Λίγα λόγια: Ένας Βλάκας και Μισός – 1959
Ο μοναδικός Χρήστος Ευθυμίου πρωταγωνιστεί σε αυτή την κωμωδία που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Γιάννης Δαλιανίδης.
Διάρκεια:
82 λεπτά
Κριτική και εντυπώσεις
Ένα από τα ιερά τέρατα του Ελληνικού κινηματογράφου είναι ο Χρήστος Ευθυμίου. Είναι αυτό που στην σύγχρονη εποχή ονομάζουμε «One man show». Οι γκριμάτσες που κάνει, η χαρακτηριστική φωνή και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του κλέβουν την παράσταση σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται. Μια ταινία στην οποία ο Χρήστος Ευθυμίου δίνει πραγματικά ρεσιτάλ ηθοποιίας, είναι η «Ένας βλάκας και μισός». Το σενάριο, που έγραψε ο Γιάννης Δαλιανίδης, βασίζεται στο ομώνυμο με την ταινία θεατρικό έργο του Δημήτρη Ψαθά. Εκτός από το σενάριο ο Δαλιανίδης ανέλαβε και την σκηνοθεσία της 82λεπτης ασπρόμαυρης ταινίας. Την παραγωγή της ταινίας «Ένας βλάκας και μισός», που προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1959, υπογράφουν οι: Αφοί Ρουσσόπουλοι, Γιώργος Λαζαρίδης, Δ. Σαρρής και Κ. Ψαρράς. Τέλος να αναφέρουμε ότι εκτός των ηθοποιών συμμετέχουν σε αυτήν, φυσικά τραγουδώντας, ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα.
Υπόθεση
Ο Χρήστος Ευθυμίου ενσαρκώνει στην ταινία τον ρόλο του Θωμά Κατσαρού. Ενός καλού και απονήρευτου μεσόκοπου ο οποίος είναι από χρόνια ερωτευμένος με την κόρη της κυρά Θοδώρας (Μαρίκα Νέζερ) την Ουρανία (Ρίκα Διαλυνά). Η Ουρανία όμως είναι παντρεμένη με τον Σωτήρη (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) ο οποίος σε ένα ταξίδι καταφέρνει να επιζήσει κολυμπώντας, όταν το πλοίο του μετά από έκρηξη βυθίζεται. Ο Σωτήρης όμως είναι ξακουστός φιλοχρήματος. Έτσι σκέφτεται να μην αποκαλύψει ότι επέζησε ώστε η ασφάλεια να καταβάλει στην οικογένεια του 1 εκατομμύριο δραχμές, που εκείνη την εποχή βέβαια ήταν μια περιουσία. Έτσι και έκανε. Αφήνοντας όλους να πιστεύουν ότι έχει πνιγεί επιστρέφει στο σπίτι του μετά από πολύ καιρό. Εν τω μεταξύ η Ουρανία έχει κάνει σχέση με τον Τόνη (Ανδρέας Μπάρκουλης) ενώ παράλληλα κάνει τα γλυκά μάτια και στον Κουτοθωμά (όπως λένε όλοι τον Θωμά) για να την βοηθάει στις δουλειές της. Η επιστροφή του Σωτήρη όμως, ανατρέπει τα σχέδια όλων και δημιουργεί απίστευτα κωμικές καταστάσεις. Το τι θα γίνει στο τέλος, θα το ανακαλύψετε όταν δείτε την ταινία.
Ατάκα από την ταινία «Ένας βλάκας και μισός»
Φέρμας: «Καλά ρε Σωτήρη δεν πνίγηκες;»
Παπαγιαννόπουλος: «Πνίγηκα.»
Φέρμας: «Ε! Αφού πνίγηκες πώς ζεις;»
Παπαγιαννόπουλος: «Μεγάλη ιστορία. Κολύμπησα.»
Φέρμας: «Πολύ μου τα μπερδεύεις ρε ξάδερφε.»
Παπαγιαννόπουλος: «Δεν στα μπερδεύω καθόλου. Άκου να δεις πώς έχει η ιστορία.»
Φέρμας: «Κάτσε.»
Παπαγιαννόπουλος: «Ευχαριστώ. Όταν έγινε η έκρηξη του καραβιού και ναυάγησε. Γράψαν εδώ οι εφημερίδες; Διαβάσατε εσείς;»
Φέρμας: «Ναι, διαβάσαμε.»
Παπαγιαννόπουλος: «Ναυάγησε που λες ο “Ποσειδώνας”.»
Φέρμας: «Με αυτό το σκυλοπνίχτη βρήκες κι εσύ να πας;»
Παπαγιαννόπουλος: «Ε! Φτηνό εισιτήριο βλέπεις.»
Φέρμας: «Αμάν ρε ξάδερφε. Η τσιγκουνιά σου δεν λέγετε.»
Παπαγιαννόπουλος: «Έλα μωρέ Γιώργη καημένε, “η τσιγκουνιά μου δεν λέγετε”. Άκου εδώ που λες. Βρέθηκαν πολλοί στην θάλασσα, βρέθηκα κι εγώ.»
Φέρμας: «Πνιγμένος;»
Παπαγιαννόπουλος: «Πώς πνιγμένος; Πνιγμένος είμαι τώρα;»
Φέρμας: «Για τότε ρωτώ.»
Παπαγιαννόπουλος: «Εμ αν ήμουν τότε πνιγμένος, τώρα θα ήμουνα ζωντανός;»
Ατάκα από την ταινία «Ένας βλάκας και μισός»
Στρατηγού: «Καλησπέρα.»
Διανέλος: «Καλησπέρα Ανθή.»
Στρατηγού: «Μου δίνεις σε παρακαλώ λίγο δηλητήριο.»
Διανέλος: «Δηλητήριο; Τι δηλητήριο;»
Στρατηγού: «Για τα ποντίκια.»
Διανέλος: «Ααα! Ποντικοφάρμακο.»
Στρατηγού: «Ναι. Ποντικοφάρμακο για τις γάτες.»
Ατάκα από την ταινία «Ένας βλάκας και μισός»
(τηλεφωνική συνδιάλεξη)
Νέζερ: «Εμπρός;»
Διανέλος: «Εσείς κυρά Θεοδώρα;»
Νέζερ: «Μάλιστα, αυτοπροσώπως.»
Διανέλος: «Εδώ Σπανάκης, φαρμακοποιός. Ήταν τώρα εδώ η Ανθή και μου ζήτησε ένα δηλητήριο.»
Νέζερ: «Ναι μάλιστα. Το θέλουμε για φόλες. Για τις γάτες. Μας έχουνε ρημάξει τα φαγιά. Πανάθεμα τες.»
Διανέλος: «Α, έτσι. Γιατί εγώ νόμισα ότι το θέλει για καμιά αυτοκτονία. Γιατί αναστέναζε και έλεγα ότι έχει κανέναν έρωτα.»
Νέζερ: «Εμ, κάτι θα έχει το σκασμένο. Όλο αναστενάζει τον τελευταίο καιρό.»
Διανέλος: «Φοβήθηκα λοιπόν και αντί για δηλητήριο της έδωσα σκόνη. Ζάχαρη, ζαχαρίτσα.»
Νέζερ: «Ζαχαρίτσα; Σας ευχαριστώ για την ειδοποίηση. Καλή νύχτα σας κύριε Σπανάκη.»
Νέζερ: (αφού έχει κλείσει το τηλέφωνο). «Α, να χαθείς βλάκα. Άκου λέει της έδωσε ζαχαρίτσα. Φόλες θα κάνουμε ή γαλακτομπούρεκο;»
Ατάκα από την ταινία «Ένας βλάκας και μισός»
Ξενίδης: «Αντέχεις να μ’ ακούσεις;»
Ευθυμίου: «Δεν αντέχω, αλλά τι να κάνω; Για λέγε τι άκουσες; Τι ξέρεις;»
Ξενίδης: «Η Ουρανία σου κάθε μέρα είναι στο μαγαζί του Καραμίτσου.»
Ευθυμίου: «Αυτό ήτανε; Ψωνίζει Φώτη μου. Ψωνίζει η γυναίκα. Μαγαζί είναι αυτό. Κάλτσες, πούδρες, μπικουτί.»
Ξενίδης: «Βρε, προχθές ήταν και στο σπίτι του Καραμίτσου.»
Ευθυμίου: «Μέσα μπήκε; Μέσα στο σπίτι;»
Ξενίδης: «Μέσα για μέσα.»
Ευθυμίου: «Και δεν ξαναβγήκε;»
Ξενίδης: «Ξαναβγήκε βέβαια.»
Ευθυμίου: «Ε, αφού ξαναβγήκε.»
Ξενίδης: «Σε πόση ώρα όμως ξαναβγήκε. Σε μία ώρα. Και γιατί σε παρακαλώ μόλις μπήκαν κλείσανε τα παράθυρα;»
Ευθυμίου: «Ξέρω ‘γω; Μήπως έκανε κρύο;»
Ξενίδης: «Τι κρύο μωρέ Θωμά; Η μέρα ήτανε χαρά Θεού.»
Ευθυμίου: «Χαρά Θεού. Και ‘συ πώς την είδες; Καραούλι φύλαγες απόξω;»
Ξενίδης: «Τι καραούλι, το φωτογραφείο μου απέναντι είναι. Δεν είχα δουλειά και έβλεπα.»
Ευθυμίου: «Και πότε είχες δουλειά μωρέ Φώτη μου; Δεν το κλείνεις αυτό το ρημάδι να πάει στο διάολο. Δεν το κλείνεις να πάει στο διάολο.»
…
Ξενίδης: «Θες να φανείς έξυπνος;»
Ευθυμίου: «Ναι Φώτη μου. Πώς να φανώ έξυπνος;»
Ξενίδης: «Να κάνεις τον κουτό.»
Ευθυμίου: «Για να φανώ έξυπνος θα κάνω τον κουτό;»
Ξενίδης: «Έτσι κάνουν οι έξυπνοι άνθρωπο σε αυτές τις περιπτώσεις.»
Ατάκα από την ταινία «Ένας βλάκας και μισός»
Παπαγιαννόπουλος: «Ρε, Σωτήρη λέω. Αν κρυβόσουν τώρα και σε νόμιζαν στην Αθήνα πεθαμένο, τι θα γινότανε;»
Ευθυμίου: «Τι θα γινότανε; Τίποτα. Θα σε νόμιζαν πεθαμένο.»
Παπαγιαννόπουλος: «Ναι, αλλά η ασφάλεια ζωής. Τακ τακ τακ το παραδάκι.»
Ευθυμίου: «Ε, όλα τα φανταζόμουνα κυρ Σωτήρη μου. Αλλά ότι θα σκεφτόσουνα να εμπορευτείς ακόμα και τον θάνατο σου, αυτό ούτε το φαντάστηκα, ούτε θα μπορούσα να το φανταστώ.»
Παπαγιαννόπουλος: «Ρε ξέρεις τι θα πει Σωτήρης; Διαόλου κάλτσα με έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου.»
Ευθυμίου: «Μα είναι μακαρίτης ή θα μας ξεπεταχτεί και αυτός από καμιά γωνιά;»
Ατάκα από την ταινία «Ένας βλάκας και μισός»
Ευθυμίου: «Παρόν.»
Μαυρόπουλος: «Δεν μου λες. Δεν άκουσες που σε φωνάζουν τόση ώρα;»
Ευθυμίου: «Με συγχωρείτε κύριε πρόεδρε αλλά ήμουνα στο.» (εννοεί την τουαλέτα)
Μαυρόπουλος: «Βρήκες την ώρα.»
Ευθυμίου: «Ε, τι να κάνω κύριε πρόεδρε. Τώρα μου ήρθε. Ανωτέρα βία.»
Μαυρόπουλος: «Και το πρωί που φώναξα τα ονόματα των μαρτύρων πάλι έλειπες.»
Ευθυμίου: «Πάλι εκεί ήμουνα κύριε πρόεδρε. Δεν ξέρω τι έπαθα σήμερα.»
Μαυρόπουλος: «Τέλος πάντων. Πώς ονομάζεσαι;»
Ευθυμίου: «Τώρα δεν με φωνάξατε;»
Μαυρόπουλος: «Πώς σε λένε.»
Ευθυμίου: «Θωμάς Κατσαρός, του Ευαγγέλου και την Αικατερίνης. Θεός σχωρέστους.»
Μαυρόπουλος: «Εγεννήθεις;»
Ευθυμίου: «Όχι φύτρωσα. Και βέβαια γεννήθηκα.»
Μαυρόπουλος: «Που γεννήθηκες;»
Ευθυμίου: «Α, μάλιστα. Εν Πάτραις.»
Μαυρόπουλος: «Ετών;»
Ευθυμίου: «##οκτώ.»
Μαυρόπουλος: «Πώς;»
Ευθυμίου: «##οκτώ.»
Μαυρόπουλος: «Μίλα καθαρά χριστιανέ μου. Τι λες; Τριάντα οκτώ, σαράντα οκτώ;»
Ευθυμίου: «Εσείς πόσο με κάνετε κύριε πρόεδρε;»
Trailer Ένας Βλάκας και Μισός – 1959
Συντελεστές
Σενάριο
Γιάννης Δαλιανίδης
Σκηνοθεσία
Γιάννης Δαλιανίδης
Ηθοποιοί
Χρήστος Ευθυμίου – Θωμάς Κατσαρός
Ρίκα Διαλυνά – Ουρανία Καραμαούνα
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος – Σωτήρης Καραμαούνας
Ανδρέας Μπάρκουλης – Τόνης Καραμίτσος
Μαρίκα Νέζερ – Κυρία Θεοδώρα
Αλέκα Στρατηγού – Ανθή (Υπηρέτρια)
Σταύρος Ξενίδης – Φώτης (Φωτογράφος)
Νίκος Φέρμας – Γιώργης (Ξάδερφος του Σωτήρη)
Λαυρέντης Διανέλος – Κύριος Σπανάκης (Φαρμακοποιός)
Κώστας Παπαχρήστος – Αναστάσης (Επίδοξος κλέφτης και ξάδερφος της Ανθής)
Άγγελος Μαυρόπουλος – Δικαστής
Γιώργος Βελέντζας – Αστυνομικός
Γιάννης Γκιωνάκης – Δικηγόρος
Σπύρος Ολύμπιος
Αθηνά Παπά
Βαγγέλης Σακαίνας
Κάρλο Στόππα
Ένας Βλάκας Και Μισός
Περίληψη
Ένας αφελέστατος ανθρωπάκος παγιδεύεται από μια πονηρή χήρα, η οποία ζει πλουσιοπάροχα από την ασφάλεια του δήθεν νεκρού συζύγου της. Όταν ο τελευταίος εμφανίζεται με σάρκα και οστά εκείνη θα βάλει τον αγαθιάρη φίλο της να τον σκοτώσει και εκείνος θα καταλήξει στο δικαστήριο, όπου τελικά θα απαλλαχθεί λόγω βλακείας.