Ναι, έβαλα σημαία στο μπαλκόνι. Μια μικρή ντε, μην φανταστείτε. Έτσι, στο πείσμα των κατακτητών. Και λέω να την αφήσω εκεί μονίμως, να ανεμίζει στο μαϊστράλι. Τι πράγμα; να δω ειδήσεις; Άσε με, καλό μου, κι έχω φάει σκέτη σαλάτα σήμερα. Με τι δυνάμεις να αντέξω την ομοβροντία καλολογικών στοιχείων για τον χαϊδεμένο τους! Ποιός είναι; Εσένα που δεν σου κόβει μέχρις εκεί, δεν έχω τι να σου πω, άσε με εμένα και πήγαινε στον επόμενο να πατήσεις λάικ σε κανένα βιντεοκλίπ της Μαντόνας. Με τι καρδιά να βγω για ηλιοθεραπεία, αφού τα πάντα έχουν ταχθεί εναντίον μας. Τρόϊκες, Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, Διεθνής τύπος, παλιοί πασόκοι που ανένηψαν, γερμανίδες τουρίστριες που φέτος λέει δεν θα προτιμήσουν τα νησιά μας και θα στραφούν στις οθωμανικές ακτές, ο καρατζαφέρης δεν μπαίνει τελικά στη βουλή, μας αποκλείουν από τις λατρευτικές εκδηλώσεις προς τους κυβερνώντες μεθαύριο στην παρέλαση, πίκρα σας λέω. Πίκρα σκέτη. Ε, με μια σαλάτα τι να αντέξω! Ήπια μια σοκολάτα έξω, κουβέντιασα ωραία-ωραία, καλά πέρασα. Αλλά τώρα που τα ξανασκέφτηκα όλα τα δεινά μαζεμένα, ένοιωσα ένα κενό, έναν σφάχτη στο στομάχι, πείνα κατηραμένη. Θα τηγανίσω μια φέτα συκώτι που είναι δυναμωτικό μπας και γκαρδαμώσω μια στάλα και σταθώ στα πόδια μου. Μεθαύριο του Ευαγγελισμού την κεντρική παρέλαση θα περιχαρακώσουν. Τις περιφερειακές δεν φαντάζομαι, δεν φτάνουν κι οι δυνάμεις πια. Κι αυτοί που θα ανέβουν στις εξέδρες εις άπασαν την επικράτειαν, έχουν βάλει δάχτυλο στο μέλι. Έτσι φτάσαμε εδώ. Τώρα ξέρεις! Τίμησέ τους ανάλογα.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.