Είναι γεγονός ότι σφίξαν οι κώλοι! Είδα απόψε κάτι πολιτικές εκπομπές. Μμμμμ, προσεκτικό λεξιλόγιο, κουμπωμένοι όλοι, χωρίς σκουξίματα δυνατά προκειμένου να αρπάξουν κανένα ψηφαλάκι ή να ευχαριστήσουν τον αρχηγό. Μπήκε μαχαιροπήρουνο στο τραπέζι! Κάπου είδα και τον κ. Τατσόπουλο, κύριος. Μήτε νεύρα μήτε έστειλε να πάει να πηδηχτεί κανείς όπως έκανε σε άλλη εκπομπή, τίποτα. Ναι, θα καταδικάσω κι εγώ το συμβάν, δεν λύνονται έτσι οι πολιτικές διαφορές, εδώ το καταδίκασε ο Καρατζαφέρης… Είδα τη δήλωση το μεσημέρι και ανατρίχιασα. Αμ ο Καμμένος! Εκεί να ιδείτε καταδίκη, όλοι, ναι. Σου λέει, ό,τι αρπάξει η νύφη στην καβάλα. Είπαμε, το καταδίκασα, μην τα ξαναλέμε και μην βγει κανείς να πει χαζά. Είναι αστείο τώρα να ακούς έναν πολιτικό αρχηγό να εγκωμιάζει δημοσίως τον Παπαδόπουλο. Και εξοργιστικό. Το ίδιο εξοργιστική ήταν το πρωί και κείνη η κυρία που έφαγε το μπουγέλο, αλλά δεν άκουσα κανείς να το θίγει. Μα τι γλώσσα κι αυτή σε κάθε τηλεοπτική εμφάνιση! Η Λιάνα στο κάτω κάτω έχει κι ένα στυλ, ή είσαι φαν της ή την μισείς. Η άλλη δεν αντέχεται. Φαντάζομαι ότι πολλοί συνομιλητές της σε διάφορα πάνελ αυτόν τον καιρό θα το χάρηκαν, όπως και πολλά προσώπατα με ροπή στον μαζοχισμό (ναι, ναι, αφήστε τα σάπια) θα λαχτάρησαν τον πιτσιρίκο που δίνει δημοσίως τόσο δυνατές μπάτσες. Ελάτε, αφήστε τώρα τα δήθεν ταχα και περιγραμμάτου για την βία στην πολιτική ζωή, τα είπαμε από το πρωί πααααααρα πολλές φορές. Η απελπισία του κόσμου οδηγεί σε τέτοιες επιλογές. Γίναμε Ταϊβάν. Και λοιπόν; Τόσα χρόνια που μας οδηγούσαν εκεί, ποιός αντέδρασε; Σήμερα έσταξε η ουρά του γαϊδάρου; Είναι αργά για δάκρυα Στέλλα.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.