Χαιρετισμοί απόψε, μύρισε ο κόσμος γιασεμί και λιβάνι. Άνοιξη! Μπουμπούκιασαν οι πασχαλιές, σε λίγο τα χωράφια θα γεμίσουν παπαρούνες. Χελιδόνια δεν είδα στην Αθήνα, αλλά φαντάζομαι θα ήρθαν. Τις πρώτες μέρες στέκονται ανιχνευτικά αραδιασμένα στα σύρματα της ΔΕΗ κι ύστερα διαλέγουν την γωνία που θα στήσουν φωλιά. Θυμάμαι έναν στίχο από την αποψινή ακολουθία, που μου έκανε εντύπωση όταν παιδάκι στεκόμουν δίπλα στο “Ρόδον το αμάραντον” με την λαμπάδα στο χέρι. “Χαίρε ότι εμαράνθησαν οι δεινοί συζητηταί. Χαίρε ότι εμωράνθησαν οι των μύθων ποιηταί”.
Παράδειρε σου λέει ο κ. Βενιζέλος σε μια χθεσινή ομιλία (πού να τις παρακολουθήσεις πια, έχουν και τα βίτσια τα όριά τους), να μας αποδείξει πόσο καλός άνθρωπος είναι, πονετικός, συντρέχτης, γλυκομίλητος, υπεράνω μικροτήτων και προπάντων ο μόνος ικανός να απομονώσει τους συντρόφους του τα αρπακτικά και να μας βγάλει από την κρίση. Που, παρεπιμπτόντως, η δική του παρέα μας έσπρωξε όσο πιο βαθειά γινόταν. Παίζουν αποσπάσματα οι πρωινές ραδιοφωνικές εκπομπές και είναι να πιάνει το παρδαλό κατσίκι μια ραχούλα εκεί ψηλά και να ξεκαρδίζεται.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.