Ξυπνείστεεεεεεεε!
Θα βγω στην ταράτσα της πολυκατοικίας να σαλπίσω με στεντόρεια φωνή (λέμε τώρα). Μα πώς γίνεται να κοιμάστε τέτοια ώρα Κυριακής με λιακάδα! Ναι, δεν λέω τις καθημερινές ξυπνάμε αχάραγο (όσοι ακόμα έχουμε δουλίτσα), μα δυο ώρες παραπάνω την Κυριακή σώνουν. Αχόρταγα.
Εδώ εμείς, που δεν διανύουμε πλέον την πρώτη πρώτη πρώτη νεότητα, αν και ξεμπερδέψαμε από το χθεσινό σουαρέ και τα παρεπόμενά του περί την 3ην πρωϊνήν και επίσης περνάμε ένα κρυολόγημα ελαφρύ μα διαβολεμένο, είμαστε στο πόδι από τις 8 και μισή. Έξω έχει φοβερή χειμωνιάτικη λιακάδα. Αλλά εντάξει, θα σας δικαιολογήσω κι αυτή τη φορά. Παιδιά! Γυρίστε πλευρό και σκεπαστείτε καλά. Ο ύπνος θρέφει τα παιδιά κι ο ήλιος τα μοσχάρια.
Όχι, δεν θα σας εκσφενδονίσω σήμερα αυστηρές παροιμίες όπως εκείνη που λέει “-Γλυκός ο ύπνος την αυγή; -Γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή!” Ναι, είναι ένας διαλογος ολίγον δασκαλίστικος, αν και έχει το πιπεράτο του. Αλλά δεν θα σας έλεγα ποτέ σεμνές παροιμίες με τον χαρακτήρα πού ‘χω.
Τώρα που θα τελειώσω με τον καφέ και θα βάλω τάξη στο φτωχικό, θα αντιμετωπίσω οξύτατο το πρόβλημα. Ποιός θα φάει τα περισσεύματα, γλυκά κυρίως;
Ναι, καλά περάσαμε, αν και στριμωχτήκαμε λιγάκι. 22 ενήλικες και ένα μωρό (αλλά φρόνιμο και πολύ γλυκό). Κάποιοι ήρθαν με τα σκαμπώ τους, όπως το μεγαλοβδόμαδο στην εκκλησία, προκειμένου να μην μας κλείσουν οι κουμούτσες που πήρα για καρέκλες βεράντας και μου έρχεται να τις πετάξω από τον 5ο.
Τι να πεις, προβλήματα κι αυτά πρωί πρωί. Δεν βαριέστε.
Α, να σας πω τούτο και να ανασκουμπωθώ (αν και τα πιατικά πλύθηκαν από τις προκομμένες).
Ότι κι αν πείτε θα το δεχτώ, αλλά αδυνατώ να αποδείξω την αθωότητά μου. Ήμουν ο τυχερός της βραδιάς.
Την βασιλόπιτα δεν την έφτιαξα εγώ, δεν ήξερα τίποτα σχετικά με το φλουρί. Απλά την έκοψα και την μοίρασα, αφήνοντας το τελευταίο κομμάτι για μένα, περίσσευε και το 24ο, όλοι είπαν Του σπιτιού. Ε, το νόμισμα είχε σκαλώσει ανάμεσα στο δικό μου και στου σπιτιού. Να θεωρήσω πως το ’13 θα μου βγει καλή χρονιά; Δυσκολεύομαι να αισιοξοξώ (εκ κωλοχαρακτήρος) αλλά θα το παλέψω.
Κι επειδή θα μου ξυπνήσετε αργούτσικα, καλό μεσημέρι.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.