Άγιοι τριάντα τρεις Μάρτυρες οι εν Μελιτινή. Βίος
Αυτοί οι 33 Άγιοι Μάρτυρες έζησαν στα χρόνια των Αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού.
Ο Άγιος Ιέρωνας καταγόταν από τα Τύανα, μια πόλη της Καππαδοκίας. Η μητέρα του, η Στρατονίκη, ήταν μια ευσεβής γυναίκα Ο Ιέρων ήταν γεωργός, με δυνατό σώμα και ευγενική ψυχή.
Ο Αγρικόλαος και ο Λυσίας, απεσταλμένοι των αυτοκρατόρων, είχαν σταλεί ο ένας στην Καππαδοκία και ο άλλος στην Αρμενία για να στρατολογήσουν στρατιώτες και να τιμωρήσουν όσους δεν πίστευαν στα είδωλα. Εκείνη την εποχή στην Αρμενία και στην Καππαδοκία υπήρχαν πάρα πολλοί Χριστιανοί.
Το 298μΧ οι ειδωλολάτρες προσπάθησαν να πιάσουν τον Άγιο Ιέρωνα ύπουλα, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ωστόσο, ο Ιέρων πήγε ο ίδιος, με τη θέλησή του, και ομολόγησε με παρρησία τη Χριστιανική του Πίστη.
Το Όραμα του Αγίου Ιέρωνα
Ενώ ταξίδευε προς την Μελιτινή για να δικαστεί από τον Λυσία, ο Άγιος Ιέρωνας είδε ένα θείο όραμα. Τη νύχτα πριν την άφιξη τους στην πόλη, εμφανίστηκε στον Άγιο ένας άνδρας ντυμένος στα λευκά.
Ο άνδρας αυτός με γλυκιά και φιλάνθρωπη φωνή τον χαιρέτησε και του είπε:
“Χαίροις Ιέρων. Ιδέ λέγω σοι σωτηρίας Ευαγγέλια· γινώσκε ότι αυτή η οδός όπου πορεύεσαι είναι καλή και ωφέλιμος, ότι δεν αγωνίζεσαι διά Βασιλέα επίγειον, ούτε διά δόξαν επίκηρον, αλλά διά τον ουράνιον Βασιλέα υπερμαχείς, και αυτός σε θέλει δοξάσει αιώνια.”
Αφού είπε αυτά τα λόγια, ο άνδρας εξαφανίστηκε αφήνοντας στην καρδιά του Αγίου απερίγραπτη χαρά.
Ξυπνώντας, ο Άγιος μοιράστηκε με χαρά το όραμα με τους συγγενείς και φίλους του, λέγοντας:
“Εγνώρισα αδελφοί το περί εμέ της του θείου οικονομίας μυστήριον. Λοιπόν υπάγω εις την προκειμένην μοι οδόν πρόθυμος.”
Το όραμα αυτό ενίσχυσε την πίστη του Αγίου Ιέρωνα και τον εμψύχωσε να συνεχίσει τον δρόμο του μαρτυρίου. Ακόμη, εκτός από τον Ιέρωνα και τους συγγενείς του, υπήρχαν 30 άλλοι Χριστιανοί στην φυλακή, τους οποίους ο Άγιος Ιέρωνας στερέωσε στην πίστη τους.
Οι ειδωλολάτρες του έκοψαν το δεξί του χέρι από τον αγκώνα. Οι υπόλοιποι Άγιοι Μάρτυρες, που είχαν συλληφθεί επειδή ήταν συνεργάτες του Ιέρωνα, ομολόγησαν την κι εκείνοι την Πίστη τους. Τους έριξαν κάτω και τους χτυπούσαν με νεύρα βοδιών. Την επόμενη ημέρα τους χτυπούσαν με ραβδιά για πολλές ώρες.
Ο Ουίκτωρ, φοβούμενος τα βασανιστήρια, δωροδόκησε τον Κομενταρήσιο για να τον αφήσει ελεύθερο. Ο Άγιος Ιέρωνας θρήνησε για την απώλεια του συγγενούς του, με τα παρακάτω λόγια:
Ω Ουικτωρ! Και τι κακη πραξη εκανες, να ανταλλαξεις για ζωη βραχυτατη την αιωνια, για μιαν ανεση, έχασες χαρα ατελειωτη, και ηδονή ανεκλαλητη, και για να αποφύγεις μιας ημερας ολιγη κάκωση, μέλλει να πέσεις εις χείρας Θεού, να φλογιζεσαι εις το πυρ της γέεννης αιωνίως αθανατα.
Οι τελευταίες οδηγίες του Αγίου Ιέρωνα προς τους συγγενείς του, πριν από την εκτέλεσή του, ήταν οι εξής:
- Κληρονομιά: Αφήνει την περιουσία του στην αδερφή του Θεοτιμία και τη μητέρα του.
- Συγκεκριμένα, ζητά από την αδελφή του να πάρει την περιουσία του στην Πεσδησία για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
- Τα υπόλοιπα υπάρχοντά του τα αφήνει στη μητέρα του για να τη στηρίξει στα γεράματά της.
- Η Αγία Χείρα: Επιθυμεί η μητέρα του να κρατήσει την δεξιά του χείρα, που την έκοψαν οι Ρωμαίοι.
- Επιστολή προς τον Ρουστίκιο: Ζητά να σταλεί επιστολή στον Ρουστίκιο, τον άρχοντα της Άγκυρας, με την παράκληση να παραχωρήσει στην μητέρα του το σπίτι στην Καδεσάνη για να φυλάξει εκεί την χείρα του.
- Ετήσιο Μνημόσυνο: Επιθυμεί η αδερφή του να τελεί ετησίως μνημόσυνο για τον θάνατό του.
Οι 33 μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένου του Ιέρωνα, αποκεφαλίστηκαν έξω από την πόλη της Μελιτινής. Πριν την εκτέλεση, ο Λυσίας, ο αξιωματούχος που τους ανέκρινε, προσπάθησε να τους πείσει να προσκυνήσουν τα είδωλα, αλλά οι μάρτυρες παρέμειναν σταθεροί στην πίστη τους.
Στη συνέχεια, ο Λυσίας διέταξε να τους ξυλοκοπήσουν ξανά, αλλά βλέποντας την ακλόνητη πίστη τους, εξέδωσε την εντολή για την αποκεφάλισή τους. Καθώς οδηγούνταν στον τόπο της εκτέλεσης, οι μάρτυρες έψαλλαν ύμνους. Φτάνοντας εκεί, γονάτισαν προσευχόμενοι στον Θεό να δεχτεί τις ψυχές τους.
Τα ονόματα των τριάντα τριών μαρτύρων (σε αλφαβητική σειρά) είναι:
Αθανάσιος
Ανίκητος
Βαράχος (ή Βαράχιος)
Βοστρύκιος (ή Ουστρίχιος)
Γιγάντιος
Διόδοτος
Δουκίτιος
Δωρόθεος
Επιφάνιος
Ευγένιος
Ευτύχιος
Ησύχιος
Θεαγένης
Θεμέλιος
Θεόδοτος
Θεόδουλος
Θεόδωρος
Θεόφιλος
Ιέρων και έτερος Ιέρων
Ιλάριος
Καλλίμαχος
Καλλίνικος
Καστρίκιος
Κλαυδιανός
Λογγίνος
Μάμας
Μαξιμιανός
Νίκανδρος
Νίκων
Ξαντικός (ή Ξανθιάς)
Ουαλέριος
Άγιος Ιέρωνας ο Μάρτυρας ο εν Μελιτινή. Τίμια Λείψανα
Μετά τον αποκεφαλισμό του, πιστοί χριστιανοί έθαψαν τα λείψανά του.
Ο Χρυσάφιος, μέλος της Συγκλήτου, και πιστός χριστιανός, έδωσε πολύ χρυσάφι στον άπληστο Λυσία και πήρε την τίμια κεφαλή του Ιέρωνα. Επίσης, πήρε άδεια και έκτισε ναό για τον μάρτυρα.
Ο Αντώνιος και ο Ματρωνιανός, συγγενείς του Ιέρωνα, προσπάθησαν να δωροδοκήσουν τον Λυσία για να πάρουν και το υπόλοιπο λείψανο. Όταν δεν τα κατάφεραν, πήγαν κρυφά τη νύχτα και πήραν το κομμένο δεξί του χέρι. Η μητέρα του Αγίου έλαβε την κομμένη χείρα του γιού της, με την οποία και ετάφη.
Άγιοι τριάντα τρεις Μάρτυρες οι εν Μελιτινή. Γιορτή
Τη μνήμη των Αγίων τριάντα τριών μαρτύρων των εν Μελιτινή τιμούμε στις 7 Νοεμβρίου.
Απολυτίκιο των Αγίων τριάντα τριών μαρτύρων των εν Μελιτινή:
Θείω Πνεύματι συντεταγμένοι, δήμος ώφθητε, τροπαιοφόροι αθλοφόροι του Σωτήρος πανθαύμαστοι· ομοφροσύνη γαρ γνώμης ενούμενοι, μαρτυρικώς τον εχθρόν ετροπώσασθε. Αλλ’ αιτήσασθε τριάδα την Υπερούσιον δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.