Χαίρετε.
Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και κατά πάσα πιθανότητα δεν με γνωρίζετε. Είμαι ο εκδότης της Διόπτρα.
Σας στέλνω αυτό το μήνυμα τώρα, σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα, για να σας γράψω μερικά απλά λόγια που σίγουρα γνωρίζετε ήδη.
Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς θα γίνει, αλλά είμαι βέβαιος −και αισιόδοξος− ότι αν ακολουθούμε τις εντολές των αρχών και των γιατρών, αυτή η δοκιμασία θα τελειώσει και θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε και πάλι τη ζωή μας. Οι εβδομάδες που θα χρειαστεί να μείνουμε μέσα μπορεί να είναι δύσκολες, αλλά είναι μια μικρή αναλογικά θυσία και, ταυτόχρονα, η καλύτερη επένδυση για το μέλλον.
Κι εμείς εδώ στη Διόπτρα είχαμε προγραμματίσει δεκάδες εκδηλώσεις, συναρπαστικά ταξίδια σε εκθέσεις του εξωτερικού, συναντήσεις με σπουδαίους συγγραφείς, όμως όλα αυτά αναγκαστικά μένουν στην άκρη γιατί υπάρχει κάτι σημαντικότερο: Να μείνουμε σπίτι! Όχι μόνο για τους εαυτούς μας, αλλά για όσους είναι γύρω μας, και για όσους κινδυνεύουν περισσότερο.
Γνωρίζω ότι είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση και όλοι μας θέλουμε να βγαίνουμε και έξω. Τι κάνω εγώ; Περνάω περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μου (τα μεγαλύτερα είναι 6 ετών), μαθαίνουμε να μαγειρεύουμε, μαθαίνουμε να τηρούμε όλα τα μέτρα ασφαλείας, φτιάχνουμε χειροτεχνίες, κάνουμε γυμναστική, πλένουμε τα χέρια μας, διαβάζουμε βιβλία, πολλά βιβλία. Και τους έχω υποσχεθεί ότι όταν όλα τελειώσουν καλά, θα πάμε μια μεγάααλη εκδρομή στην Κέρκυρα για να δουν τους παππούδες τους, αφού το ταξίδι στην Κύπρο για να δουν τους άλλους παππούδες τους ακυρώθηκε.
Ναι, δεν είναι όλα εύκολα. Καθόλου ίσως. Και πολλές φορές στο σπίτι η σύζυγός μου τρελαίνεται όταν δεν ξέρει τι να κάνει με τα παιδιά (είναι και πολλά). Κι εγώ το ίδιο κάποιες άλλες, αλλά τότε μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα κάποιου ηλικιωμένου που με κοιτάζει και μου ζητάει να τον βοηθήσω: βοήθησέ με να ζήσω λίγο ακόμα, θέλω να μυρίσω τα λουλούδια της άνοιξης, δεν θέλω να φύγω μόνος χωρίς να μπορώ να πω αντίο. Και αυτός ο ηλικιωμένος ή κάποιος από τις ευπαθείς ομάδες μπορεί να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας ή κάποιος δικός μας. Και τότε η ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχω αλλά και η ευθύνη που οφείλω να δείξω με πλημμυρίζουν.
Αν είστε μόνοι στο σπίτι και δεν έχετε κάποιον κοντά σας, μιλήστε στο τηλέφωνο και στο Internet με φίλους και γνωστούς. Ακόμα ακόμα, επισκεφτείτε τη σελίδα της Διόπτρα στο Facebook και στείλτε μας ένα μήνυμα να συζητήσουμε για βιβλία ή για ό,τι άλλο σας απασχολεί.
Αν είστε καλά, σκεφτείτε μήπως κάποιος φίλος, παππούς ή γιαγιά αισθάνονται μόνοι και κάντε τους ένα τηλεφώνημα.
Τα βιβλία, πιστεύω, θωρακίζουν την ψυχή μας σε στιγμές σαν αυτήν. Αν δεν έχετε οικονομική δυνατότητα να προμηθευτείτε κάποιο βιβλίο, στείλτε μας απλά ένα mail στο [email protected] και θα σας στείλουμε δωρεάν ebooks των εκδόσεών μας για να σας κρατήσουν λίγη συντροφιά. Σε αυτή τη συγκυρία μένουμε σπίτι, αλλά κανείς από τους γύρω μας δεν πρέπει να είναι μόνος.
Αυτό το μήνυμα δεν είναι μόνο από εμένα τον Κωνσταντίνο, αλλά είναι και από τη Γλυκερία, την Ερμιόνη, την Κάλλια, τον Διονύση, τον Γιώργο, τον Κώστα, την Ελένη, τη Γεωργία, τον Ηλία, τον Δημήτρη, την Κωνσταντίνα, τον Πάνο, την Αλεξάνδρα και πάρα πολλούς ακόμα της οικογένειας της Διόπτρα.
Μας έχει ανατεθεί μια αποστολή υψίστης σημασίας. Και θα τη φέρουμε εις πέρας.
Με την αγάπη μας,
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
CEO, Εκδόσεις Διόπτρα