Ο Βασίλης Λογοθετίδης είναι ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897. Όταν τελείωσε το Ζωγράφειο Γυμνάσιο Κωνσταντινούπολης, η οικογένεια του ήρθε στην Αθήνα το 1918 και αμέσως ξεκίνησε την καριέρα του στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη με την οποία συνεργαζόταν μέχρι το 1946. Ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκε με το θίασο της κας Κατερίνας και από εκεί και πέρα συγκρότησε δικό του θίασο μέχρι το τέλος της ζωής του.
Θεατρική και κινηματογραφική του παρτενέρ ήταν η Ιλια Λιβυκού ενώ στενός φίλος του υπήρξε ο ηθοποιός Βαγγέλης Πρωτόπαππας που επίσης πρωταγωνιστούσε μαζί του σε όλα του τα θεατρικά και κινηματογραφικά έργα.
Στο κινηματογράφο έπαιξε σε πολύ λίγες ταινίες, στο θέατρο όμως ξεπέρασε τις 100 θεατρικές παραστάσεις όντας πρωταγωνιστής. Οι περισσότερες ταινίες του ήταν έργα που έπαιξε πρώτα στο θέατρο και λόγω της μεγάλης τους καλλιτεχνικής και εμπορικής επιτυχίας μεταφέρθηκαν και στο κινηματογράφο όπως τα: «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», «Δεσποινίς ετών 39», «Ένας ήρωας με παντούφλες», «Ένα βότσαλο στην λίμνη» κλπ.
Αυτό που δεν γνωρίζει ο κόσμος είναι ότι ο Λογοθετίδης είναι ο πρώτος που έπαιξε στο κινηματογράφο το ρόλο του “Παναγιωτάκη” στο έργο του Ψαθά «Μαντάμ Σουσού» το 1948 με “Μαντάμ Σουσού” τη Μαρίκα Νέζερ και “Κατακουζηνό” το Γιώργο Παππά, αλλά και ο πρώτος που έπαιξε στο θέατρο το ρόλο του “Αντωνάκη” στο έργο «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», ρόλο που έπαιξε αργότερα στον κινηματογράφο ο Γιώργος Κωνσταντίνου με “Ελενίτσα” την Μάρω Κοντού.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής ήταν άρρωστος από καρκίνο γεγονός που δεν του επέτρεπε λόγω της σωματικής κόπωσης να δουλεύει πολύ: δεν μπόρεσε να παίξει το ρόλο του “Κλέωνα” στην ταινία «Μια ζωή την έχουμε» ρόλο που έπαιξε τελικά ο Δημήτρης Χορν και επίσης δεν μπόρεσε να παίξει τον “Ηλία” στην ταινία «Ο Ηλίας του 16ου» ρόλο που τελικά έπαιξε ο Κώστας Χατζηχρήστος. Τον ρόλο του “Ηλία” στο «Ηλία του 16ου» είχε παίξει ο Λογοθετίδης στο θέατρο το 1959 και ήταν η τελευταία του εμφάνιση.
Πέθανε στις 20 Φεβρουαρίου 1960. Η λατρεία του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη, που στην κηδεία του υπήρχε λαοθάλασσα από χιλιάδες κόσμου να τον αποχαιρετά στην τελευταία του κατοικία στο Α Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Βασίλης Λογοθετίδης τιμήθηκε:
– με το «χρυσό κλειδί» της πόλης του Πιτσμπουργκ στην Αμερική από τον ίδιο τον Δήμαρχο, γεγονός που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ σε κανένα άλλο Έλληνα ηθοποιό
– με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα από τον τότε Βασιλιά Παύλο για την προσφορά του στον ελληνικό θέατρο.
Ταινίες του:
Κακός δρόμος 1933
Μαντάμ Σουσού 1948
Οι Γερμανοί ξανάρχονται 1948
Ανθρωποι, άνθρωποι. Αιμοδιψείς, αιμοχαρείς και αιμοβόροι. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Μοίρα κοινή των ανθρώπων ο θάνατος!
Ένα βότσαλο στη λίμνη 1952
Σάντα Τσικίτα 1953
Δεσποινίς ετών 39 1954
Ούτε γάτα ούτε ζημιά 1955
Η κάλπικη λίρα 1954
Ο ζηλιαρόγατος 1956 (βασισμένη στο θεατρικό “Ο Εραστής Έρχεται”)
Δελησταύρου και υιός 1957
Κάτω από τους ουρανοξύστες 1958
Ένας ήρως με παντούφλες 1959
Το υλικό της σελίδας αυτής, μας έστειλε μια φίλη της Ματιάς την οποία και ευχαριστούμε πολύ!