Συνεστίαση να το πω; Σουαρέ να το πω; Δεν ξέρω. Πάντως χοροεσπερίδα δεν το λες. Το βρήκα. Θα το πω δείπνο οινο…πνευματώδες. Εμείς απλά θα φάμε, θα πιούμε και θα καλωσορίσουμε τη χρονιά (σαν εξωραϊστικός Σύλλογος Πετρομαγούλας), άλλοι έφαγαν τα πολλά.
Αθώοι όλοι, μην ανησυχείτε. Ό,τι κι αν γίνει στις ψηφοφορίες της Βουλής, όσες κάλπες κι αν στηθούν, όσα γουνάκια δικαστών κι αν παραταχθούν στα έδρανα, στο τέλος οι δράστες θα παραδοθούν στην κοινή γνώμη αγνές περιστερές. Άσπιλοι κι αμόλυντοι. Ελεύθεροι να απολαύσουν τα πλούτη τους. Όσο πλήρωσαν οι ένοχοι για το σκάνδαλο Κοσκωτά, τότε που στήνονταν παραδικαστήρια στα κανάλια. Αθώοι, αθώοι!
Χειμωνιάτικη λιακάδα, δεν ξέρω αν έφτασαν οι αλκυονίδες ημέρες, μάλλον αργούν ακόμα λιγάκι, αλλά σήμερα η μέρα είναι έξω λαμπρή. Θέλω να ξαμολυθώ στους δρόμους, αλλά είναι κάτι δουλίτσες που με περιμένουν μετά τον καφέ. Απόψε έχουμε το σουαρέ, να ξορκίσουμε τον νέο χρόνο, να τον φοβερίσουμε χτυπώντας τα δόντια δυνατά στο μάσημα. Σε λίγο ξεκινούν οι μαγειρικές. Το πρωί θα δημιουργήσω απερίσπαστος από κουβέντες, ποικιλιότητα απόψεων και συμβουλές. Νωρίς το απόγευμα θα καταφθάσουν οι βοηθοί, τότε θα χρειαστούν χεράκια παραπάνω.
Αναζήτησα μια φίλη εδώ, αλλά δεν είναι μέσα, μάλλον φτιάχνει την βασιλόπιτα. Είμαι σίγουρος πως θα μας εντυπωσιάσει. Ήθελα να της πω το νόμισμα να το βάλει όρθιο και αφού ψηθεί, να μην το βρει το μαχαίρι στο κόψιμο κι έχουμε ξεμαλλιάσματα. Κόσμημα θα παραλάβει η τυχερή της βραδιάς, όχι βαρύτιμο, αλλά καλό. Ε, αν η τύχη χαμογελάσει σε αγόρι (που δεν το νομίζω), ας βρει κάπου να το χαρίσει. Απόψε το δάχτυλό μου θα αγγίξει πρώτη φορά το κουμπάκι του καλοριφέρ, ε μην γίνουμε και ρεζίλι. Η μάνα μου παρήγγειλε να στρώσω τα κεντητά σεμέν που μου έδωσε προσφάτως, την διαβεβαίωσα πως θα τα καμαρώσουν όλοι, γωνιά δεν θα αφήσω άστρωτη, κατόπιν σκέφτηκα πως δεν ξέρω πού τα έχω τρυπώσει. Κάπου θα βάλω ένα, έτσι συμβολικά.
Αυτά και λέω να βγω, μην αγχωθώ κιόλας να τα προλάβω. Θα ρίχνω πού και πού καμμιά κλεφτή ματιά εδώ. Ορίστε περιπεράστε, εκεί κατά τις 7 με 8 το βράδυ. Και μην ανησυχείτε πού θα σας βάλω να καθήσετε τόσους πια. Θα έρθουν σκαμπώ, καρέκλες πτυσσόμενες, στην ανάγκη θα διπλωθώ, θα γίνω σκαμνί να μου καθήσετε.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.