Ελάτε, ελάτε, ανασκουμπωθείτε! Κρίμα για τους μαγαζάτορες που περιμένουν με μούτρα κατεβασμένα, μα δεν λέει να αγοράζουμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Ας ρίξουν τις τιμές. Με την ζαχαροπλαστική δεν καταπιάστηκα μέχρι τώρα, μα έχω άποψη και θα την καταθέσω ως οδηγία προς ναυτιλλομένους.
Στον κουραμπιέ παίζει ρόλο το νωπό βούτυρο, η αφράτη ζύμη για να μην γίνει σκυλοπνίχτης και το καρφουντισμένο αμύγδαλο. Πριν την άχνη ζάχαρη, τους ραντίζετε με ούζο, έτσι για πουτανιά. Περί μελομακάρονου δεν γνωρίζω κάτι για δοσολογία και εκτέλεση. Ξέρω πώς η μαγκιά είναι στο σιρόπι (+μέλι). Ούτε πολύ να το κάνει σκέτη λάσπη, ούτε λίγο να μένει ξερό σαν γκάβαλο. Επίσης με την βασιλόπιτα είμαι κομματάκι περίεργος (ναι, ναι, το άκουσα αυτό που είπες εσύ!). Πολλές συνταγές προβλέπουν χρήση αμμωνίας, μα δεν την συνιστώ γιατί μαζί με ό,τι άλλο, προσθέτει στην βασιλόπιτα και κείνο το “άρωμα” κατρουλίλας.
Α, μην ξεχαστώ. Στα παιδάκια που θα σας χτυπήσουν για τα κάλαντα, μην κάνετε το κορόιδο…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.