Τι έγινε τελικά; Μας πρόλαβαν τα βουτυρόπαιδα; Κάτι δεν έχω καταλάβει, ε δεν θα έχει μόνο ο κ. Καψής την αποκλειστικότητα. Μας βρήκαν μπόσικους τα πλουσιόπαιδα, μας έπιασαν σωριασμένους στον καναπέ να βλέπουμε αποχαυνωμένοι το πρόγραμμα που χορεύουν, δεν θυμάμαι πως το λένε, κι άρπαξαν στα χέρια τους το κουμάντο; Κήρυξαν από τα Βόρεια Προάστια την επανάσταση με ρόλεξ στα χέρια και με φόρμες παραλλαγής επαναστατικές πλην επώνυμες; Εμ! Αφού σου λέει κρατούσαν το καλάσνικωφ στο αριστερό και με το δεξί κράδαιναν το άϊφον απειλητικά.
Του λόγου μου που την περνάω με 3,60, καταπιάστηκα απόψε να φτιάχνω ψαρόσουπα με κοκκινόψαρα. Ωραία την φτιάχνω, δεν μπορώ να πω, αλλά αρκεί αυτό;
Έτσι θα πολεμήσω να αποτελειώσω το κατεστημένο, τον τουρισμό που θέλει να δώσει δουλίτσα σε οικογένειες πεσμένες στην κατάθλιψη της ανεργίας, τον κ. Στουρνάρα που θέλει να φορολογήσει την μικροϊδιοκτησία (άλλη μαλακία και τούτη), τον κ. Παπούλια που σιωπά, τους ξένους που ζηλεύουν τον ήλιο μας, τον Γιώργο που ταξιδεύει διδάσκοντας φερέλπιδες νέους, τον Σαμαρά που τα γύρισε και μας έστειλε αδιάβαστους, “χωρίς περίσκεψιν χωρίς αιδώ”, την Τίνα Μπιρμπίλη που καλοπερνά εις Παρισίους, την μιζέρια και την κακοδαιμονία του όμορφου τόπου μου; Δεν ξέρω πώς να το παλέψω. Επίσης δεν ξέρω τι άλλο να πω. Ε, μην μου θυμώσουν φίλοι & φίλες εδώ που ξιφουλκούν κατά πάντων και πασών κι αυτοί από τον καναπέ τους.
Η ψαρόσουπα έτοιμη, ναι. Ίσως θέλει λιγάκι λεμόνι παραπάνω.
Είπα λεμόνι και θυμήθηκα τότε που κοπανάγαμε τους πολιτικούς με τις λεμονόκουπες, ωραία εποχή. Ναι, δεν ήταν δημοκρατικό, μήτε κόσμιο όλο εκείνο το θέαμα με τα γιαουρτωμένα σινιέ κοστούμια. Αλλά τουλάχιστον είχαμε την ικανοποίηση πως μας φοβούνταν. Και γιατί όχι; μας ντρέπονταν. Τούτο πάλι με τα οργισμένα πιτσιρίκια που κάνουν ληστείες στο όνομα της αντίστασης στην εξουσία, δεν ξέρω πώς να το πω. Επίσης δυσκολεύομαι να ερμηνεύσω και τη στάση εκείνων που κόπτονται μπας και πέσει κανένα σκαμπίλι άστοχο, αλλά για πολλά χρόνια έβαζαν το χεράκι τους βαθειά στο ταμείο και με τους τακτικισμούς τους έσπρωχναν όλους εμάς τους ανύποπτους και ανόητους πιο βαθειά στο γκρεμό.
Ώρα για φαγητό. Καλό βράδυ.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.