Θα ήθελα να είχα μπογιά να ζωγράφιζα τον κόσμο με χρώματα, να έφτιαχνα γαλάζιες θάλασσες πάνω στις γκρι, να έφτιαχνα σύννεφα σε όλα τα σχέδια,
από προβατάκια,
από λουλούδια,
από όνειρα παιδικά,
από αναμνήσεις της γιαγιάς δίπλα στο τζάκι,
από τα ζαχαρωτά της μαμάς μου, τα καλά κρυμμένα στο βάζο,
το χαμόγελο του πατέρα όταν φέρναμε καλούς βαθμούς.
Θα ήθελα να μπορούσα να τραγουδήσω όλη νύχτα, και να θεωρήσω ότι είμαι μεγάλη αρτίστα, με φανταχτερά φορέματα, να συχνάζω στα ποιο όμορφα εστιατόρια με βιολιά και κιθάρες, με τα πιο όμορφα εδέσματα, και το βαθυκόκκινο μυρωδάτο κρασί.
Επίσης κάθε καλοκαίρι θα ήθελα να είμαι στις Μπαχάμες, να χορεύω μαζί με τα υπόλοιπα κορίτσια της παραλίας, και να φορώ λουλούδια κρεμασμένα στο λαιμό.
Όλη μέρα, όλη νύχτα, χωρίς σταματημό.
Θα ήθελα να είχα ένα μαγικό ραβδί, και την ώρα που πήγαινε κάποιος να μαλώσει ή να φωνάξει, να του έκανα, τικι τι κλον, και να γελούσε, να γελούσαν τα παιδιά στα κρεββάτια του νοσοκομείου, μέχρι να γίνονταν τελείως καλά, και τα νοσοκομεία να έκλειναν.
Να χόρευαν όλοι όσοι είναι στα καροτσάκια, και να τα πέταγαν μακριά.
Να ζωγράφιζαν με τα μάτια της καρδιάς τους όσοι τώρα δεν βλέπουν και να έβλεπαν με αυτά και με τα κανονικά τους μάτια, για να έκαναν τον κόσμο αληθινά όμορφο.
Όλοι όσοι νοιάζονται μόνο για το χρήμα, με το ραβδάκι, να άλλαζαν και να άρχιζαν να το μοιράζουν στα ιδρύματα, στα παιδάκια που είναι ορφανά και να τα έκαναν όλα παιδιά τους. Έχει άραγε σημασία ποιος έχει παιδιά και ποιος όχι; Όλα τα παιδιά είναι δικά μας.
Θα ήθελα, θα ήθελα, θα ήθελα, μα είμαι μόνο ένα μυρμηγκάκι, που μπορώ μόνο να μαζεύω σπόρους για τον χειμώνα, ακούραστα, και να αγαπώ, με όποιο τρόπο μπορώ τους άλλους, όχι μόνο τα μυρμήγκια, μα και τους τζίτζικες γιατί όλοι μπορούν να αλλάξουν, όλα τα αλλάζει η προσπάθεια και η πραγματική αγάπη, όχι πως θα κάνω εγώ τίποτε από τα παραπάνω, μα αν δουλεύω αν προσπαθώ με την ψυχή και το σώμα, όσα δεν μπορώ να κάνω εγώ θα το κάνει κάποιος άλλος για μένα, που θα μπορεί-που θα έχει την δύναμη, για μας, για όλους μας φτάνει να το αξίζουμε και θα το αξίζουμε αν πραγματικά προσπαθήσουμε, το αξίζουμε!!!!!
Μην φοβάστε, κουραστείτε, ιδρώστε, κοπιάστε, είναι για καλό σκοπό, είναι για τους άλλους, είναι για σας, είναι για να αλλάξουμε τον κόσμο, όλα τα μυρμήγκια μαζί!!!!!!
Το παραμύθι αυτό μας το έστειλε η Αθηνά Γαλάνη, την οποία και ευχαριστούμε πολύ!