Ότι κάνει μια κουφόβραση με υγρασία μόλις πέφτει η νύχτα, θα το ειπώ. Κι ότι κάνει μια στάλα νύστα μόλις ο απογευματινός ήλιος χτυπάει την τέντα κατακέφαλα επίσης θα το ειπώ. Ότι μαζί με όλα τούτα κάνει και φτώχια κι αυτό θα το ειπώ, α το ψέμα δεν το θέλω! Ότι κάποιοι συγκεκριμένοι με ονοματεπώνυμο μας έφεραν στη θέση αυτή να μην μπορούμε να ξεμυτίσουμε από το σπίτι, αυτό θα το μπουμπουνίξω, αλλά θα σας αφήσω να τους ξετρυπώσετε, να τους κατονομάσετε του λόγου σας και να τους περιποιηθείτε μεθαύριο στις 17. Αλλιώτικα μην μου μυξοκλαφτείτε στιγμή, δεν θα δεχτώ δικαιολογίες, μήτε τσιρίδες “Βοήθεια γειτόνοι η τιμή μου δεν γλυτώνει” και τέτοια. Η τιμή απωλέσθη προ πολλού και μου τριγυρνάτε άτιμα στα εκλογικά τους κέντρα, καρτερώντας τι; Άσε, δεν θα σας μαλώσω άλλο, αρκετά. Θα φτιάξω τώρα έναν τάχα καφέ και θα σωριαστώ έξω στη βεράντα να καμαρώσω τους ιβίσκους χρώματος πουτανιζέ. Δεν θα σκύψω στο δρόμο, έχει καταθλιπτικά θεάματα, ηλικιωμένους που ψάχνουν στα σκουπίδια. Αλήθεια ο Γιωργάκης εκείνη τη σχολή για πολιτικούς ηγέτες πότε θα την εγκαινιάσει; Μα δεν υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο τούτο τον άκαρδο, αν υπήρχε θα επέβαλε την ποινή της βιαίας προσαγωγής και παρακολούθησης μαθημάτων σε όλους όσους τον στήριξαν, τον υποδέχτηκαν στις γειτονιές με ζητωκραυγές και παίξανε την τύχη μας στα ζάρια επειδή ήσαν οι ίδιοι βαρεμένοι. Δεν λέω για τα σεσημασμένα πολιτικά στελέχη που τον σιγοντάριζαν. Αυτών τους πρέπει άλλου είδους επιβράβευση. Πανηγυρική. Φαντάζομαι δεν ξόφλησαν την οφειλή τους με μια εκλογική αποτυχία κι ύστερα να κλειστούν στις επαύλεις να συγγράψουν απομνημονεύματα. Να πω ονόματα;
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.