Βελόνα
Σαν τον καπνό τσιγάρου χωρίς άρωμα
απόλαυση στυφή της νύχτας το αντάμωμα
Κρυφά, βουβά στα πεταχτά
πάντα πριν ξημερώσει.
Τι κι αν περίμενα όλη νύχτα;
Βελόνα της μέρας το ξημέρωμα
στης προσμονής την φούσκα
αναπηδά η ψευδαίσθηση.
Της νιότης τα χρόνια τα ανέμελα
στου έρωτα τα δήθεν τα προσπέρασα
Εκείνα τα χρόνια που δεν έζησα
τριαντάφυλλα άφυλλα δεν θα ξαναγυρίσουν.
Το ποίημα αυτό, της Σοφίας Κιόρογλου, δημοσιεύεται στη Ματιά με την άδεια της ποιήτριας για την οποία και την ευχαριστούμε πολύ!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.