Ε, φυσάει ένα μαϊστράλι ελαφρύ, μια ανατριχίλα την διακρίνεις στο κύμα το ασημί, ίσα για να ανεμίζουν τα λινά φορέματα στην προκυμαία, να τα βλέπεις σαν πανί βάρκας έτοιμης να σαλπάρει για λιμάνια ξένα. Προεξοφλώ πως καλά θα είναι σήμερα στη θάλασσα. Έτσι, να ξεκινήσω με διάθεση ανεβασμένη. Ούριοι άνεμοι θα πνεύσουν. Γενικώς.
Και για την πατρίδα μας. Να πάρουμε την δόση την πολυπόθητη, να έρθουν τουρίστες κι ας μην μας χωνεύουν, να ανοίξουν οι τράπεζες, να σώσει ο Χαϊκάλης το ασφαλιστικό σύστημα, να περάσω κι εγώ κι ελόγου μου στην απέναντι ακτή.
Δεν λέω λεπτομέρειες, έτσι να παραμυθιαστώ ότι πρόκειται για κάτι πολύ μακρινό και κάτι απερίγραπτα όμορφο. Πάντως θα καμαρώσω σαν σκεπάρνι γύφτικο πάνω σε κατάστρωμα καραβιού, αυτό μόνο αφήνω να μου ξεφύγει.
Γύρω γύρω η θάλασσα γυαλί,
μα η σκέψη μου έρχεται θολή
(αλλά ποιός τη χέζει τη σκέψη τη δική μου).
Μες στα κατάρτια θα πετούνε οι γλάροι!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.