Ψύχρα με υγρασία διέγνωσα βγαίνοντας στη βεράντα κι είπα απόψε είναι βραδιά για τραχανά! Μια χαρά. Ειδήσεις δεν είδα, έβγαλα κάτι κοκκινίλες προχθές βλέποντας Πρετεντέρη, δεν θα σας πω πού, μου σύστησε και η ομοιοπαθητικιά να αποφεύγω τα άσεμνα, ελαφρά θεάματα μου είπε. Και το απόγευμα μια φλιτζάνα Λουίζα με μέλι. Αλλά για τις ειδήσεις με ενημέρωσε η μάνα μου τηλεφωνικώς, σαν λιγάκι δυσκοίλια τα άκουσε πάλι απόψε τα πράματα, έτσι μου είπε. Πριν κάτι μέρες είχε αναθαρρήσει ότι τελικά θα τη σκαπουλάρουμε και θα το πάμε κομματάκι καλύτερα, μα απόψε βάρυνε η κατάσταση. Πάλι προωλήματα με τις δόσεις, πάλι αμφιβολίες για τις προθέσεις μας από τους συμμάχους. Δυσκοίλια. Δεν βαριέστε! Ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε, αλλά κι αυτό σχετικό. Με τραχανά και με όσπριο, σιγά που θα αναφωνήσω Ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε. Το σκατό μας παξιμάδι θα μουρμουρίσω, τρεις το λάδι τρεις το ξύδι θα πω, Όπου δεις φαϊ μείνε όπου δεις ξύλο φεύγα, θα ορμηνέψω τους πιο ανέμελους.
Αλλά ας αφήσουμε τα κλαψο… άντε δεν το λέω και ας καταπιαστούμε με τα νοικοκυρίστικα. Ήγγικεν η ώρα. Αύριο με την αυγή, βάζω φόρμα και καταπιάνομαι με τα του σπιτιού. Φακιόλι όχι δεν θα βάλω, κι ούτε χείρα βοηθείας ζητάω, τίποτα. Πιο πολύ η έγνοια τους τι θα φάνε, τι θα πιούνε, τι θα λακριντέψουνε. Θα τα ξεπετάξω όλα μόνος μου. Προκομμένο παιδί, να έχω να το παινεύομαι μπας και μαθευτεί παρά όξω και φτάσει κανένα καλό προξενιό. Πρωί λοιπόν με την αυγούλα, σκούπα, σφουγγαρίστρα, ξεσκονόπανα, κάτι ζουμιά καθαρισμού αρωματικά και μετά στρώσιμο, κουρτίνες, τέτοια. Αφού δεν πάμε πουθενά, τουλάχιστον να βολοδέρνουμε σε έναν χώρο περιποιημένον. Σωστός; Εντάξει, άκουσα. Σωστός. Α, στον τραχανά θα ρίξω μπόλικο πιπέρι και φέτα. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.