Τι ωραίο πρωινό! Αυτό το άρωμα ανθέων λεμονογαρδένιας και μπουγαρινιάς, δεν μπορώ να το περιγράψω. Ούτε τον καφέ μου.
Τελικά η γειτονιά μου ξυπνάει αργά, βλέπω κλειστές μπαλκονόπορτες, από κάπου δίπλα ακούγεται κελάηδισμα καναρινιού, η Βουλγάρα απέναντι ψοφολογάει ακόμα.
Επίσης σκέφτομαι ότι φαγητό έχω (να βρω στην επιστροφή), βενζίνη έχω βάλει (25 ολόκληρα ευρώ, προς έκπληξιν του βενζινά), λέτε να κάνω καμμιά σκέψη …τολμηρή;
Θα σας ακούσω και θα την κάμω.
Έχω ανάγκη από ξεκούραση, χθες άργησα να επιστρέψω από την δουλειά λόγω μετακόμισης, έχει πλάκα να πάθω καμμιά υπερκόπωση σαν τον κ. Σαμαρά και να σας σωριαστώ καταγής εν μέσω λαϊκ & σχολίων. Κι αν είμαι με το βρακί; που θα είμαι δηλαδή, καθότι καύσων… Κι αν πηδήσει τα μπαλκόνια η Βουλγάρα να μου δώσει το φιλί της ζωής; γιατί δεν θα της ξεφύγει αυτηνής η πτώση.
Είδατε χθες την πτώση Σαμαρά; Η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη…
Δεν είναι η στιγμή να πούμε για την συγκεκριμένη δουλειά, μην μου γίνεστε πρωινιάτικα φαρμακόγλωσσες, άλλη στιγμή αυτά. Βράδυ, να έχουμε κατεβάσει και μια γουλίτσα αλκοόλ, να του σούρουμε όσα η σαρωματιά.
Είναι η ώρα να βγει ο υπουργός υγείας (κι εδώ δεν χρειάζονται προσωπικές αναφορές, έχει εξαντληθεί το θέμα) να δώσει διάλεξη παροτρύνοντάς μας στο να ξεκουράζουμε κορμάρα και μυαλό (κυρίως μυαλό). Κατόπιν να παίξει κι η κυρία του μια άρια, ένα κάτι στο πιάνο, έναν Μότσαρτ, έναν Πουτσίνι. Προς αναψυχήν αλλά και προς εξευγενισμόν των ηθών. Και των εθίμων.
Γι’ αυτό σας λέω: Η δουλειά τρώει τον αφέντη. Ενώ πάλι το παραπαίδι, το μαστορόπουλο, καιροφυλακτεί να σε βρει σταυροπόδι χαλαρόν & σε στιγμή αδυναμίας, να αρπάξει στα χέρια του το μαγαζί. Κι έτσι να πάρει πίσω το αίμα του για την παροιμία που λέει “Αν δεν σε πηδήξει ο μάστορας, δεν γίνεσαι τεχνίτης”.
Συγγνώμη κιόλας.
Όχι, όχι, δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες ανατριχιαστικές.
Έτσι, είπα να ξεστομίσω δυο ..χειρηλασίες πρωινές, πίνοντας τον καφέ μου κι ακούγοντας τον Γιάννη Καλαμίτση, αι κακαί συνήθειαι δεν κόπτονται. Αι καλαί πάλι, είναι πολύ βαρεταί, σαν ομιλία Σαμαρά σε συνέδριο, πα πα πα καλοκαιριάτικα…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.