Βρέχει με το τουλούμι και στην Αθήνα. Λέτε να ξεχειλίσουν τα ρέματα που χτίσαμε, τα ποτάμια που μπαζώσαμε; Να βγαίνουμε από το σπίτι κολυμπώντας, όπως οι πατριώτες μου στην Ηλεία; Τελευταίος νομός σε ανάπτυξη, πρώτος σε ανεργία, τελευταίος σε επίπεδο διαβίωσης, υπέροχο τοπίο, εύφορη γη για τα χασίσια, ποιότητα του κόσμου τετάρτης κατηγορίας. Α και από τους πρώτους νομούς σε ποσοστά πασόκ! Γι αυτό ψήφιζαν 20 χρόνια Νομάρχες και Δημάρχους ανάλογης ποιότητας που θα ταχτοποιούσαν την ψιλοπαρανομία τους κι ύστερα θα έστηναν εκείνοι την μεγαλύτερη για την πάρτη τους, έχοντας εξασφαλίσει την σιωπή και την ανοχή. Αυτοί που τώρα διαμαρτύρονται γιατί πνίγηκαν μέσα στα σπίτια τους, πέρυσι έδωσαν αγώνα για να επικρατήσουν οι άνθρωποι της αρπαχτής. Δεν τους λυπάμαι κι ας μου θυμώσουν. Η εξωτική Αγουλινίτσα, μην ανησυχείτε, δεν κινδυνεύει, είναι χτισμένη σε πλαγιά, συνδυάζει κάμπο, βουνό και θάλασσα. Υπέροχη. Αλλά μόνο ως τοπίο κι αυτή.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.