Έχουμε έρθει για το Πάσχα σε μια επαρχιακή πόλη κι ως Έλληνας της τελευταίας στιγμής, δεν είχα πάρει λαμπάδες για τους μεγάλους! Η ώρα είχε φτάσει 9 και κάτι, πού αλλού λοιπόν θα έβρισκα κεριά αν όχι σε μια Εκκλησία. Έτσι, είχα βρεθεί στα σκαλιά σχεδόν της Μητρόπολης, όταν ένα αυτοκίνητο φρέναρε ακριβώς μπροστά στην είσοδο του Ναού με τα αλάρμ και τον συναγερμό αναμμένα. Την απορία μου διαδέχτηκε μια απίστευτη έκπληξη όταν είδα τους επιβάτες του αυτοκινήτου να κρατούν από ένα κλεφτοφάναρο και να μπαίνουν μέσα στην Εκκλησία: είχαν μόλις φέρει το Άγιο Φως απ’ το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Μπήκα, ακολουθώντας τους, κι ένιωθα μια ζεστασιά στην καρδιά μου. Ξέρουμε ότι κάθε χρόνο γίνεται η θαυματουργική Αφή του Αγίου Φωτός. Ξέρουμε ότι φτάνει αεροπορικώς, και κατόπιν με αυτοκίνητα ή με πλοία, σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Ίσως ακόμη να το θεωρούμε αυτονόητο και να μην του δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Δεν παύει όμως να είναι άλλη μια απόδειξη ότι είναι αληθινή και ζωντανή η Πίστη μας.
Ξεκινάμε τώρα για την Εκκλησία και όλοι μαζί να πούμε:
-Χριστός Ανέστη!
-Αληθώς ο Κύριος!
vidi