Μετά από πάρα πολλούς ενδοιασμούς αποφάσισα να γράψω τελικά λίγα λόγια για τους εταίρους και “φίλους” μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Γερμανοί ξανάρχονται και το περιοδικό Focus, στα πλαίσια της πρόσφατης πανευρωπαϊκής προπαγάνδας εναντίον της Ελλάδας με αφορμή την άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας, προέβη σε μια απίστευτη βεβήλωση της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, που δυστυχώς μπορείτε να δείτε και οι ίδιοι στο εξώφυλλο του εν λόγω περιοδικού.
Ο τίτλος του περιοδικού Focus “Betrüger in der Euro-Familie” (απατεώνες στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια), αναφέρεται φυσικά δυστυχώς στον φαύλο κύκλο που έχουμε μπει με τα “μαγειρεμένα” οικονομικά στοιχεία του ελληνικού κράτους. Χωρίς να παραγνωρίζω ότι η συγκεκριμένη τακτική ήταν λαθεμένη και σε καμία περίπτωση δεν βοήθησε να λυθεί κανένα πρόβλημα παρά μάλλον το ενέτεινε, θεωρώ ότι πρέπει να ειπωθούν όλα τα πράγματα με το όνομά τους για να υπάρχει μια σφαιρική αντίληψη των γεγονότων.
Καταρχήν πρέπει να ψάξει αυτός που ενδιαφέρεται και να βρει πώς έφτασε εδώ η ελληνική οικονομία και πέρα από προσωπικές προτιμήσεις να αποδοθούν ευθύνες (ή τυχόν εύσημα) σε όποιους πρέπει. Αν και δεν τολμώ να πιστέψω ότι μια εξεταστική επιτροπή θα έλυνε το πρόβλημα, πιστεύω πως πρέπει να γίνει ενδελεχής έλεγχος από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα και με λυπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν διαγράφονται τέτοιες προθέσεις στο πολιτικό προσκήνιο. Σίγουρα πάντως δε γονάτισε η οικονομία από ενέργειες των απλών πολιτών που καλούνται τώρα να πληρώσουν (ξανά) το μάρμαρο. Κι αν εμείς το γνωρίζουμε αυτό καλά θα κάνουν να το καταλάβουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και να πράξουν τα δέοντα. Από την άλλη δε μπορώ να μην θυμηθώ την φράση του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη ότι “η Ελλάδα είναι έθνος ανάδελφον” κι ελπίδες πολλές δεν τολμώ να έχω.
Τα μαγειρεμένα οικονομικά στοιχεία δεν είναι κάτι νεοφανές στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Το πραγματικό πρόβλημα είναι η γιγαντιαία οικονομική επίθεση που έχει δεχθεί το Ευρώ με αρχικό στόχο τους πιο αδύναμους κρίκους: Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλλία και Ιταλία. Οι μεσογειακές αυτές χώρες, μαζί φυσικά με τη δική μας, δεν είχαν φροντίσει όσο έπρεπε να έχουν τις απαραίτητες “ασφάλειες” για να αντέξουν τα κερδοσκοπικά χτυπήματα εναντίον τους. Το Ευρώ λοιπόν, ενώ στις αρχές ισοδυναμούσε με 1,512$ τώρα είναι μόλις 1,35$ ακολουθώντας μια σταθερά καθοδική πορεία κι αυτό είναι και η καλύτερη δικαιολογία για την στοχοποίησή μας ΚΑΙ από τους Ευρωπαίους εταίρους, σαν να μη μας έφταναν οι κερδοσκόποι που βάλαν τα κεφάλαιά τους στοίχημα στο κεφάλι μας και φροντίζοντας να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να κερδίσουν αυτό το στοίχημα.
Από την άλλη, όταν είναι γνωστό ότι η ΙΔΙΑ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ κατέφυγε επανειλημμένα σε λογιστικά τερτίπια για το δικό της χρέος και κατά πάσα πιθανότητα είναι η μόνη κυβέρνηση που πριν ούτε 10 χρόνια έκανε την καταπληκτική “ντρίπλα” να μεταβιβάσει το σύνολο του χρέους της Ανατολικής Γερμανίας σε ιδιωτική εταιρεία ώστε να φαίνεται πιο χαμηλό το χρέος του γερμανικού κράτους – γιατί το ξεχνάει αυτό η κυρία Μέρκελ όταν μας σέρνει τα εξ αμάξης;
Μήπως όμως τελικά θέλουν η ΕΕ ως άλλος βεζύρης Ιζνογκούντ να γίνει ΔΝΤ στη θέση του ΔΝΤ και η όλη προπαγάνδα ή αν θέλετε όλη αυτή η επικοινωνιακή “ένταση” ελπίζει να κάμψει τυχόν εσωτερικές αντιδράσεις, πείθοντας τους πολίτες τους ότι στους ίδιους δε θα συμβεί ποτέ επειδή είναι “καλά παιδιά”; Μπορεί αυτό να έχει σημασία όταν και οι δικές τους κυβερνήσεις παρουσιάζουν εικονικούς ισολογισμούς;
Το κερασάκι στην τούρτα δεν είναι όμως ότι Γαλλία και Γερμανία προσπαθούν να μας υποχρεώσουν σε αγορά πολεμικού εξοπλισμού για να μας υποστηρίξουν με τη σειρά τους οικονομικά. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα είναι μια απ’ τις χώρες με τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες στον κόσμο κι αν δεν υπήρχε αυτή η κατάσταση που μάλλον εκβιασμό θυμίζει, ίσως και πολύ καλά να κάναμε “επενδύοντας” περαιτέρω στη γαλλική και γερμανική βιομηχανία. Το αποκορύφωμα της ντροπής και του αίσχους είναι να παίρνουν ένα απ’τα ομορφότερα δείγματα του ελληνικού πολιτισμού, την Αφροδίτη της Μήλου που κονταροχτυπιέται καλλιτεχνικά για την θέση του καλύτερου γυναικείου αγάλματος όλων των εποχών με την Νίκη της Σαμοθράκης, και να αντικαθιστούν τα λαβωμένα απ’ τους αρχαιοκάπηλους σπασμένα χέρια της με αυτή τη χυδαιότατη δυτικομεσαιωνικής προελεύσεως χειρονομία.
Τίποτα από όσα έχουν προηγηθεί κύριοι δε σας δίνει ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ το δικαίωμα να ανοσιουργούν με αυτόν τον βάναυσο τρόπο στον ελληνικό πολιτισμό. Και μολονότι μπορεί να φταίει η έντονη συναισθηματική μου κατάσταση όσο κι αν προσπάθησα αυτή τη στιγμή να θυμηθώ κάτι καλό απ’ τη γερμανική ιστορία και τον γερμανικό πολιτισμό μου έρχονται συνέχεια στο μυαλό ο ρόλος της Γερμανίας στους δύο παγκόσμιους πολέμους, τα 6.000.000 νεκρών Εβραίων, τα πολλά εκατομμύρια επιπλέον νεκρών τσιγγάνων, Ελλήνων και όχι μόνο νεκρών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η εμπλοκή Γερμανών αξιωματικών και αξιωματούχων στην Μικρασιατική Καταστροφή με τα τάγματα εξόντωσης Ελλήνων πολιτών (ναι, κι εγώ είχα εκπλαγεί όταν ανακάλυψα ότι οι θάλαμοι αερίων των Ναζί δεν ήταν κάτι “πρωτοποριακό” στην ιστορία των Γερμανών, αλλά ήταν το φυσικό επακόλουθο προηγούμενων ενεργειών αξιωματικών του Γερμανικού Στρατού).
Πώς να ζητήσω όμως από τους συντάκτες του γερμανικού περιοδικού να τα θυμηθούν αυτά και να ζητήσουν συγνώμη για την ιστορία τους, όταν η ίδια τους η κυβέρνηση δε θυμάται τι έκαναν τη τελευταία δεκαετία παράλληλα με τα ελληνικά οικονομικά μαγειρέματα; Πώς να καταλάβουν αυτοί οι άνθρωποι τι σημαίνει πολιτισμός;
vidi