Ψιλολιακάδα βλέπω από ένα λοξό παράθυρο! Λέτε να το πάει έτσι καλούτσικα το Σάββατο; Να τα μαζέψω τα παπλώματα; Καλά, καλά, θα περιμένω το ηλιοστάσιο στις 21. Τότε πριν βάλουμε εμπρός για την σκορδαλιά, θα σας δώσω και συνταγή. Την τέλεια. Θέλω μια βόλτα στην παραλία αύριο για έναν καφέ, να περάσω κι από ένα μαγαζί καθ’ οδόν, να κάνω άλλη μια στάση σε ένα φυτώριο για θερινό πολτό, έτσι μου το είπαν. Μπας και συνεφέρω εκείνες τις αδικιορισμένες τις γαρδένιες. Μπααααααα, αγανάχτησα με δαύτες, ούτε παντρεμένος με τζαναμπέτισσα έτσι. Δεν τις θέλω πια, με έσκασαν. Και να συνέρθουν, να ανατσουτσουρώσουν εν όψει ανοίξεως, να μετανοιώσουν και να πήξουν στο λέλουδο, σας τις χαρίζω. Πέρασα κακό χειμώνα παρέα τους. Μαζί με τη γλάστρα (είναι και περιοπής), όποιος προκάμει, δεν θα κρατήσω λίστα. Και πια δεν ξαναπαίρνω μίζερο κλαρί. Βολικά πράγματα. Κι αν σχεδιάζετε παντρολογήματα ή γκομενοδουλειές (σχέση μου το λένε κάποιοι, αλλά μου ακούγεται λιγάκι χαζό), το ίδιο σας συνιστώ. Βολικά πράγματα. Δεν είναι καιρός για πειράματα, πού να ξανοίγεσαι στα βαθειά! Μικρά κολπάκια, απάνεμα. Έτσι και με τα κλαριά. Ε, δεν θα ξεπέσω και στα γεράνια, μήτε στις πικραγγουριές, αλλά μια μπουγαρινίτσα ακόμη, μια μανώλια γλυκειά και σιωπηλή… ευχαρίστως.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.