Νισάφι! Θέλεις ν’ αγιάσεις και δεν σε αφήνουν. Μεταξύ μας, δεν έκανα και προσπάθειες να αγιάσω μεγάλες, απλά είπα να το παίξω γλυκομίλητο παιδί μια φορά. Ξέρετε τώρα, σαν κείνους τους μαλακοπίτουρες που σου έρχεται να χαστουκίσεις γιατί σε πασάλειψαν σιρόπι. Βάζεις ραδιόφωνο έτσι για να ξεπικρίσει το αυτάκι από την σιωπή και πέφτεις πάνω σε ειδήσεις, πολιτικές εκπομπές, σχόλια επί παντός. Νάσου οι Μουτζαχεντίν των πολιτικών αρχηγών να πετάγονται σαν την πορδή, συγγνώμη κιόλας αλλά δεν βρίσκω καλύτερη κουβέντα να τους χαραμίσω, να μιλάνε για τα πάντα, να αφορίζουν και να φοβερίζουν! Στο μπαρμπέρικο που κουρευόμουν ένας πελάτης αγρίεψε με κάποιον από δαύτους και ξεφούρνισε το αμίμητο: “Οι μούτσοι που πηδούσαμε, γίναν καπεταναίοι”. Έπεσε το μαγαζί από τα χάχανα.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.