάλιστα μίλησε στο τηλέφωνο! Όταν βγήκε από το νοσοκομείο οι γιατροί του είπαν: “Νίκο πριν πας στο σπίτι σου, πήγαινε να προσκυνήσεις τον άγιο που σε θεράπευσε γιατί σε θαύμα χρωστάς την ζωή σου”!
Δοξασμένο το όνομα των τριών νεοφανών Αγίων οι οποίοι άκουσαν τις θερμές προσευχές του αγίου Πατέρα μας Ιωάννη και θαυματούργησαν με μια θεραπεία – νεκρανάσταση!
Η αγία ευχή τους να μας σκεπάζει!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής
Εκπαιδευτικός