Έλάτε βρε. Habemus papa! Ή κάπως έτσι. Βγήκε ο άσπρος καπνός, αγαλιάσανε τα πλήθη των πιστών. Εβδομάδα της Τυρινής. Είπαμε, δεν τρώμε κρέατα (ελάτε, δεν θέλω σαχλαμάρες για ωμά και βρασμένα), μόνο αυγά, μακαρόνια και τυροκομικά. Δίπλες και γαλατόπιτες τις τσακίζαμε. Θυμάμαι παλιά στο χωριό τα βράδια ψήναμε στη χόβολη αυγά, ονοματισμένα. Κι όταν κάποιο έσκαζε πρόωρα, σήμαινε τούτο πως σκάνε οι οχτροί σου! Αυτά περί τα παραδοσιακά. Habemus papa λοιπόν. Του λόγου είπα να το γιορτάσω με ένα αποκριάτικο κειμενάκι. Σας το κοτσάρω εδώ. Ανοίξτε στη σελίδα μου (που κάποιοι είστε μέλη, κάποιοι την έκαναν με ελαφρά αλλά επιμένουν να με έχουν φίλο εδώ, χωρίς εγώ να πολυθέλω κι ελεύθεροι να την κάνουν κι από εδώ) ανοίγει όποιος θέλει λοιπόν και ρίχνει μια ματιά. Πάνω πάνω στα αναρτώμενα. Μόνο κάντε γρήγορα γιατί κάποιοι σπεύδουν στη σελίδα μου και ανεβάζουν ότι πιο άσχετο, μια ντροπή με κρατάει να την πω τη χοντράδα. Αν δεν αργήσατε και σας πρόλαβαν τα άλλα αντ’ άλλων, ανοίξτε εκεί που λέει Αρχεία και θα μοστράρει το Αποκριάτικο κειμενάκι στην οθόνη σας. Μερσί, μερσί, μερσί.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.