Θυελλώδεις βορειοδυτικοί άνεμοι πνέουν και τραντάζουν την άμοιρη τέντα μου, την ανεμοδαρμένη. Του λόγου μας πνέουμε τα λοίσθια, πλην αντιστεκόμεθα με μέσα πενιχρά, αν μαζέψω όμως την τέντα, θα την σώσω και συγχρόνως θα μπορέσω να βγάλω φοβερές φωτογραφίες. Ολίγον από Λυκαβηττό και άλλο ολίγον από Πάρνηθα, απαξάπαντα κουκουλωμένα από σύννεφα βαρειά, μολυβένια. Πλην έχω και να προστατέψω τα λελουδικά, τα χαϊδεμένα μου! Δεν γίνεται να τα παρατήσω εκτεθειμένα στον χιονιά και τους αέρηδες, ήδη οι ακρινοί κόκκινοι ιβίσκοι ψιλοάρπαξαν στο πρόσφατο ψιλοχιονάκι. Οπότε θα στερηθώ την θέα της ανεμοθυέλλης και θα παραμείνω κουκουλωμένος κάτω από την τέντα να απολαμβάνω τις τελευταίες γουλιές καφέ, δουλειά απογευματινή σήμερα. Φακές περιλαμβάνει το συσσίτιο, ε φτώχεια βλέπεις κατηραμένη, τα ξανάπαμε. Καλοριφέρ; Α πα πα! Μόνο σαν έχουμε κόσμο στο σπίτι κι είναι μεγάλη η παρέα, μην μας πούνε κι εντελώς γύφτους. Σαν η παρέα είναι μικρή, την στριμώχνω απέναντι από ένα πάνελ υπέρυθρων που ρημαδοπήρα και το μετάνοιωσα, αλλά είναι αργά για δάκρυα. Υπολογίζω ενάμιση με δυο μήνες περίπου πως το δόλιο το κοτσίφι της παροιμίας θα μπαμπουλώνεται στις φτερούγες του προκειμένου να προφυλαχτεί εδώ στα ανεμοδαρμένα ύψη του 5ου ορόφου. Και μετά… Ω, μετά! Μετά θα ξαμολυθεί μισοξεβράκωτο. Στο σπίτι, στη βεράντα, στη θέα της Βουλγάρας απέναντι. Λύσσαξαν κι αυτοί στα ραδιόφωνα με τις καταθέσεις για τις λίστες, τις κάλπες στη Βουλή και τις μυστικές συμφωνίες. Το συμπέρασμά μου είναι ότι Όποια καταγγελία κάνει ο καθένας εναντίον άλλου, την αλήθεια λέει. Τα πιστεύω απολύτως. ΚΑΙ επειδή δεν παίρνει πειστική απάντηση. Το πρόβλημα είναι στο όσα λέει ο ίδιος για τα δικά του, τις ευθύνες του, τις προθέσεις του. Είτε πρόκειται για πρόσωπα, είτε για κόμματα. Εκεί λέει πάντα ψέματα, στην καλύτερη περίπτωση την μισή αλήθεια. Μα πάντα. Οπότε θα προτιμήσω την θέα πάνω και πέρα από την τέντα μου. Θυελλώδεις άνεμοι θα εξακολουθήσουν να δέρνουν τα φυτά στις ταράτσες, σύννεφα αγριεμένα έρχονται απειλητικά κατά πάνω μου, σκέτο μολύβι, στο βάθος η Πάρνηθα αχνή σκιά, θολό τοπίο.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.