Ξανακάνει κρύο κάνει τσίφι για το δόλιο το κοτσίφι! Ελπίζω να φτιάξει ο καιρός από βδομάδα, να μας κρυφοκοιτάξει μια στάλα ο ήλιος, ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου στα μεγάλα νησιά του μυαλού και του χάρτη μου… Προς το παρόν τρεμοκουκουρίζω χωρίς μαγγάλι.
Μήτε κηπουρική έκανα, μήτε τίποτα, έμεινε κι η καμέλια αμανάτι στο μικρό γλαστράκι, η φτωχιά μου. Μονάχα αγνάντεψα τη θολή γραμμή των οριζόντων πίσω από τη μπαλκονόπορτα, πίνοντας ζεστά και μασουλώντας. Συνάχι, γαμώτο.
Και τι καλύτερο για έναν συναχωμένο κι εκνευρισμένο ως εκ τούτου; Θα σας το πω αμέσως, καθόλου δεν θα σας καθυστερήσω με ερωτήματα περιττά. Μια κατσαρόλα κρέας βραστό, ζεματιστό. Γίδα για την ακρίβεια, αίγα, κατσίκα, πώς αλλιώς να το πω! Με μπόλικο λεμόνι και πιπέρι. Σκέτο, δεν θέλω σούπες και μαλακίες. Παχαίνουν τα ζυμαρικά. Αλλά θερμά θα περικαλέσω να μην στήσει κανείς αυτί απέξω την ώρα του φαγητού, θα ακούγεται το ρούφηγμα του ζουμιού μέχρι δυο τετράγωνα παραπέρα. Θα πιώ κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, έτσι να το σκιάξω το κρύωμα.
Το απόγευμα θα το παίξω μουσικός παραγωγός και θα γράψω cd, συνοδεία φασκομήλου. Ακούω παραγγελίες.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.