Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ. Βίος
Ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβιρ, γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1448 στο Νόβγκοροντ. Ήταν πιστός χριστιανός από νεαρή ηλικία. Ήταν το τρίτο παιδί ευσεβών γονέων, του Στέφανου και της Βασιλίσας, οι οποίοι του εμφύσησαν μια βαθιά αγάπη για τον Θεό και την ορθόδοξη πίστη. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αμώς και ήταν γνωστός για την ταπεινοφροσύνη, την υπακοή και τη νηστεία του.
Νεανικά Χρόνια και Μοναχική Κουρά
Καθώς ο Άμος μεγάλωνε, οι γονείς του άρχισαν να αναζητούν μια κατάλληλη σύζυγο γι’ αυτόν, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Ωστόσο, ο Αμώς είχε διαφορετικά σχέδια για τη ζωή του. Εμπνεόμενος από τις ζωές των αγίων και τη μοναστική παράδοση, αποφάσισε να αφιερωθεί στον Θεό και να ακολουθήσει μια ζωή προσευχής και ασκητισμού.
Σε ηλικία 19 ετών, ο Αμώς εγκατέλειψε την οικογένειά του και έφυγε για τη Μονή Βαλαάμ, ένα φημισμένο πνευματικό κέντρο που βρίσκεται σε ένα νησί της λίμνης Λαντόγκα. Εκεί, έγινε δόκιμος και έλαβε την κουρά του μοναχού, παίρνοντας το όνομα Αλέξανδρος. Πέρασε τα επόμενα επτά χρόνια στο μοναστήρι, μαθαίνοντας τον μοναστικό τρόπο ζωής και εμβαθύνοντας στην πνευματική ανέλιξη.
Η ζωή ως ερημίτης και η ίδρυση μοναστηριού
Το 1472, σε ηλικία 24 ετών, ο Άγιος Αλέξανδρος του Svir καθοδηγήθηκε από μια θεϊκή φωνή να ιδρύσει ένα μοναστήρι σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Έφυγε από τη Μονή Βαλαάμ και ξεκίνησε ένα ταξίδι για να βρει αυτό το μέρος. Στην πορεία συνάντησε μια ομάδα μοναχών που επίσης αναζητούσαν μια τοποθεσία για να ιδρύσουν μοναστήρι. Αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συνεχίσουν μαζί την αναζήτησή τους.
Μετά από ένα μακρύ και επίπονο ταξίδι, ο Άγιος Αλέξανδρος του Svir και οι σύντροφοί του έφτασαν στην τοποθεσία που υποδείκνυε η θεία φωνή. Εγκαταστάθηκαν σε ένα μικρό νησί στον ποταμό Svir, το οποίο αργότερα θα έπαιρνε το όνομα του αγίου. Ο Άγιος Αλέξανδρος του Svir έζησε ως ερημίτης στο νησί αυτό για δέκα χρόνια, διατηρώντας απόλυτη σιωπή και ζώντας τρώγοντας μόνο φυτά.
Ο Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ και η θαυμαστή εμφάνιση της Αγίας Τριάδας
Ο Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ είδε την Αγία Τριάδα σαν τρεις αγγέλους όπως και ο Πατριάρχης Αβραάμ (Φιλοξενία του Αβραάμ).
Το έτος 1508, σε ηλικία 60 ετών, ο Άγιος Αλέξανδρος ξεκίνησε μια σειρά δοκιμασιών με πείνα, δίψα και κρύο, ελπίζοντας να αποφύγει την αιώνια καταδίκη. Οι δαίμονες, βλέποντας την αποφασιστικότητα και την πίστη του, προσπάθησαν να τον τρομάξουν εμφανιζόμενοι ως ζώα και φίδια, αλλά ο Άγιος Αλέξανδρος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του στην προστασία του Θεού.
Μια μέρα, ένας άγγελος εμφανίστηκε στον Άγιο Αλέξανδρο, δίνοντάς του εντολή να χτίσει μια εκκλησία στο όνομα της Αγίας Τριάδας και να ιδρύσει ένα μοναστήρι.
-Είμαι άγγελος Κυρίου και ο Θεός με έστειλε να σε διαφυλάξω απ` όλες τις απάτες του πονηρού διαβόλου και να σου υπενθυμίσω τα θεία οράματα που είδες εδώ – επειδή οι εντολές Του πρέπει να εκτελεστούν – ο Κύριος σε εξέλεξε να γίνεις οδηγός σε πολλούς για τη σωτηρία τους. Σου δηλώνω ότι το θέλημα του Θεού είναι να χτίσεις σ’ αυτόν τον τόπο μια εκκλησία στο όνομα της Αγίας Τριάδος, να συγκεντρώσεις αδελφούς και να ιδρύσεις μοναστήρι.
Ο Άγιος Αλέξανδρος ήταν αρχικά διστακτικός, καθώς προτιμούσε τη μοναξιά και τη ζωή της προσευχής. Ωστόσο, συνέχισε να προσεύχεται και να ζητά καθοδήγηση από τον Θεό.
Ο άγγελος εμφανίστηκε ξανά.
-Αλέξανδρε, όπως σου είπα την προηγούμενη φορά, φτιάξε μια εκκλησία, συγκέντρωσε αδελφούς και ίδρυσε μοναστήρι, γιατί πολλοί πού επιζητούν να σωθούν θα έρθουν σε σένα και πρέπει να τους οδηγήσεις «εις οδόν σωτηρίας».
Αργότερα, τρεις φωτεινοί άγγελοι εμφανίστηκαν στον Άγιο Αλέξανδρο. Ήταν η Αγία Τριάδα.
Έχε ελπίδα, μακάριε, και μη φοβάσαι.
Και ο Άγιος είπε:
-Κύριοι μου, εάν βρήκα κάποια χάρη ενώπιον σας, πέστε μου ποιοι είστε πού, ενώ έχετε τόση δόξα και λαμπρότητα, καταδεχθήκατε να έρθετε προς το δούλο σας, γιατί ποτέ μου δεν είδα κανένα με τέτοια δόξα όπως εσείς.
Εκείνοι του απάντησαν:
-Μη φοβάσαι, άνθρωπε θείων επιθυμιών, γιατί το Άγιο Πνεύμα ευαρεστήθηκε να κατοικήσει σε σένα για την αγνότητα της καρδιάς σου και όπως σου προείπα πολλές φορές έτσι και τώρα σου λέω ότι πρέπει να φτιάξεις εκκλησία, να συγκεντρώσεις αδελφούς και να δημιουργήσεις μοναστήρι, γιατί με σένα ευδόκησα να σώσω πολλές ψυχές και να τους φέρω στην επίγνωση της αλήθειας.
Ακούγοντας αυτά ο Όσιος γονάτισε και πλημμυρισμένος από δάκρυα είπε:
-Κύριε μου, ποιος είμαι εγώ ο αμαρτωλός, ο χειρότερος απ’ όλους τους ανθρώπους, που θα ήμουν άξιος ν’ αναλάβω τέτοιες ευθύνες, σαν κι αυτές για τις οποίες μου μίλησες; Είμαι αδύνατος για ν’ αποδεχτώ τέτοια αποστολή. Γιατί εγώ ο ανάξιος δεν ήρθα σ’ αυτόν τον τόπο για να κάνω αυτά που με προστάζεις, αλλά μάλλον για να κλάψω τις αμαρτίες μου.
Μόλις είπε αυτά ο Όσιος κειτόταν κάτω στο έδαφος και ο Κύριος τον έπιασε πάλι απ’ το χέρι, τον σήκωσε και του είπε:
-Σήκω όρθιος, πάρε θάρρος και δύναμη και κάνε όλα όσα σε πρόσταξα.
Ο Όσιος απάντησε:
-Κύριε μου, μη θυμώνεις μαζί μου που τόλμησα να σου αντιμιλήσω- πες μου, σε τίνος το όνομα θέλεις να τιμάται η εκκλησία που η αγάπη Σου για το ανθρώπινο γένος θέλει να χτιστεί σ’ αυτόν τον τόπο;
Και ο Κύριος είπε στον Όσιο:
-Όπως βλέπεις τον ένα να σου μιλάει με τρία πρόσωπα, φτιάξε την εκκλησία στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, της Αγίας Τριάδος «εν μια τη ουσία». Σου αφήνω την ειρήνη Μου και η ειρήνη Μου που σου χαρίζω θα είναι μαζί σου.
Και ξαφνικά ο Όσιος είδε τον Κύριο με απλωμένα φτερά να βαδίζει στο έδαφος, σαν να περπατούσε με τα πόδια, και μετά έγινε άφαντος.
Ο Άγιος Αλέξανδρος συγκινήθηκε βαθιά από αυτή τη θεϊκή συνάντηση και άρχισε να σκέφτεται πώς θα μπορούσε να εκπληρώσει την αποστολή αυτή.
Μια μέρα, ο Άγιος Αλέξανδρος άκουσε ξαφνικά μια φωνή να του μιλάει από ψηλά. Κοιτάζοντας προς τα πάνω ό Όσιος είδε έναν άγγελο Κυρίου πού φορούσε μανδύα και κουκούλα να στέκεται στον αέρα με απλωμένα φτερά και με τον ίδιο τρόπο πού άλλοτε εμφανίστηκε στο μεγάλο Παχώμιο, με τα χέρια του τεντωμένα προς τον ουρανό να λέει: «Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν». Και μετά είπε στον Όσιο:
-Αλέξανδρε, ας χτιστεί ή εκκλησία σ’ αυτόν τον τόπο στο όνομα του Κυρίου πού εμφανίστηκε σε σένα με τρία πρόσωπα, του Πατρός και του Υιού και του Άγιου Πνεύματος, της αδιαιρέτου Τριάδος.
Και λέγοντας αυτά σημείωσε στον τόπο εκείνο το σημείο του σταυρού με το χέρι του και έγινε άφαντος. Ό Όσιος ευφράνθηκε πολύ με το όραμα αυτό, δοξολόγησε το Θεό που δεν παρείδε τη δέηση του και στο σημείο αυτό τοποθέτησε ένα σταυρό.
Με ανανεωμένη πίστη και αποφασιστικότητα, ο Άγιος Αλέξανδρος άρχισε να χτίζει την εκκλησία.
Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ. Γιορτή
Ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ απεβίωσε στις 30 Αυγούστου 1533, σε ηλικία 85 ετών. Ετάφη στο μοναστήρι που είχε ιδρύσει και η μνήμη του τιμήθηκε από τους μοναχούς και τους ντόπιους κατοίκους.
Ο Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ τιμάται στις 30 Αυγούστου.
Η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Αλέξανδρου Σβιρ
Το 1641, κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του μοναστηριού, ανακαλύφθηκε ότι τα λείψανα του Αγίου Αλεξάνδρου του Σβιρ ήταν άφθαρτα, μια απόδειξη της αγιότητάς του και της θαυματουργής δύναμης του Θεού. Τα λείψανα τοποθετήθηκαν σε λειψανοθήκη και τιμήθηκαν από τους πιστούς, οι οποίοι προσέρχονταν στο μοναστήρι αναζητώντας θεραπεία και πνευματική καθοδήγηση.
Στα λείψανα του Αγίου Αλεξάνδρου του Svir έχουν αποδοθεί πολλά θαύματα, όπως η θεραπεία τυφλών, η αποκατάσταση των παράλυτων και η θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Λέγεται ότι οι δαίμονες εγκαταλείπουν τους δαιμονισμένους, ενώ στείρες γυναίκες έχουν συλλάβει μετά από προσευχή στα λείψανά του.
Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ. Απολυτίκιο
ήχος α. Της ερήμου πολίτης
Πρό γεννήσεως μάκαρ σκεύος θείον προώρισαι, και τη οδηγία Πανάγνου, θείας γνώσεως πέπλησαι· ποθήσας δε ζωήν των μοναστών, κατείληφας την μάνδραν Βαλαάμ, και εν Σβίρ εν τέλει ζήσας ασκητικώς, Τριάδα είδες όσιε, Ής εντολή την σήν Μονήν, ίδρυσας και ηξίωσαι, της αφθαρσίας του σεπτού, λειψάνου σου Αλέξανδρε.
Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ. Κοντάκιο
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς
Τη επιμόνω και σκληρά σου ασκήσει, οίκος εγένου της Αγίας Τριάδος, ής θέας κατηξίωσαι Αλέξανδρε σαφώς· όθεν και ανίδρυσας, ιεράν ταύτης Μάνδραν, ένθα ώσπερ άγγελος, εν σαρκί βιοτεύσας, την αφθαρσίαν σκήνους σου σεπτού, και βλύσιν μύρου, ως δώρα απείληφας.
Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ. Οίκος
Καρπός εμπόνου προσευχής σών σεπτών γεννητόρων, Αλέξανδρε εσφράγισαι ώσπερ άγγελος θείος, και τώ πυρί του έρωτος Χριστού, καταφλεγείς την καρδίαν, τον ελαφρύν ζυγόν Αυτού επ’ ώμων σου ήρας, και μοναστών το Σχήμα ενδυθείς, υπερφυέσιν αγώσιν εν τη ερήμω του Σβίρ, την Παναγίαν Τριάδα ως άλλος Αβραάμ τεθέασαι, υφ’ Ής μεγάλως δεδόξασαι και ζών εισέτι και μετά τέλος, την αφθαρσίαν σκήνους σου σεπτού, και βλύσιν μύρου, ως δώρα απείληφας.
Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ. Στίχοι
Ζή εν Χριστώ Αλέξανδρος Σβίρ ο μέγας,
Ώσπερ μαρτυρεί σκήνος αυτού μεγάλως.