Την παροιμία που λέει Είπανε στην γριά να …απαυτό και κείνη το παράκανε, την ξέρουμε, ε; Την κρατάμε ως μαθηματικό αξίωμα γιατί κολλάει παντού.
Τώρα αυτό που μαγειρεύουν οι πάντες και με τέτοια μανία, λες και δεν μας έφταναν τα μαγειρέματα της πολιτικής τώρα και στην τηλεόραση, με κάνει να μην θέλω να δω κατσαρόλα. Γι απόψε τουλάχιστον. Όλες τις ώρες της μέρας, όπου κι αν γυρίσεις το τηλεκοντρόλ, πάντα κάποιοι θα μαγειρεύουν. Έτσι απόψε την έβγαλα με λίγη γραβιέρα και παξιμάδι. Ε, ναι. Κι ένα ποτήρι κρασί.
Εντάξει, δεν λέω, να βάλουν μια εκπομπή μαγειρικής, να ξεστραβωθούν και οι ακαμάτρες, αλλά τέτοια μανία; Αυτή την ώρα ένα μπουλούκι παιδιών με κάτι μακριές ποδιές τρέχουν αλαφιασμένα και μαγεροκοπάνε κάτι αλούτερα με υλικά ολίγον ξένα για την ελληνική κουζίνα. Τηλεπαιχνίδι. Έχει την πλάκα του βεβαίως, είναι και χαμηλού κόστους εκπομπές, αλλά τέτοια υπερβολή; Εμένα πάντως μου αρέσει μόνο εκείνη η κυρία με την ξενική προφορά που μαγειρεύει τα Σαββατοκύριακα, δεν θυμάμαι σε ποιο κανάλι. Είναι -πώς να το πώ;- πιο κανονικά φαγητά εκείνα που φτιάχνει, δεν μπορώ τις κουλαμάρες. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΦΑΓΗΤΑ!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.