Ναι, ναι. Ιδίως εκεί που βγήκε ο Χασαπόπουλος κι είπε πως ουδέποτε μέχρι σήμερα πολιτικός αρχηγός έχει ζητήσει συγγνώμη, παρά μόνο ο δικός τους, ανατρίχιασα. Αφού αμέσως έβαλα να φτιάξω αγκινάρες αλα πολίτα, έτσι στην υγειά τους. Ξέρετε εσείς! Τι να πει κανείς για το αποτέτοιο της αλληνής; Τίποτα. Το είδα εγώ το όνειρο εκείνο το βράδυ το σημαδιακό. Ψάρι πλακί. Λαχτάρα, σου λέει. Διαρκείας. Τώρα εκείνα τα γεροντάκια που πήγαν να ψηφίσουν τον διάδοχο του Γιώργου, είναι να τα λυπηθώ σαν σφίξουν τα μέτρα μεθαύριο τον Ιούνιο που θα βγούνε να ψάχνουν στους κάδους με τα σκουπίδια; Πείτε μου και σεις, σαν πιο μυαλωμένοι. Ναι, αγκινάρες σκέφτηκα, έτσι να το γιορτάσω θορυβωδώς. Καλά, δεν έφταναν όλα τα άλλα, εκείνες τις δηλώσεις του να δω πώς θα αντέξω, τις ομιλίες όπου αρπάξει το μάτι του μικρόφωνο ανοιχτό. Θα συμβουλευτώ και τον ψυχαναλυτή μου.
Στο Μέγκα πάλι αγωνιούν αν θα γεφυρώσει το χάσμα! Ξανά μάν Τι να πεις για το μουνί της αλληνής! Ε, μα έσκασα πια.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.