Ημερών το ανάγνωσμα…
Χρόνια πολλά! Με υγεία πρωτίστως. Όλα τα υπόλοιπα θέλουν προσπάθεια μεγάλη. Αγώνα. Κωπηλάτες, θα φτάσουμε στο τέρμα. Γιατί όχι, δεν θα κάνουμε το χατίρι κανενός, θα το παλέψουμε με δόντια σφιγμένα. Θα παραμυθιαστούμε ότι ο αγώνας έχει κριθεί υπέρ μας, έτσι κάτι ψιλές θα ρίξουμε κατά πάντων και πασών, θα απλώσουμε απότομα και θαρρετά την αρίδα μας, μια δρασκελιά και θα τον διαβούμε τον Ρουβικώνα, να βγει το μάτι στις φαρμακόγλωσσες, τις αδικο… όχι δεν θα το πω τέτοια μέρα.
Χαίρομαι λοιπόν, ε να βρω κι έναν λόγο χαράς. Και ξέρετε γιατί; Που επιτέλους δεν ακούω γύρω εκείνες τις ανοησίες περί ρεβεγιόν, ταμπλ ντοτ και κάτι τέτοια ξεράσματα. Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή οικογενειακή, φιλική, παρεΐστικη. Οικογένεια μπορεί κάλλιστα να είναι και μια παρέα, σιγά την διαφορά (συχνά είναι και καλύτερα).
Να μου περάσετε καλά. Ετοιμάζομαι κι ελόγου μου. Το πρωί πήγα στην εκκλησία, αν και λιγάκι καθυστερημένα. Στον άγιο Νικόλαο Αγουλινίτσης, εκεί μεγάλωσα άλλωστε. Σήμερα το μενού κατά παράδοσιν έχει κότα σούπα αυγολέμονο και τα συμπαρομαρτούντα… Μια κοτάρα να, μετά συγχωρήσεως. Θα ανασκουμπωθώ γιατί η μάνα μου πια λίγα μπορεί να κάνει. Αλλά… χθες αργά σκεφτόμουν ότι το τζάκι τελικά είναι η καλύτερη παρέα. Καθώς και ότι πρέπει επιστρέφοντας στην Αθήνα να οργανώσω ένα σουαρέ. Έκανα μια σκέψη για αρνάκι φρικασέ, που είναι χειμωνιάτικο και γιορτινό. Με τα συμπληρώματά του.
Αυτά τα γιορταστικά. Και να σας ορμηνέψω σαν πιο… δεν βρίσκω τι σαν πιο αλλά δεν είναι το θέμα μας. Σας ορμηνεύω. Να απολαύσετε τα απλά πράγματα, τις μικροχαρές. Μεγάλες δεν παίρνουμε και τόσο συχνά. Να παίρνετε βαθειές ανάσες. Να γουρλώνετε τα μάτια σε μια όμορφη εικόνα, να την χορταίνετε. Να ακούτε μουσική, να διαβάζετε ένα βιβλίο, να αστειεύεστε με φίλους. Να αναζητάτε στα απλά την παραμυθία και την απαντοχή. Σας φιλώ.
Και επειδή πολύ στο γλυκό σας πήγα, θα ρίξω και μια ντουφεκιά. Θα κοτσάρω εδώ στη συνέχεια το λινκ που θα οδηγεί σε ένα διηγηματάκι μου χριστουγεννιάτικο, διαπραχθέν προ ετών. Εσείς οι της παραδόσεως και των ηθών και εθίμων, ρίξτε μια ματιά. Έθιμα των ημερών δεν είναι μόνο το κόκκινο βρακί την Πρωτοχρονιά. Ναι;
Πατάμε εδώ: “Γιορτές αγλύκαντες”
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.