Τα τεκταινόμενα…
Θα σας πάρω να φύγουμε γι’ άλλη γη γι’ άλλα μέρη, εδώ πέρα που μείναμε τώρα πια δεν συμφέρει. Βλέπω κάποιους να ενθουσιάζονται με τα τεκταινόμενα, οπότε ας τους αφήσουμε εδώ να απολαύσουν… άστο μην παρεκτραπώ. Με την ευκαιρία να σας ψιθυρίσω κάτι εσάς των εναλλακτικών, των αλληλέγγυων, των συνιστωσών και των συμπροσευχομένων.
Συγκίνηση είδα σας προκάλεσε το θέαμα των κοριτσιών των μπαμπουλωμένου με κάτι τσεμπέρια και ντιβανοκαλύμματα που είδατε στην χθεσινή παρέλαση να κρατούν την σημαία και δεν ήταν η σημαία που σας συγκίνησε, τσεκαρισμένο. Δεν με ενδιαφέρει να σχολιάσω εδώ το γεγονός. Τέτοια συμβαίνουν σε όλη την Ευρώπη και θα συμβούν περισσότερα. Εμείς οι πολίτες ας τα παρατηρούμε από μιαν αποστασούλα. Το στηθοκοπάνημα και το βούρλισμα για κάθε τι ανατρεπτικό των μέχρι τώρα συμβαίνει, μόνο ως επιπολαιότη εκλαμβάνεται. Κρατηθείτε, βιαστικά μου, μια στάλα ήρεμα και μετριοπαθή.
Τα ίδια άτομα που σκούξαν εδώ για την Καταλονία, ενώ το μόνο ισπανικό που γνωρίζουν είναι κάτι με τα βυζιά. Για εσάς το λέω που ριγήσατε χθες, που εκστασιαστήκατε, που ανεμίσατε όλο κέφι τρελό το ζωνάρι σας στους πέντε ανέμοι και που τόσον μεγαλειώδης σας φάνηκε η εικόνα. Καλά, συγκρατηθείτε μια πρέζα ψυχές μου ευαίσθητες, ρομαντικές και ευσυγκίνητες. Τόσο συναρπαστικό σας φάνηκε;
Εμένα σκέτη θλίψη μου προκάλεσε, αν και στο πρώτο αντίκρυσμα γέλασα μια στάλα.. Θλίψη, ναι. Για ένα μικρό κορίτσι που ήρθε να ζήσει και να γνωρίσει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό κουκουλωμένο με την τσεμπέρα και που αύριο στο σπίτι θα την έχουν ως υποζύγιο, ναι που μου μαδάτε το μπογιατισμένο σας μαλλί όλο αγανάχτηση για άλλα κι άλλα. Ενώ τις θεούσες με τον κότσο και το γκρι ταγιέρ τις θεωρείτε οπισθοδρομικές εσείς της προόδου που λατρέψατε την τσεμπέρα. Μωρ’ πατσαβούρα που χρειάζεται κάτι φορές.
Τόσο ανατριχιάσατε πια και ανατσουτσούρωσε το αποτέτοιο σας από ρίγος λόγω της σπουδαιότητας, της ιστορικότητας και της ανατρεπτικότητας των στιγμών; Τίποτα δεν διδαχτήκαμε από τις λούμπες που πέσαμε; Αμ στις εξέδρες των επισήμων που καμαρώσαμε ντυμένους στο πιο Ταμτάκος εκείνους που πρόπερσι ακόμα κράζανε και αυγολεμονοκοπανάγανε τους άλλους τους προσκυνημένους; Ωραίο, ε!
“Κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες”!
Άλλως πως
“Τι να ειπεί κανείς για το αποτέτοιο της αλληνής”!
Αυτά και μένω και απάντησιν δεν περιμένω. Επίσης δεν παραξενεύομαι καθόλου που δεν ενοχλούν άλλα γελοία και κατώτερα της κρισιμότητας των στιγμών.
Υ.Γ.
Τώρα μπορείτε ελεύθερα να με διαγράψετε, να με μπλοκάρετε και να με απαλλάξετε της σαχλαμάρας. Μπούγιουρουμ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.