Αγία Γλυκερία. Βίος
Η Αγία Γλυκερία έζησε περί το 141μ.Χ. όταν Αυτοκράτορας ήταν ο Αντωνίνος ο Ευσεβής (Τίτος Φούλβος Αίλιος Αδριανός Αντωνίνος), στην Τραϊανούπολη της Αδριατικής.
Κάποτε, ενώ ο Σαβίνος, ο ηγεμόνας της πόλης θυσίαζε στα είδωλα, η Αγία Γλυκερία παρουσιάστηκε μπροστά του. Στο μέτωπό της είχε γράψει το σημείο του Σταυρού και ομολόγησε δημόσια τη Χριστιανική της Πίστη. Ο ηγεμόνας Σαβίνος της ζήτησε να θυσιάσει κι εκείνη στα είδωλα. Η Αγία Γλυκερία προσευχήθηκε στον Αληθινό Θεό και τότε γκρεμίστηκε το είδωλο του Δία και έγινε συντρίμμια. Οι ειδωλολάτρες που βρισκόντουσαν στον ναό θύμωσαν πολύ και πετούσαν πέτρες πάνω της, χωρίς όμως αυτή να παθαίνει κάτι.
Ο Σαβίνος διέταξε να την κρεμάσουν από τα μαλλιά της και να σκίσουν το πρόσωπό της με σιδερένια νύχια. Η Αγία Γλυκερία δοξολογούσε κι ευχαριστούσε τον Θεό όσο διαρκούσε το βασανιστήριό της. Στη συνέχεια την έκλεισαν στην φυλακή και την άφησαν χωρίς φαγητό ή νερό. Άγγελος Κυρίου της έφερνε όσα χρειαζόταν. Μετά από πολλές ημέρες ο Σαβίνος διέταξε να την φέρουν μπροστά του. Παρότι η φυλακή ήταν κλειστή και κανένας άνθρωπος δε μπορούσε να δώσει κάτι στην Αγία Γλυκερία, οι φύλακες βρήκαν μέσα στο κελί της ένα σκουτέλι (μικρή γαβάθα), ψωμιά, γάλα και νερό. Πληροφόρησαν τον ηγεμόνα ο οποίος απόρησε, αλλά η κακή του καρδιά δεν τον άφηνε να πιστέψει.
Ο ηγεμόνας έπρεπε να μεταβεί στην Ηράκλεια και πήρε την Αγία Γλυκερία μαζί του. Εκεί την προϋπάντησαν ο Επίσκοπος Δομίτιος και οι Χριστιανοί της πόλης, που είχαν ακούσει για τα θαύματά της. Ο Σαβίνος διέταξε και την έβαλαν σε καμίνι με μεγάλη φωτιά, έπεσε όμως δρόσος από τον ουρανό και την έσβησε και η Αγία δεν έπαθε τίποτα. Της έβγαλαν το δέρμα της κεφαλής μέχρι το μέτωπο, έδεσαν τα χέρια της και τα πόδια της, και την έριξαν στο κελί της, πάνω σε πέτρες. Κατέβηκε από τον ουρανό ένας Άγγελος Κυρίου, έλυσε τα δεσμά της και θεράπευσε τις πληγές της.
To Μαρτύριο της Αγίας Γλυκερίας και του Αγίου Λαοδικίου του δεσμοφύλακα
Το επόμενο πρωί, ο δεσμοφύλακας Λαοδίκιος μπήκε στο κελί και δεν την αναγνώρισε. “Μην κάνεις τίποτε και λυπήσου τον εαυτό σου, εγώ είμαι εκείνη πού ζητάς”, του είπε η Αγία Γλυκερία. Τον κατήχησε στον Χριστό κι εκείνος πίστεψε. Δέθηκε ο ίδιος με τα δεσμά της και παρουσιάστηκαν στον Σαβίνο. Ο δεσμοφύλακας ομολόγησε την Πίστη του και ο ηγεμόνας διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου Λαοδικίου και να ρίξουν την Αγία Γλυκερία στα λιοντάρια. Ένα λιοντάρι όρμηξε κατά πάνω της, και μόλις έφτασε κοντά της σταμάτησε και έγλυψε τα πόδια της. Ένα δεύτερο θηρίο της έκανε μια μικρή δαγκωματιά και η Αγία Γλυκερία παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο, παίρνοντας το Στέφανο του Μαρτυρίου.
Tο άγιο λείψανο της Αγίας Γλυκερίας το πήρε ο Επίσκοπος Δομίτιος και το ενταφίασε. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος Νοταράς (1641 – 1707) γράφει στη Δωδεκάβιβλο ότι από τον τάφο της Αγίας Γλυκερίας έβγαινε μύρο που το μάζευαν οι πιστοί σε μια χάλκινη λεκάνη και με αυτό το μύρο γινόντουσαν θαύματα, όπως σημειώνει ο Θεοφύλακτος.
Αγία Γλυκερία: πολιούχος του Γαλατσίου
Η Αγία Γλυκερία είναι πολιούχος του Δήμου Γαλατσίου Αττικής. Σύμφωνα με μία μαρτυρία, η Αγία Φιλοθέη ξεκίνησε το κτίσιμο του Ναού της Αγίας Γλυκερίας, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1590, μια χρονιά μετά την κοίμηση της Αγίας Φιλοθέης. Η ενορία Αγίας Γλυκερίας υπάγεται στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Αγία Γλυκερία και Άγιος Λαοδίκιος ο δεσμοφύλακας. Γιορτή
Τη μνήμη της Αγίας Γλυκερίας και του Αγίου Λαοδικίου τιμούμε στις 13 Μαΐου.
Αγία Γλυκερία. Απολυτίκιο
Την καλλιπάρθενον Χριστού τιμήσωμεν, την αριστεύσασαν πόνοις αθλήσεως, και ασθενεία της σαρκός τον όφιν καταβαλούσαν· πόθω γαρ του Κτίσαντος των βασάνων την έφοδον, παρ’ ουδέν ηγήσατο και θεόθεν δεδόξασται· προς ην αναβοήσωμεν πάντες, χαίροις θεόφρον Γλυκερία.
Α.Α.