Οι 10 Παρθένες. Μπουκίτσα
Μεγάλη Τρίτη: Η παραβολή των δέκα παρθένων γυναικών
Η παραβολή των Δέκα Παρθένων, είναι μια ιστορία που είπε ο Χριστός για δέκα κορίτσια.
Ο Χριστός ήθελε να δείξει με αυτή την ιστορία πώς θα είναι η βασιλεία του και πώς θα μπούμε σε αυτή.
Η βασιλεία του Θεού παρομοιάζεται με γλέντι γάμου στο οποίο είναι όλοι καλεσμένοι. Στο γλέντι λοιπόν ήταν καλεσμένα και δέκα κορίτσια. Αυτά έπρεπε να περιμένουν το βράδυ με φαναράκια έξω από ένα σπίτι το γαμπρό μέχρι να έρθει.
Τα πέντε κορίτσια ήταν μυαλωμένα και πήραν μαζί τους λάδι για να βάλουν στο φαναράκι τους ώστε να φέξουν στο γαμπρό αν αργήσει.
Τα άλλα πέντε όμως δεν προετοιμάστηκαν κατάλληλα για το γλέντι. Δεν πήραν λάδι για να έχουν φως.
Η ώρα περνούσε και κοιμόντουσαν όλα όταν ξαφνικά ακούστηκαν φωνές. Ο γαμπρός ερχόταν.
Στα πέντε άμυαλα κορίτσια όμως το λάδι είχε τελειώσει πια. ακούστηκαν φωνές. Ο γαμπρός ερχόταν.
Στα πέντε άμυνα κορίτσια όμως το λάδι είχε τελειώσει πια. Και έτσι ζήτησαν λάδι από τα μυαλωμένα για να φωτίσουν και αυτές το δρόμο για το γαμπρό αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Οι μυαλωμένες κοπέλες φοβήθηκαν ότι θα μείνουν όλες χωρίς λάδι αν το μοιράσουν.
Έτσι τα πέντε άμυαλα κορίτσια αποφάσισαν να πάνε να αγοράσουν. Ο γαμπρός όμως ήρθε και έκλεισε η πόρτα. Όταν γύρισαν πίσω τα κορίτσια που είχαν φύγει, κανείς δεν τους άνοιξε.
Ο Χριστός με αυτή την ιστορία μας παροτρύνει να κάνουμε την εργασία που πρέπει, την ώρα που πρέπει, να κάνουμε καλά έργα για να φωτίζουμε με καλοσύνη όλο τον κόσμο.
Στο παρόν Βίντεο:
Αφήγηση: Κατερίνα Πάνου
Επιμέλεια Κειμένου: Γαρυφαλλιά Κωνσταντινίδου
Επιμέλεια Φωτογραφιών: Γεωργία Νικηφορίδου, Βασίλης Δημητράκης
Μουσική Επιμέλεια: Κατερίνα & Ηλιάνα Πάνου
Ακούγεται το μουσικό κομμάτι: “Πεσρέφι Νιχαβέντ” του Πετράκη από την ορχήστρα Βόσπορος
Μοντάζ Βίντεο: Βασίλης Δημητράκης
Παραγωγή: Κατηχητές Ι.Ν. Παναγίας Λαοδηγήτριας
«Μπουκίτσες Λαοδηγήτριας»
Η παραβολή των ταλάντων
Η παραβολή των ταλάντων. Με αυτήν την ιστορία ο Ιησούς διδάσκει ότι πρέπει εργαστούμε τα χαρίσματα που μας έχει δώσει. Μπορείς να διαβάσεις και μόνος σου αυτήν την ιστορία κάνοντας κλικ στο πρώτο σχόλιο.
Επιμέλεια: Γιώργος Δάβος
mathitikoslogos.wordpress.com
Ένας άνθρωπος θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι και γι’ αυτό κάλεσε τους δούλους του και τους μοίρασε τα υπάρχοντά του.
Ο άνθρωπος αυτό συμβολίζει τον Ιησού που πήγε στον Πατέρα Θεό, αλλά υποσχέθηκε ότι θα γυρίσει ξανά στη δεύτερη παρουσία του για να κρίνει όλους τους ανθρώπους.
Οι δούλοι είναι οι μαθητές του που τους εμπιστεύτηκε να διδάξουν το λόγο του και να υπηρετήσουν τους ανθρώπους. Έδωσε λοιπόν στους δούλους του, ανάλογα με την ικανότητα του καθενός τάλαντα, κάτι σαν σακιά με χρυσάφι
Στον έναν έδωσε πέντε τάλαντα. Στον άλλον δύο τάλαντα. Και στον άλλο ένα τάλαντο.
Αυτός μου πήρε τα πέντε σακιά χρυσάφι αμέσως τα έβαλε σε χρήση και κατάφερε να κερδίσει ακόμη πέντε σακιά. Μπορούμε να πούμε για αυτόν ότι δίδαξε τα λόγια του Ιησού σε άλλους ανθρώπους Και τους βοήθησε να πιστέψουν Και αυτοί στο Θεό
Ο δούλος με τα δύο τάλαντα εργάστηκε και αυτός και έκανε τα δύο τάλαντα τέσσερα, δηλαδή διπλασίασε την περιουσία του Κυρίου του. Ήταν και αυτός ένας καλός μαθητής του Ιησού. Δίδαξε και σε άλλους ανθρώπους τη βασιλεία των ουρανών, έμεινε πιστός όλη του τη ζωή εφαρμόζοντας τη διδασκαλία του Ιησού στη ζωή του με τον καλύτερο τρόπο. Δεν σημαίνει ότι δεν έκανε λάθη, αλλά όταν έκανε, τα διόρθωνε και κατάφερε να κρατήσει την πίστη του μέχρι το τέλος και να έχει να παρουσιάσει πίστη και καλά έργα στον Κύριό του όταν αυτός θα επέστρεφε.
Ο τρίτος όμως δούλος ήταν διαφορετικός, τεμπέλης και αδιάφορος. Πήρε το χρυσάφι του και το έθαψε μέσα στη γη. Δεν το εργάστηκε και δεν είχε τίποτα καλό να παρουσιάσει στον Κύριό του όταν αυτός θα επέστρεφε.
Τα χρόνια περνούσαν και τελικά ο Κύριός τους πιστός στην υπόσχεσή του επέστρεψε και ήρθε τώρα η ώρα να λογαριαστεί με τους δούλους του και να δει τι έκαναν με την περιουσία του που τους εμπιστεύτηκε.
Ήρθε λοιπόν η ώρα που Ιησούς στη δεύτερη παρουσία του θα λογαριαστεί όχι με τον κόσμο αλλά πρώτα απ’ όλα με τους μαθητές του. Από εκεί θα ξεκινήσει την κρίση του και μετά θα κρίνει όλο τον κόσμο με δικαιοσύνη όπως έχει υποσχεθεί.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος (Πιστεύω).
Ο μαθητής με τα πέντε τάλαντα, παρουσίασε το έργο του, και έκανε πολύ χαρούμενο τον Κύριό του. Μπράβο δούλε μου καλέ και πιστέ, σε λίγα πράγματα μου φάνηκες πιστός, πολλά θα σου χαρίσω. Μπες μέσα στη χαρά του Κυρίου σου. Έλα δηλαδή να ζήσεις μαζί μου στη βασιλεία των ουρανών, στο σπίτι του πατέρα μου για πάντα.
Ο μαθητής με τα δύο τάλαντα είχε να παρουσιάσει άλλα δύο. Κύριε, του είπε, δύο τάλαντα μου έδωσες. Κοίταξε, κατάφερα να κερδίσω άλλα δύο. Ο Κύριος είπε και σε αυτόν, μπράβο δούλε καλέ και πιστέ, στα λίγα μου φάνηκες πιστός, πολλά θα σου χαρίσω. Μπες στη χαρά του κυρίου σου.
Ο τρίτος μαθητής όμως δεν είχε να παρουσιάσει τίποτα στον Κύριό του. Δεν εργάστηκε, ήταν τεμπέλης και αδιάφορος. Είχε σκάψει μέσα στη γη και έβαλε εκεί το χρυσάφι. Δεν αξιοποίησε το λίγο που του είχε εμπιστευτεί ο Κύριός του.
Κύριε, του είπε, ήξερα ότι είσαι ένας σκληρός άνθρωπος. Θερίζεις εκεί που δεν έσπειρες και μαζεύεις εκεί που δεν σκόρπισες. Και επειδή φοβήθηκα πήγα και έκρυψα το χρυσάφι σου στη γη. Πάρε πίσω ό,τι μου έδωσες. Γιατί δηλαδή να εργαστώ για να μου πάρεις μετά τον κόπο μου εσύ πίσω.
Ήταν δηλαδή και τεμπέλης και πονηρός.
Ο Κύριος του απάντησε πονηρέ και τεμπέλη ήξερες ότι θα ζητήσω κέρδος. Έπρεπε λοιπόν τουλάχιστον να βάλεις τα χρήματά μου στην τράπεζα ώστε όταν επιστρέψω να τα πάρω πίσω με τόκο.
Πάρτε λοιπόν τα τάλαντα από αυτόν και δώστε τα σε αυτόν που έχει τα δέκα τάλαντα.
Διότι σε καθέναν που έχει θα του δοθεί κι άλλο και θα του περισσέψει. Σε εκείνον όμως που δεν έχει θα του αφαιρεθεί και αυτό που έχει.
Όσο για αυτόν τον άθλιο δούλο ρίξτε τον έξω στο σκοτάδι, εκεί που θα είναι το κλάμα και η δυστυχία. Δεν εκτίμησε το λίγο που του εμπιστεύτηκα και έτσι έχασε τα πολλά που σκόπευα να του χαρίσω.
Ο Ιησούς μας έχει καλέσει να εργαστούμε με ό,τι μας έχει εμπιστευτεί, ώστε να μας ανταμείψει πλούσια όταν θα επιστρέψει.