Τα ερωτοβαλαντωμένα και η κυβέρνηση
“Να πας πίσω λοιπόν στη μαμά σου,
στην κάμαρά σου την παιδική.
Μήπως βρεις τον γλυκό πρίγκιπά σου,
που τόνε ψάχνεις εδώ και μια ζωή…”
Ακολουθεί σύντομο χορευτικό γύρω από την πολυθρόνα και κατόπιν πρόζα που ξεκινά με την εξής ατάκα: Κι αν τόνε βρεις εμένα να με χέσεις, άμα λάχει να πούμε.
Ρε κουτά, εσείς τα ερωτοβαλαντωμένα λέω, τα γλεντημένα και παρατημένα, τι κάθεστε εδώ και τσουρομαδιέστε κοτσάροντας κάτι αναρτήσεις μέσα στο κλάμα βουτηγμένες, τον θρήνο και τον κοπετό, την πίκρα, την μανία της εκδίκησης για το κακό συναπάντημα που σας έλαχε;
Δεν σας ορμηνεύω να φανείτε αδιάφορα. Σας ορμηνεύω να είσαστε αδιάφορα. Ε, δεν χάσατε και φλουρί κωνσταντινάτο. Να βρείτε άλλες αηδίες να απασχολήσετε το μυαλό. Αυτό ακριβώς. Άλλες αηδίες από εκείνες τις το πριν προκύψασες. Ναι; Έλα λοιπόν καλά μου, γυρνάτε το στο αλέγκρο.
Δεν βλέπετε την κυβέρνηση; Στον πάτο την φέρνουν οι δημοσκοπήσεις, αλλά εκείνη ανέμελη παριστάνει πως δεν το έχει μάθει και δεν την αφορά. Συνεχίζει απτόητη με το ίδιο στυλ. Ξέρετε ποιο. Αυτό το μαλακισμένο της ξερολίασης, που τα κάνει όλα γύρω στάχτη και μπούλμπερη.
Αλλά πού θα πάει; Εκείνος ο τροχός δεν θα γυρίσει ποτέ;
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.