Δεκέμβρης, λέει ο Καζαμίας
Δεκέμβρης, λέει ο Καζαμίας του Σαλίβερου και δεν θέλω κοροϊδίες. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, τώρα ανέμελα και σιγά σιγά παίξτε το προεορταστική περίοδος, βγάλτε από το σεντούκι τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, που μου βουρλιστήκατε με τους στολισμούς από τέλη Οκτώβρη και κάνατε το σπίτι κομμωτήριο.
Καλά, ψόφια πράγματα στην αγορά, αναμετρούσα το πρωί τον στολισμό της Αθήνας. Πφφφφ! Πού οι χρυσές εποχές Αβραμοπούλου (τότε τα κοροϊδεύαμε) με την φωτοχυσία, που δεν έμενε στύλος πινακίδας και κάδος σκουπιδιών αστόλιστος, κλαρί σκέτο με το φυλλαράκι του, κεφάλι περαστικού που να μην του φορούσαν τα συνεργεία στέμμα με λαμπιόνια να αναβοσβήνουν σχηματίζοντας αμυδρά το όνομα του Δημάρχου. Αργότερα στόλισε και μια ωραία θέση ευρωπαική, δική του, αλλά αυτό είναι άλλη πονεμένη ιστορία.
Τώρα θα την βγάλουμε λιτά. Έχω ξεχάσει ένα χριστουγεννιάτικο στολιδάκι από πέρυσι ψηλά, πάνω σε μια σιντιέρα. Τρία ξυλαράκια σε σχήμα ελάτου κι ένα ανθάκι με μπάλα κόκκινη καταμεσής. Εκείνο θα παίξει τον ρόλο του δέντρου φέτος. Τα καραβάκια μου τα προτιμώ χωρίς λαμπιόνια, μόνο με άσπρα πανιά, ξάρτια και κουπιά γυαλισμένα. Λίγη σκόνη μονάχα προσθέτει μια αχλύ νοσταλγίας. Κατά τ’ άλλα έτοιμα για το ταξίδι. Του νου!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.