Αλλαγή σεζόν…
Kαραβάκι έτοιμο να ξανοιχτεί στα βαθιά, το παιχνίδι μου. Ξύλο πεύκου που μοσχομύριζε ρετσίνι. Στο νου το ταξίδι, πάντα το ταξίδι. Σχεδίαζα να του κοτσάρω λευκό πανί, κομμάτι παλιάς μαξιλαροθήκης, δεμένο με ψαροκλωστή στο μεσαίο κατάρτι από καλάμι λεπτό, μα όλο ανέβαλα το Όρτσα τα πανιά. Μαζί και τον απόπλου.
Βροχερό Σαββατοκύριακο. Μικρός εκεί στην εξωτική Αγουλινίτσα σκάρωνα χάρτινες βαρκούλες από εφημερίδα, ή σελίδες από τετράδιο ορθογραφίας με πολλές κοκκινίλες που ήθελα να εξαφανιστεί. Τις ξαμολούσα στο αυλάκι των ομβρίων, έτρεχα στο πλάι, πλάτσα-πλούτσα στα νερά, τις παρακολουθούσα εναγωνίως ώσπου χάνονταν καταποντισμένες σε ένα γεφύρι του κεντρικού δρόμου. Τότε απογοητευμένος γύρναγα σπίτι, μούσκεμα… Δεν μου έφτανε η απογοήτευση, έτρεμα, έβηχα, έτρωγα κι ένα μπερντάχι.
Ως εδώ οι αναπολήσεις, δεν ωφελούν. Πίνω μια γερή ρουφηξιά καφέ, από εκείνες τις θορυβώδεις που σαν είμαι μόνος ευχαριστιέμαι, παραμερίζω αυτά τα “Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα κι απ’ την αγάπη νήμα, έπλεξα ένα όνειρο όμορφο μα τι κρίμα…”, έχω δουλίτσες για σήμερα.
Αλλαγή σεζόν. Σάββατα στην παραλία τέλος. Μεθαύριο Τετάρτη, του Μυροβλήτου, γιορτάζουμε τα χρυσάνθεμα! Μετά πάσης λαμπρότητος! Έτσι, στο πείσμα των καιρών. Μετά προετοιμασιών και μετά μαγεροκοπημάτων. Να σας περιμένω; Άντε, άλλη μέρα θα πω και το μενού, μπας και σας δελεάσω. Προβλέπονται κάτι απουσίες φέτος, λόγω που πέφτει μεσούσης της εβδομάδος και όχι μόνον, αλλά ο βασικός κορμός των συνδαιτυμόνων παραμένει ο ίδιος κάτι χρόνια τώρα, όπως και το μενού. Πού να πειραματιζόμεθα… Περιπεράστε μεθαύριο, χίλιοι καλοί χωράνε.
Σας φιλώ και σηκώνομαι από εδώ τραγουδώντας “Ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, όσοι ψηφίσαν Αλέξη το ξέρουνε μόνο”, πρέπει να βάλω τάξη, να περάσει κι ένα νωπό ξεσκονόπανο από παντού. Αλλά προπάντων τάξις. Τάξις και ηθική.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.