Έχουμε κυβέρνηση, ε! Από στιγμή σε στιγμή. Ενθουσιάστηκααααααααααα! Να ξαναδώ πασόκους να ορκίζονται και να αναλαμβάνουν αποστολή σωτηρίας και τι στον κόσμο. Ταξίδευα το πρωί ακούγοντας ραδιόφωνο, σκεφτόμουν πόσο θα διασκέδαζα αν είχα μια Παραπολιτική στήλη εφημερίδας. Τι στήλη; δισέλιδο! Παράδειραν τα κανάλια από το καταμεσήμερο να δείχνουν πότε τους 3 αρχηγούς που θα πέσουν στη μάχη με το θεριό (ησύχασα τώρα…) και πότε τα άλλα τα κακιασμένα που έμειναν απέξω και τους κάνουν βουντού περιμένοντας το πρώτο στραβοπάτημα για να πανηγυρίσουν. Ε, για να το γιορτάσω κατασπάραξα ένα βουνό κεφτέδες της μάνας μου, ήπια δυο μπύρες παγωμένες, έτσι να ρευτώ στην υγειά τους και να ευχηθώ κάτι… δεν ξέρω τι… Θέλω να ελπίζω, γαμώτο! Θέλω, το έχω ανάγκη. Μα κάτι με παγώνει, ένα μανταλάκι εδώ στο στέρνο με αρπάζει και με σφίγγει, μου κόβει το χαμόγελο. Κατόπιν βγήκα με αποκαλυπτική εμφάνιση στη βεράντα να περιποιηθώ τα λελουδικά, να φροντίσω την καθαριότη με το λάστιχο, ξελαιμιάστηκε κι η Βουλγάρα από απέναντι. Ώρες είναι σκέφτηκα να βάλει κι ελόγου της κανένα μπέιμπι ντολ της κυράς της και να μπουκάρει στο μπαλκόνι, οπότε μαζεύτηκα. Τα κανάλια συνεχίζουν την …ενημέρωση. Καλοκαίρι, σου λέει. Πόσο να ιδούν πια τα άμοιρα το Ρετιρέ του Δαλιανίδη; Προχθές κάθησα και ξαναείδα ένα επεισόδιο του “Καφέ της Χαράς”, μου είχαν ξεφύγει κάτι ατάκες της παπαδιάς του Κωλοκοτρωνιτσίου. Τώρα που το θυμήθηκα, τις συγκρίνω με τις απόψεις των κομματικών στελεχών που ξαμολύθηκαν προς εφησυχασμόν του κοινού. Παρασάγγας μπροστά. Οι ατάκες της παπαδιάς φυσικά.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.