Μεσούντος του γαϊδουροκαλόκαιρου του άϊ-Δημήτρη, προκύπτουν τα οικιακά, λόγω εορταστικών εκδηλώσεων του ερχόμενου τριημέρου.
Εγώ και τα χρυσάνθεμα.
Πώς λέει ο Βουβουζέλας “Εγώ και ο πρωθυπουργός;” Αυτό.
Σήμερα ταίριαζε γάντι στην διάθεση μια εκδρομούλα μέχρι την παραλία για έναν καφέ, βαρύ με ολίγην. Αλλά πρέπει να φροντίσω το σκηνικό.
Τι πατριωτικά με την Σοφία Βέμπο, τι τα τραγούδια της Αλβανίας με την Μαρινέλλα, τι σημαιοστολισμοί, αφήστε τα.
Πρέπει να περτάσω ένα λούστρο το σπίτι (καλά, δεν θα πάρω το πινέλο, εννοώ να ξαποστείλω την σκόνη από παντού), να σκαρώσω κι ένα μενού συμπαθητικό μκαι χορταστικό. Συμπαθητικό λέγοντας, δεν εννοώ να το καψουρευτούν οι συνδαιτημόνες, παρά να το… κατασπαράξουν. Δεν θέλω να μείνει μήτε σάλτσα. Όσοι/όσες σκοπεύουν να το παίξουν ανόρεχτοι ή μπαίνουν σε δίαιτα, ας μας ευχηθούν τα δέοντα τηλεφωνικώς. Τόπο να περάσουν οι ορεξάτοι.
Την πεπατημένη θα ακολουθήσω, λύσεις δοκιμασμένες, δεν γουστάρω πειραματισμούς και μετά να μου λέτε τι μαλακίες έφτιαξα. Πράγματα δοκιμασμένα. Πάει αυτό.
Εσείς, μην μου καθήσετε μέσα. Ξαμολυθείτε.
Στις ειδήσεις ναι, τα γνωστά. Ο κ. Σημίτης, σου λέει, στηρίζει την προσπάθεια εκείνων των 58 για την Κεντροαριστερά. Σας εκνεύρισα; Ελάτε, ελάτε, γυρίστε το στην πλάκα. Μην οδηγείτε μέσα στα νεύρα. Επισημαίνω το φοσφωρούχο μαρκαδοράκι το ξεκίνημα μιας δήλωσης του κ. Αντιπροέδρου της κυβέρνησης: “Εγώ και ο πρωθυπουργός…” Μοναδικό; Χεστήκαμε και για τους δυο, αλλά δεν κρύβει μια παράκρουση μεγαλείου όλο τούτο; Την κρύβει, πλην ουχί επιμελώς (γιατί θέλει η πουτάνα να κρυφτεί μα η χαρά δεν την αφήνει)…
Βάλτε μουσική και ξελαρυγγιαστείτε. Του λόγου μου, οδηγώντας, καλύπτω την ένταση του στερεοφωνικού με κάτι κορώνες καμπανιστές. Τρομάζουν οι διπλανοί στα φανάρια, αλλά δεν το προσέχω.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.