Δώσατε-πήρατε (κάποιοι, μην σας πάρω κι όλους από τα μούτρα), η μαγειρική σου τούτο, η μαγειρική σου κείνο, με γλωσσοφάγατε. Έφτιαχνα μακαρόνια με κιμά για μια παρέα να πιούμε ένα μπουκάλι κρασί στο καταχείμωνο, ξεχάστηκα στην κουβέντα, μισοκάηκε ο κιμάς, χάλια. Καταντράπηκα. Τα ψευτοβολέψαμε, δεν μπορώ να πω, επίσης οι άνθρωποι παράστησαν ταχα πως δεν τρέχει τίποτα, αλλά με τι μούτρα να ξανακορδωθώ στην πιάτσα; Θα έχουν και μιαν επιφύλαξη. Τους υποσχέθηκα κάτι καλύτερο για το μέλλον, συνοδευόμενο από το απαραίτητο βουνό πατάτες τηγανιτές. Εεεεε, ουδείς αλάνθαστος. Και οι δυο της παρέας είχαν ψηφίσει παλιότερα πασόκ (το λατρεμένο κόμμα του λαού), δεν βγήκα να τους κράξω δημοσίως. Μόνο αν το ξανακάνουν. Κι ούτε τις πατάτες μου βλέπω να δοκιμάζουν, ούτε τίποτα. Εμ, μαλάκας-μαλάκας, ανθρώπινο. Το πολύ μαλάκας, δεν το συγχωρώ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.