Το μόνο ευχάριστο (λέει μια εδώ στην πολυκατοικία μεγαλοφώνως), είναι που δεν χρειάστηκε να βάλουμε καθόλου το κλιματιστικό, κυρία Φρειδερίκη μου. Ο Πάκης μου δεν το αντέχει, αλλά τι να κάνεις… Ευτυχώς όμως σε τρεις μέρες φεύγουμε για Γαργαλιάνους. Κάτι νιαούρισε χαμηλόφωνα η κυρία Φρειδερίκη, που δεν το άκουσα, πάντα σιγά τα ξεφουρνίζει η αφεντιά της, αν και με βασιλικό όνομα. Κατόπιν πήρε το λόγο μια λοξώς απέναντι που μπερδεύω τα ονόματα, την λένε ή Λίτσα (υποθέτω από το Καλυψώ) ή Μαντούλα (από το Διαμαντούλα, ξαναυποθέτω), εκτός και αν η Μαντούλα είναι ή άλλη του πρώτου με το αξάν Πελοποννήσεως. Αυτή λοιπόν ή Λίτσα ή Μαντούλα ή όπως σκατά την λένε πήρε να εξιστορεί το πόσο βλάπτει τον Χρήστο της στον οργανισμό του ο κλιματισμός, που λιγάκι να γλυκοπάρει τον ύπνο ο καλός της με αναμμένο το μηχάνημα, αμέσως τον πιάνει βήξιμο και κλάσιμο ασταμάτητο. Σε περισσότερες λεπτομέρειες δεν πρόλαβε να μπει, την φώναξαν από μέσα κάτι μαλακισμένα που ακούνε δυνατά Μαντόνα και παίζουν με πατίνια στον δρόμο το καταμεσήμερο. Ευτυχώς, σκέφτηκα, λείπει κι η Βουλγάρα για τα ιαματικά της κυράς της στην Αιδηψώ κι έτσι χάσαμε τις δικές της εμπειρίες από τις επιπτώσεις του κλιματιστικού στην καθημερινότητά της, δεν θα το άντεχα νυχτιάτικα.
Μέσα από τούτες τις βραδυνές ανταλλαγές πληροφοριών από μπαλκονίου εις μπαλκόνιον, προσπαθώ να μαντέψω ποια είναι εκείνη που εκεί κατά τις 2 με 3 τη νύχτα επιδίδεται σε εναγκαλισμούς περιπαθείς με τον σιωπηλό Κίτσο της που ανάμεσα σε κάθε αναστεναγμό βαθύ τον ρωτάει: Μ’ αγαπάς μια στάλα Κίτσο μ’; Κι ο Κίτσος δεν το απαντάει το ερώτημα για να αφήνει με την απορία τους περίοικους, αλλά και για να επαναλαμβάνεται ίδιο και απαράλλαχτο νύχτα παρά νύχτα, ενδιαμέσως ο Κίτσος αναπαύεται. Από το αξάν, μου φέρνει σε Θεσσαλή η πρωταγωνίστρια. Τώρα Καραγκούνα είναι, Καψομούνα είναι (περί μάρκας τοπικής πρόκειται, μην απορείτε), θα μελετήσω τις ιδιαιτερότητες… Όχι πως είμαι περίεργος να την δω ως φάτσα, την φαντάζομαι ξανθιά με κολάν και μπλουζάκι εμπριμέ, άλλη απορία έχω. Τις νύχτες που …σιωπούν, τι παίζει; Λείπει ο Κίτσος σε δουλειά νυχτερινή που τον πάει μια μέσα μια έξω; Λέτε απλώς να ξεκουράζεται; Μα το πάει τόσο αυστηρά με το ημερολόγιο πια; Μια ναι, μια όχι; Καλοκαίρι είναι, δεν παραβιάζεται το πρόγραμμα ποτέ;
Έγνοιες κι αυτές οι δικές μας πάλι…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.